کمی توی ذوق می زد، شاید هم خیلی! اینکه جایی در کادر فنی تیم های ملی در رشته های مختلف نداشتیم آزار دهنده بوده اما قرار نیست که خیلی ادامه دار باشد.

 

به گزارش مازند اسپرت ؛ مربیان خانم مازنی این تابو را شکستند که مستعد حضور در تیم های ملی نیستند. آنها ثابت کردند همانطور که می پرورانند و تحویل تیم های ملی می دهند، توان هدایت تیم های کشورمان را هم دارند.

در سال های اخیر توجه به مربیان مازنی بیشتر شده است. برخی پیشگام شدند و در سطح بالا به مربیگری پرداختند و موجبات توجه و حمایت بیشتر را فراهم آوردند نظیر آرزو مقدوری که سرمربی تیم ملی ووینام در قهرمانی جهان در ویتنام بود.

توجهات وقتی بیشتر شد که برخی از قهرمانان مازنی در تیم های ملی خود را به گونه ای تثبیت کردند که مادران آنها هم مورد توجه قرار گرفتند و وارد کادر فنی شدند نظیر حلیمه حسینی مادر فاطمه چالاکی و کلثوم محسن پور، مادر سوسن حاجی پور که در تیم های ملی به کار گرفته شدند. رقیه فاتحی را هم نباید از یاد برد که به تیم ملی گلبال رسید و در قهرمانی آسیا حضور داشت. او هم مثل آرزو مقدوری سرمربی تیم ملی بود، عنوانی که خیلی تکرار نشده است.

در سال پیش فعالترین مربی بانوان استان ملیحه فضلی بود که تیم ملی جوانان را به ووشوی قهرمانی جهان برد اما خیلی زود دوباره فعالیت در بخش قهرمانی را از سر گرفت.
چهره هایی مثل فاتحی و مقدوری توانستند اطمینان لازم رو به قابلیت های بانوان مازنی جلب کنند و صحنه را برای ورود نفرات جدید مهیا کنند، حال در شرایطی که خیلی ها بی خبر هستند نبض فنی چند تیم ملی مهم در اختیار بانوان مازنی است.

پیش از این چنین تلقی می شد که مربیگری تیم های ملی منطقه ممنوعه ای برای بانوان است اما آنان کارآیی خود را زود بروز دادند و حصار را شکستند.
این بانوان را بشناسید که شما را هم اطمینان می بخشد، نسل جدید مربیان مازنی برای ساختن قهرمانان جدید هیچ کم ندارند.

 

 

فاطمه رجبی

با اینکه در تهران به دنیا آمده اما خود را مازندرانی می داند چون سال های دوران ورزشی و قهرمانی را در این استان گذرانده است. او به عنوان یک مربی مازنی به تیم های ملی تنیس روی میز پیوسته و سرمربی نوجوانان و مربی بزرگسالان بوده است. انتظار کسب مدال را نمی توان از تنیس روی میز بانوان داشت اما حاصل تلاش های رجبی پیداست. او را یکی از بهترین مربیان خانم می دانند.

ستاره اسماعیلی

اولین مربی زن در ورزش کشتی است. در قهرمانی آسیا سرمربی تیم ملی کشتی آلیش بود که عنوان قهرمانی را بدست آورد. رشد سریعی داشته و با ذکاوت خود توانسته در میان مربیان بانو حضور یابد. ساروی است و توانایی خوبی در کوچینگ دارد و می توان آینده خوشی را برایش ترسیم کرد.

اسرا جلیلیان

مربی تیم تازه شکل یافته کایاک و کانوی نوجوانان شد و خیلی زود مورد توجه قرار گرفت. قابلیت آموزش بالایی داشته و در نوشهر هم به آموزش قایقرانان کایاک و کانو می پردازد. خیلی سریع توانست چند پاروزن مستعد بسازد و در سال های آتی به طور حتم قایقرانان مازنی را به تیم های ملی بانوان در آب های آرام می رساند. او از آتیه های مربیگری بانوان در مازندران است.

جمیله طهماسبی

در مسابقات قهرمانی آسیا هدایت تیم ملی کانوپولوی جوانان را بر عهده داشت که در هنگ کنگ به مقام نخست دست یافت. خودش قبلا عضوی از تیم ملی بوده و در حال حاضر تنها مربی کانوپولوی بانوان است که توسط فدراسیون به کار گرفته می شود. پشتکار بالایی دارد و در فریدونکنار یک تیم لیگ برتری را هدایت می کند.

لاله صمدی

در تیم ملی بزرگسالان کاراته که مازنی ها دو نماینده دارند کار می کند. او سازنده تنها طلایی تاریخ کاراته ی بانوان ایران است. زهره برزگر که به تازگی طلایی تاریخی را در جوانان جهان گرفت دست پرورده اوست. قدرت جالبی در معرفی چهره های تازه در کاراته دارد که فدراسیون هم به آن واقف شده است. در قائمشهر کلاسی دارد که پر از استعدادهای ناب کاراته است.

محبوبه محمد نژاد

مربی نکایی تیم ملی تکواندوی نونهالان است که در قهرمانی جهان هم این تیم را همراهی کرد. شاگردان زیادی دارد که در سطح کشور کار می کنند و موثر هم هستند. در میان مربیان متعدد بانوی استان فعال نشان می دهد و پاسخ تلاشش را با عضویت در تیم ملی گرفته است.

محبوبه یوسف پور

بازیکن سابق تیم های ملی است. اهل نوشهر است و بازیکن مستعدی بود که صدمه دید و در نهایت بازیگری را رها کرد و به مربیگری روی آورد. عضو کادر فنی تیم ملی زیر ۱۶ سال در قهرمانی آسیا بوده و با توجه به سن و سالش بعید نیست روزی سرمربی یکی از رده های ملی شود.