اهمیت ارزیابی رئیس و هیات رئیسه فدراسیون های ورزشی

بدون وجود یک سامانه شفاف و قدرتمند ارزیابی، نمی توان به صلاحیت ها و توانمندی های افراد برای عهده دار شدن ریاست یا عضویت در هیات رئیسه فدراسیون ورزشی پی برد.

به گزارش مازند اسپرت (مازند ورزش)،بیش از ۵۰ فدراسیون ورزشی در ایران فعالیت دارند که اداره تخصصی ورزش ایران در سطوح همگانی، حرفه ای، قهرمانی، پهلوانی، دانشگاهی و….را در ساختاری که گفته می شود غیر دولتی است بر عهده دارند.  مجموع تعداد اعضای هیات حاکمه این فدراسیون ها با احتساب یک رئیس و ۵ عضو هیات رئیسه (که معمولا از سوی روسای فدراسیون ها انتخاب می شوند) چیزی حدود ۲۵۰ نفر است.

طی چند دهه اخیر سیاق کار بدین گونه بوده است که هر چند سال یک بار، مجمع فدراسیون ها برگزار گردد و اعضای مجمع که عمدتا روسای هیات های ورزشی و باشگاهها هستند اقدام به انتخاب رئیس فدراسیون کنند و سپس رئیس فدراسیون نیز گروهی از افراد را به عنوان اعضای هیات رئیسه فدراسیون انتخاب و معرفی نماید که این عده غالبا با موافقت و استقبال مجمع فدراسیون، ماموریت پیدا می کنند در کنار رئیس فدراسیون برای تعالی ورزش ایران و پیشبرد اهداف آن فدراسیون ورزشی، گام بردارند.

عمدتا نیز شاهد تمدید دوره مدیریت روسای فدراسیون ها هستیم و این بدان معنی است که مجمع فدراسیون ها عملکرد رئیس و هیات رئیسه فدراسیون ها را ارزیابی کرده و به تمدید مدت ریاست آنان رضایت دارند.

در این مقوله، قصد ندارم قضاوتی در مورد درستی یا نادرستی شیوه انتخاب روسا و اعضای فدراسیون های ورزشی و مقایسه آن با نظام انتخاب هیات حاکمه ورزشی در کشورهای پیشرو بنمایم بلکه قصد دارم به اهمیت وجود یک سامانه موثر ارزیابی در این خصوص بپردازم.

ارزیابی، یکی از عناصر و فرایندهای اصلی در مدیریت است. ارزیابی است که در انتهای فرایند مدیریت، وجود برنامه ریزی در صدر فرایند مدیریت را الزامی می کند. ارزیابی است که نقاط قوت و ضعف عملکرد منابع انسانی را آشکار می سازد. ارزیابی است که امکان شناسایی هیات حاکمه های ورزشی موفق و ناموفق را برای مردم و کارشناسان آشکار می سازد. ارزیابی است که شاخص های شایستگی هیات حاکمه فدراسیون های ورزشی را بر می شمارد و عیار آنها را معلوم می کند.

بدون وجود یک سامانه شفاف و قدرتمند ارزیابی، نمی توان به صلاحیت ها و توانمندی های افراد برای عهده دار شدن ریاست یا عضویت در هیات رئیسه فدراسیون ورزشی، پی برد و درستی عملکرد آنان را تایید کرد.

بنابراین، ارزیابی عملکرد رئیس و اعضای هیات رئیسه فدراسیون های ورزشی در ایران باید یک سامانه و نظام شفاف و قدرتمند پیدا کند.

یک نظام ارزیابی شفاف و قدرتمند، در مورد رئیس و اعضای هیات رئیسه فدراسیون های ورزشی برای این که بتوان به نتایج و خروجی های آن اعتماد کرد باید مبتنی بر موازین و شاخص های زیر باشد:

۱- برآورد میزان التزام رئیس فدراسیون به تدوین و پیاده سازی چشم انداز و راهبرد صحیح
۲- برآورد میزان توانایی رئیس و اعضای هیات رئیسه فدراسیون در ارزیابی صحیح تحولات و آینده نگری در حیطه خود
۳- برآورد میزان تعهد و التزام رئیس و اعضای هیات رئیسه فدراسیون در خدمت تمام وقت به فدراسیون
۴- برآورد میزان استقلال رای در بین اعضای هیات رئیسه فدراسیون
۵- برآورد میزان تعهد اعضای مجمع فدراسیون به انجام مسئولیت های نظارتی خود نسبت به رئیس و اعضای هیات رئیسه فدراسیون
۶- برآورد میزان تعهد اعضای مجمع فدراسیون به فراهم کردن بستر برای بکارگیری و رشد افرادی که بتوانند ریاست فدراسیون را در آینده بر عهده گیرند (کادرسازی)
۷- برآورد میزان تعهد رئیس و اعضای هیات رئیسه فدراسیون به برگزاری منظم جلسات هیات رئیسه و حضور متعهدانه و آگاهانه و درگیرانه در جلسات هیات رئیسه فدراسیون
۸- برآورد میزان تعهد رئیس و اعضای هیات رئیسه فدراسیون به تببین دقیق و روشن اهداف فدراسیون و ارائه و انتشار گزارش های منظم سالانه از برآورد میزان دستیابی به اهداف
۹- برآورد میزان‌ تعهد و التزام رئیس فدراسیون به انتخاب و معرفی افراد متخصص، مستقل و تحول گرا برای عضویت در هیات رئیسه فدراسیون
۱۰- برآورد میزان اهتمام رئیس و اعضای هیات رئیسه فدراسیون به تشکیل و برگزاری منظم جلسات کمیته های کاری تخصصی و اهتمام به اجرای مصوبات آنها.

* صادق رئیسی کیا – کارشناس حقوقی و اقتصادی ورزش

/مهر