اهمیت تغذیه برای ورزشکاران

امروزه و با پیشرفت علوم در تمامی شاخه ها، هیچ کس حتی کسانی که فقط ورزش را بخاطر ورزش، و نه به خاطر اهداف قهرمانی در رقابت های رسمی انجام می دهند ، نمی توانند منکر ارزش روش های علمی در بالا بردن سطح تکنیک ، تاکتیک و بطور کلی کیفیت تیم ها در هر […]

امروزه و با پیشرفت علوم در تمامی شاخه ها، هیچ کس حتی کسانی که فقط ورزش را بخاطر ورزش، و نه به خاطر اهداف قهرمانی در رقابت های رسمی انجام می دهند ، نمی توانند منکر ارزش روش های علمی در بالا بردن سطح تکنیک ، تاکتیک و بطور کلی کیفیت تیم ها در هر نوع ورزشی باشند. در این بخش روز سه شنبه هر هفته مقاله های آموزشی در رابطه با نقش ورزش در تندرستی را به همت محسن سادات تبار کارشناس ارشد فیزیولوژی وتغذیه ورزشی در اختیار شما علاقه مندان به ورزش قرار می دهیم.

مقدمه

 مازند اسپرت – در ابتدا می خواهیم تعریفی از علم تغذیه داشته باشیم. علم تغذیه عبارت است از رساندن مواد غذایی به بدن به مقادیر مناسب وانتخاب انواع غذاها، به نحوی که احتیاجات روزانه انسان به عوامل مغذی برآورده شود. به بیان دیگر، تغذیه عبارت است از مجموعه کنش و واکنش هایی که موجب می شوند اندامی زنده بماند و سلول های آن مواد مغذی را دریافت کنند و آنها را به مصرف رشد و نمو، نوسازی و نگهداری اندام برسانندو حرارت( انرژی) لازم را برای انجام اعمال حیاتی تامین کنند.
تغذیه هم مثل تمام موضوعات پرطرفدار دیگر باعث بروز بحث هایی بین عقل کل هایی می شود که نظریات افراطی قابل تصوری دارند. در حقیقت، این مباحث به قدری داغ و هیجان آور است که گاه از این حیث با مهم ترین موضوعات روز برابری می کند( بحث هایی همچون بحث های مدافعین خلع سلاح غیر هسته ای و مخالفین تروریسم و …).
سیاه در برابر سفید، بد یا خوب، درستی در برابر نادرستی، هرچه هست دو کفه ترازوی تضادها هیچ گاه یکسان نیست.
در علم نوپای تغذیه هم از این گونه تضادها دیده می شود، بسیاری از عقاید علم تغذیه با هم تضاد واضحی دارند. مثلا متخصصان محافظه کار تغذیه معتقدند ورزشکارانی که تمرینات شدیدو دشواری انجام می دهند  لازم نیست از مکمل های غذایی استفاده کنند. از طرف دیگر توزیع کنندگان فرآورده های بهداشتی-غذایی به شدت اصرار می ورزند که ما ورزشکاران باید از جیره های بسیار بالای هر چیز خوردنی اعم از گرده زنبور عسل تا مغز گاو استفاده کنیم.
حتی گاهی متخصصان قانونی هم غالبا با اصول علوم پایه در این زمینه موافق نیستند. بنابراین شگفت آور نیست که یک فرد عادی در این میان و در این جنگل اطلاعاتی خود را گم کند.
اما باید بدانیم که ما افرادی معمولی نیستیم. ما ورزشکاریم. و این روزها، هر کسی که ورزش می کند –حتی آنها که فقط به آمادگی جسمانی می پردازند- باید جدول تمریناتی ویژه ای داشته باشند.
وظیفه ما این است که از پیشرفت های علمی برای هدف های تمرینی ویژه خود، به نحو احسن استفاده کنیم.
یادمان باشد که هدف های تمرینی خارج از فصل ورزشی مشابه هدف های تمرینی پیش از فصل یا هدف های درون فصلی نیست، و سیستم پشتیبان تغذیه شما هم باید پیوسته برای پشتیبانی نوع تمریناتی که به آن مبادرت می کنید سازماندهی مجدد شود.این یک راه علمی برای ورزشکاران جدی و کوشا است که برای آینده ای بهتر تلاش می کنند.

دلایل تغذیه ای ورشکاران و افراد عادی
اگر از افراد عادی بپرسید که چرا غذا می خورید، پاسخ آنها احتمالاُ یکی از این عبارات خواهد بود: ((برای زنده ماندن)) یا ((به خاطر اینکه گرسنه می شویم)). در این میان اگر هم کسی خیلی شکم پرست و خوش اشتها باشد به طعم غذاها و لذت حاصل از آن هم اشاره می کند. همه این پاسخها، مناسب و درست است اما هیچ یک پاسخ پرسش ما که چرا ورزشکاران غذا می خورند، نیست. دلایل زیادی برای تغذیه ورزشکاران وجود دارد، اما مخرج مشترک همه این دلایل یک چیز است(برای پیروز شدن، و برای ممتاز بودن در فرآیند ورزش). امروزه این گفته قدیمی ((شما همان چیزی هستید که می خورید)) درباره ورزشکاران معنای جدیدی یافته است که ناشی از جهش باور نکردنی علم زیست شیمی تغذیه در چند سال اخیر است.
دلایل اختصاصی تغذیه ورزشکاران اساس برنامه تغذیه کامل ورزشی شما را می سازد. به این فهرست نگاه کنید:
۱٫ افزایش انرژی برای توان درازمدت (هوازی) و کوتاه مدت (غیر هوازی).
۲٫ جایگزینی مواد از دست رفته از راه تعرق .
۳٫ افزایش قدرت و توان بدن.
۴٫ افزایش بافت عضلانی.
۵٫ کاهش چربی های بدن.
۶٫ افزایش بهداشت عمومی و اصلاح کارکرد تمام فرایندهای بدن.
۷٫ برطرف کردن درد.
۸٫ افزایش تمرکز حواس و ذهن.
۹٫ ترمیم آسیبها و بافتهای جراحت دیده.
۱۰٫ سرعت دادن به بهبود وضعیت بدن در بین تمرینات .
همان طور که هیچ غذایی تمام فواید فوق الذکر را یکجا در بر ندارد، هیچ ورزشکاری هم تمام دلایل فوق را در یک زمان در نظر نمی گیرد. به عنوان مثال جامع، فرض می کنیم که شما یک ورزشکار بدنساز هستید که هدفش از غذا خوردن افزایش اندازه عضلات است، بنابراین هدف شما مسلماُ از هدف های تغذیه ای یک ورزشکار سه گانه که برای افزایش توان هوازی خود غذا می خورد متفاوت است.
وظیفه شما در طراحی برنامه تغذیه کامل ورزشی این است که با توجه به آن دسته از هدف هایی که به کارتان می آید اطلاعاتی را در این زمینه جمع آوری کنید و به کار بندید. برای دانستن چه و چگونه خوردن، باید هدف های ویژه ای را در نظر داشته باشید.
امروزه دانش ورزش به سرعت رو به گسترش است. دیگر نمی توان تنها با تکیه بر استعداد و غریزه و توسل جستن به تمرینات ورزشی به عالی ترین مدارج ورزشی دست یافت. تمام ورزشکاران- اعم از علاقه مندان آمادگی جسمانی و ورزشکاران مبتدی تا ورزشکاران نخبه- می توانند با استفاده از دانش تمرینات ورزشی و تغذیه علمی، توان ورزشی خود را تا حد قابل توجهی ارتقاء دهند.
از میان تغذیه علمی و تمرینات ورزشی، زمینه تغذیه علمی عوامل متغیرتر و پیچیده تر – و در عین حال ناشناخته تری – را معرفی می کند. اما همین ((ناشناخته ها)) است که با پیشرفت علم گره از رازشان گشوده می شود وبه عنوان عوامل ضروری در تغذیه کامل ورزشی مطرح می شود.
یشرفت های نوین در زمینه زیست شیمی تغذیه ای، دانش ما را درباره چه خوردن، چگونه خوردن، و چه موقع خوردن افزایش داده است. ما امروزه برای تعالی استانداردهای موجود خود از امکانات زیست شیمی سود می جوییم. در زمانه ای که قهرمانی غالبا با هزارم ثانیه ای تعیین می شود، ورزشکارانی چون شما باید از هر منبعی برای بدست آوردن این عنوان سود بجویند.
پس دریافتیم که پرسش ((چرا شما غذا می خورید)) باید پاسخ های کافی و وافی داشته باشد. این روزها، هر کسی که تمرین می کند و یا مسابقه می دهد باید یک جدول تمرینی داشته باشد.