مازند اسپرت – اردشیر هادوی : پس از حذف تیم امید از مسابقات قهرمانی زیر ۲۳ سال آسیا ،انتخابی المپیک ریو ۲۰۱۶ و در این دو روز مطالب و نقدهای خوب و درستی در خصوص علت ناکامی فوتبال امید کشورمان شد و اکثر دوستانی که این موضوع رو به نقد کشیدند از مربیان و اساتید و صاحبنظران عرصه فوتبال بودند.

اما اجازه بدهید از یک زاویه دیگر به این مسأله نگاه کنیم. از روزی که بنا شد یک مربی برای تیم امید انتخاب شود . همگی میدانیم که مربی مورد نظر ابتدایی کرانچار بود و با دخالت های مستقیم وزارت ورزش در خصوص عدم به کارگیری ایشان مسیر انتخاب به سمت محمد خاکپور سوق پیدا کرد.
بنده اصلا مدافع این نظریه نیستم که ما با کرانچار به المپیک می رفتیم.
اما نقدی که دارم این است که چرا وزارت ورزش به خودش اجازه میدهد در مسائل اجرایی فدراسیون ورود پیدا کند و پایه گذار جزییاتی باشد که در انتها پاسخگو فدراسیون بوده و پیکان انتقادات به سمت فدراسیون نشانه میرود؟
در بیش از دو سال اخیر که محمود گودرزی بر مسند وزارت ورزش تکیه زده است یا مستقیما و یا از طریق معاونان و مشاوران خود علی الخصوص امیر رضا خادم در همه جوانب اجرایی و مدیریت های خرد فدراسیون فوتبال از تعیین مربی تا دخالت در هیأت های استانی مداخله کرده است که این مسأله هم منافات با وظیفه وزارت دارد و هم خلاف روح ورزش است.
کار وزارت سیاستگذاری های کلان هست و نوع نظارت آن هم یک نظارت استطلاعی قلمداد می شود نه مداخله مستقیم و نظارت استصوابی.
(نظارت استطلاعی به معنای نظارت بر شکل انجام کار و کسب اطلاع است اما نظارت استصوابی نظارت همراه با دخالت می باشد)
همگی هم شاهد هستیم که مداخلات وزارتخانه در این سالیان هیچ آورده ای برای فوتبال نداشته است ، که هیچ بلکه باعث لجام گسیختگی تصمیم گیری در نهاد اول فوتبال کشور نیز شده است.
می خواهم سؤالی از جناب خادم بکنم و آن هم اینکه آیا ایشان در تصمیمات فدراسیون تحت کفالت برادرشان هم تا این حد دخالت می کنند؟
مثلا انتخاب یک مربی را وتو کرده و یا در مسایل اجرایی ورود پیدا کنند؟
متاسفانه تا زمانی که تفکرات قیمومیتی در قبال فوتبال در مسایل خرد و کلان از سوی وزارت ورزش و جوانان با محوریت افراد نا آشنا به این حوزه در فوتبال ما جریان دارد به هیچ عنوان نمی شود به موفقیت این رشته در دراز مدت امیدوار بود.

امید است یک روز سایه این هیولای فارغ منطق از روی فوتبال ما برداشته شود تا نهادهای فوتبالی تصمیم گیرنده در قضایای فوتبالی باشند و نه نهادهای غیر فوتبالی و سیاسی.