احمدزاده: شیرهای پابرهنه هستیم/ حسینی: جذاب‌ترین تیم جهان هستیم چون بچه‌ها همیشه روی هوا هستند!

به گزارش مازند اسپرت (مازند ورزش)،تیم ملی فوتبال ساحلی ایران در جام جهانی ۲۰۱۷ باهاما کاری کرد کارستان و برای اولین بار موفق شد عنوان سومی جهان را به دست بیاورد.

علاوه بر کسب عنوان سومی جهان در این رقابت‌ها عناوین فردی زیادی نیز برای ملی‌پوشان به دست آمد که از جمله آنها کسب عنوان بهترین بازیکن و دروازه‌بان جهان بود که توسط محمد احمدزاده و پیمان حسینی به کارنامه افتخارات کشورمان اضافه شد.

بر همین اساس و به همین بهانه افتخارات به دست آمده احمدزاده و حسینی به خبرگزاری فارس دعوت شدند تا درخصوص این دستاوردهای مهم برای فوتبال ساحلی ایران به صحبت بپردازند.

گفت و گوی ما با بهترین‌های فوتبال ساحلی جهان را در زیر می‌خوانید:

***جام جهانی فوتبال ساحلی در حالی به پایان رسید که علاوه بر کسب عنوان سومی جهان، افتخارات فردی زیادی هم به دست آمد که البته آنها کمتر از قهرمانی جهان نبود. مقدمات کار از کجا آغاز شد که ما توانستیم در باهاما تا این اندازه خوش بدرخشیم.

احمدزاده: این موفقیت را از طرف همه بچه‌هایی که اینجا نیستند به مردم ایران تبریک می‌گویم چرا که این عناوین نشان می‌دهد که در جام جهانی تاریخ‌ساز شدیم. برای این رقابت‌ها روند خوبی را پشت‌سر گذاشتیم و حدوداً دو سال در اردوهای پیاپی بودیم تا به جام جهانی اعزام شویم. حتی قبل از جام‌جهانی نیز ابتدا یک تورنمنت بین‌المللی را در بوشهر پشت‌سر گذاشتیم و سپس به قهرمانی آسیا در مالزی رسیدیم که حکم انتخابی جام جهانی را هم داشت. در این جام جهانی هم با اقتدار بر روی سکو ایستادیم تا به دنیا ثابت کنیم فاصله ما با آسیا خیلی زیاد شده و یکی از تیم‌های قدرتمند جهان هستیم. حتی در جام جهانی هم برای اولین بار به جمع ۴ تیم برتر جهان رسیدیم. متأسفانه در نیمه نهایی با بدشانسی بازی را به تاهیتی واگذار کردیم و به دیدار رده‌بندی رسیدیم. در این دیدار تمام تلاشمان را کردیم تا فینالیست شویم اما در فوتبال برد و باخت وجود دارد و متأسفانه این اتفاق نیفتاد و در ضربات پنالتی بازی را واگذار کردیم. بعد از این بازی هم ریکاوری خوبی داشتیم و به طور مناسبی خودمان را برای بازی با ایتالیا آماده کردیم و در این دیدار هم با جان و دل مقابل حریف به میدان رفتیم و خدا را شکر توانستیم عنوان سوم جهان را کسب کنیم.

***قبل از جام جهانی هدفگذاری‌ات کسب توپ طلای جهان بود؟

احمدزاده: در تیم ملی ساحلی تفکر همه بچه‌ها ابتدا موفقیت تیم است و هیچ کس به فکر منافع شخصی خودش نبوده و نیست. اینکه از ابتدای رقابت‌ها به توپ طلا و یا دستکش طلا و یا هر  عنوان فردی دیگر فکر کنیم، این طور نیست بلکه تمام تمرکزمان این است که تیم نتیجه بگیرد اما خدا را شکر که این عناوین هم به دست آمد. اگر حسینی بهترین گلر دنیا شد او این امر را به خوبی ثابت کرده و از سال ۲۰۱۲ که او پیراهن تیم ملی ساحلی را پوشید مصادف شد با آغاز قهرمانی‌های تیم ملی. خدا را شکر گلری را پیدا کردیم که قوت قلب ما شد تا خیالمان از گل نخوردن راحت باشد. در خصوص عنوان خودم نیز باید بگویم که در مسابقات بین قاره‌ای هم بهترین بازیکن و آقای گل این رقابت‌ها شده بودم. الان هم نمی‌گویم که کسب توپ طلا برایم مهم نیست، از سوی دیگر بچه‌های ما از این عناوین زیاد کسب کرده‌اند اما باز هم می‌گویم تمام تلاشمان را کردیم تا تیم موفق شود.

***پیمان حسینی چهره‌اش با فوتبال ساحلی عجین شده و شاید جالب باشد بگوییم قبل از حسینی را کسی یادش نمی‌آید گلر تیم ملی فوتبال ساحلی چه کسی بوده است.

حسینی: از سال ۲۰۱۲ افتخار پوشیدن پیراهن تیم ملی ایران را داشته‌ام. حضور در کنار بزرگان و باتجربه‌های تیم از جمله احمدزاده و سایرین برایم افتخاری بوده چرا که آنها شناسنامه فوتبال ساحلی هستند. الان هم خیلی نمی‌خواهم به گذشته بپردازم و در خصوص جام جهانی باید بگویم که این رقابت‌ها مهمترین رخداد فوتبال ساحلی در دنیاست و از قبل از رقابت‌ها نیز رفتن بر روی سکوی جهان هدف تیم ما بود و برایش برنامه زیادی داشتیم. جالب است بدانید ما شب‌ها زمانی که می‌خوابیدیم هر شب قبل از خواب از لحاظ ذهنی تا قهرمانی جهان هم پیش می‌رفتیم و در این چند ماه فقط فکر قهرمانی جهان را می‌‌کردیم که حتی برخی مواقع خیلی خسته بودیم و در دور مقدماتی خوابمان می‌برد! در مجموع برای این برنامه هدفگذاری خاصی داشتیم و با بهترین شرایط اعزام شدیم. در این بین فدراسیون فوتبال هم سنگ تمام گذاشت و تاج نیز نگاه ویژه‌ای به این رشته دارد تا جایی که معتقدم این رشته متحول شده است. در گذشته خیلی به این رشته اعتنایی نمی‌شد اما جام به جام با همدلی بچه‌ها موفق شدیم عناوین متعددی را کسب کنیم و همین موضوع به تیم ما شخصیت داد و امروز تمام دنیا به تیم ما احترام می‌گذارند.

***در خصوص جام جهانی هم صحبت می‌کنید.

حسینی: با اینکه در گروه مناسبی بودیم اما بازی‌های سخت و دشواری را پشت‌سر گذاشتیم چون همه تیم‌ها ‌آمده بودند بهترین نتیجه را بگیرند و همه تیم‌ها با هدف قهرمانی آمده بودند. بازی‌ها خیلی سخت بود و خیلی‌ها گفتند ما را تا مرز سکته پیش بردید اما خودمان هم در این رقابت‌ها تا مرز سکته پیش می‌رفتیم تا مبادا بازی را ببازیم. به طور مثال بازی با نیجریه که اصلاً در سطح کلاس ما نبود هم برای ما استرس‌زا شده بود و می‌ترسیدیم تا این بازی را ببازیم و صعود نکنیم. حساسیت بازی‌ها باعث شده بود تا در این جام روان بازی نکنیم اما روز به روز بهتر شدیم. دوست داشتیم به فینال برویم اما این اتفاق رخ نداد و حیف شد که به تاهیتی باختیم.

***گل افتتاحیه را هم شما زدید تا چراغ اول را روشن کنید. این گل‌ها تاکتیک تیم است یا بخت و اقبال هم در به ثمر رسیدن آنها نقش دارد؟

حسینی: من ۲۱ گل زده ملی دارم و بخت و اقبالی به آن صورت نیست، هر چند که این گل‌ها در مقابل گل‌های بازیکنی مثل احمدزاده ناچیز است اما به عنوان دروازه‌بان یک رکورد خوب محسوب می‌شود. در برنامه تیم ما این طور است که دروازه‌بان به دفاع اضافه می‌شود و یک تاکتیک رایج در فوتبال ساحلی دنیا به شمار می‌رود که من هم سعی می‌کنم روی این موضوع تمرین کرده و بتوانم گلزنی کنم. خدا را شکر یکی از گل‌هایم نیز نامزد کسب گل برتر جهان شده است هر چند که گل‌های قشنگ‌تری را هم سایر بازیکنان تیم ملی ایران به ثمر رساند.

***البته چون اساس کار در فوتبال ساحلی ضربات قیچی برگردان است، شاید این گل‌ها دیگر در این رشته خیلی به چشم نمی‌آید.

حسینی: معتقدم زیباترین بازی‌ها را از لحاظ جذابیت، تیم ما انجام می‌دهد چون بچه‌ها اکثراً روی هوا هستند و زیباترین گل‌ها را به ثمر می‌رسانند. بنابراین همیشه تیم ملی ایران در رقابت‌های مختلف طرفداران زیادی دارد.

***بعد از این رقابت‌ها لقب قهرمانان پابرهنه را به شما دادند. نظرتان درباره این لقب چیست؟

احمدزاده: واقعاً معتقدم بچه‌های ما شیرهای پابرهنه هستند. ما با بازیکنان چمنی و سالنی هم در ارتباط هستیم اما طوری که با جان و دل بچه‌های ما بازی می‌کنند را هیچ کجا ندیده‌ام. با اینکه رسیدگی مالی در حد فوتبال چمن در ساحلی وجود ندارد اما بازیکنان این رشته باز هم با جان و دل بازی می‌کنند و مسائل مادی اصلاً برایشان مهم نیست. تک تک بازیکنان ما مثل سرباز به زمین می‌روند تا بجنگند. ما شاید در گذشته اختلاف زیادی با تیم‌های مطرح دنیا از جمله برزیل داشتیم اما امروز به جایگاهی رسیده‌ایم که حتی ادعا می‌کنیم می‌توانیم برزیل را هم شکست دهیم و اگر هم ببازیم با اختلاف نزدیک می‌بازیم. الان هم امیدوارم این روند را ادامه دهیم تا بتوانیم در آینده مدال خوش‌ رنگ‌تری را از جام جهانی به دست آوریم.

***قبل از فوتبال ساحلی تجربه حضور در چمن یا سالن را داشتید؟

احمدزاده: در تیم ملی امیدهای فوتسال بودم و حتی در زمان خدمت سربازی در تیم نیروی زمینی بازی کردم اما بعد از آن به فوتبال ساحلی آمدم و معتقدم این رشته شرایط خاص خودش را دارد. فوتبالیست خیلی باید استعداد داشته باشد تا بتواند در این رشته جا بیفتد. چرا که دنیای این رشته با سایر رشته‌ها در فوتبال تفاوت زیادی دارد.

***چند درصد از تمریناتتان به ضربه‌های آکروباتیک اختصاص پیدا می‌کند.

احمدزاده: در حال حاضر ۸۰ درصد منابع تمرینمان روی همین کار است و به نسبت سایر تیم‌های دنیا ما روی این موضوع بیشتر کار می‌کنیم.

*** آقای حسینی چرا در بازی با تاهیتی پنالتی نزدید؟

حسینی: در این سال‌های اخیر ۸ بار بازی‌هایمان به پنالتی کشیده شده که این اولین بار بود در این ضربات بازی را می‌باختیم. ما پنالتی‌زنان خوبی داریم و همیشه یکی، دو پنالتی می‌گرفتم و بقیه کار را تمام می‌کردند. همیشه وقتی بچه‌ها پشت ضربه پنالتی می‌رفتند خیالم راحت بود. من هم نیازی نمی‌دیدم و مربی هم از من نخواست تا پنالتی بزنم.

*** در زمان زدن پنالتی‌ها میرشمسی سرمربی تیم انگار فشارش افتاده بود و با حالت خاصی روی صندلی نشسته بود. شاید اگر او انرژی بیشتری می‌گذاشت می‌توانستیم در این دیدار هم موفق باشیم.

حسینی: یک مربی نقش بزرگی را می‌تواند روی نیمکت ایفا کند و می‌تواند از لحاظ روحی و روانی تأثیرگذار باشد. مربی‌ای مثل اوکتاویو بمب انرژی بود. میرشمسی هم زحمت زیادی کشید اما شاید تجربه لازم برای جام جهانی را نداشت. نظر خاصی در مورد کادر فنی ندارم اما معتقدم هر کسی در پست  وظیفه خودش می‌توانست بهتر باشد و اگر این اتفاق می‌افتاد،‌ تیم ملی ایران می‌توانست به فینال برسد. اگر هر کسی در پست خودش انرژی بیشتری می‌گذاشت و بهتر بود مطمئناً  این اتفاق می‌افتاد. در مجموع معتقدم جام جهانی خوبی برای ایران بود و درس‌های زیادی را از این جام گرفتیم.

*** به نظر می‌رسد دو تورنمنتی که قبل از جام جهانی برگزار کردیم در راه موفقیتی که به دست آمد بی‌تأثیر نبود.

احمدزاده: ما قبل از اعزام میزبان دو رویداد باشگاهی و ملی در سطح بین‌المللی بودیم که البته باشگاهی خیلی مؤثر نبود اما در تورنمنت پرشین‌کاپ بوشهر بازی‌های خوبی را پشت‌سر گذاشتیم و تدارک مناسبی برایمان در راه جام جهانی محسوب شد. بعد از آن نیز به انتخابی جام جهانی در مالزی رفتیم که موفق شدیم با کسب عنوان قهرمانی جواز صعود به جام جهانی را هم به دست بیاوریم.

***برگزاری جام جهانی در کشوری مثل باهاما عجیب بود. باهاما چطور کشوری بود؟

احمدزاده: معمولاً رقابت‌های ساحلی را در کشورهایی برگزار می‌کنند که زیبا باشد و جذابیت‌های توریستی داشته باشد. باهاما هم کشور زیبایی بود هر چند که در زمان برگزاری جام جهانی فقط اتاقمان در هتل را می‌دیدیم و زمین مسابقه را؟

حسینی: در فوتبال ساحلی بحث گردشگری و توریست خیلی مهم است و به همین دلیل مکان‌هایی را انتخاب می‌کنند که زیبا باشد. باهاما هم از این قاعده مستثنی نبود.

*** در نهایت هم با دست پر از این کشور بازگشتید.

حسینی: درست است و این جام جهانی یکی از جام‌های خوب ما از لحاظ دوران آماده‌سازی بود و حتی این موضوع باعث شد. حتی با زودتر اعزام شدن به باهاما نیز با شرایط ماسه زمین برگزاری نیز آشنا شدیم. معتقدم یکی از مشکلات کشور ما ماسه است. در ماه‌های اخیر در کمپ‌های تهران و بوشهر تمرین می‌کردیم و زمانی که به باهاما رفتیم انگار که از سالن به ساحل رفته‌ایم! تا این اندازه تفاوت سطح وجود داشت و آن یک هفته‌ای را که زود رفتیم باعث شد تا این موضوع روی عملکرد ما تأثیر مثبت بگذارد. نمی‌دانم در مورد ماسه چه کاری می‌توان انجام داد. الان ماسه‌های کیش و قشم کمی شبیه به ماسه‌هایی است که رقابت‌های بین‌المللی در آنجا برگزار می‌شود. معتقدم یک اردوی دوبی حتی از این لحاظ می‌ تواند از برگزاری ۵ اردوی تهران مفیدتر باشد. حتی در زمان اوکتاویو قبل از برگزاری رقابت‌های مهم راهی برزیل می‌شدیم تا اردوهایمان را در این کشور برگزار کنیم.

***فوتبال ساحلی برخلاف فوتبال چمنی هنوز در ایران حرفه‌ای نشده و به نظر می‌رسد بازیکنان این تیم شاید از لحاظ مالی در مضیقه باشند. به نظر می‌رسد حتی برخی از شماها دوشغله باشید تا بتوانید امرارمعاش کنید. 

حسینی: یکی از مشکلات اساسی تیم ما فشار و استرسی است که بازیکنان به خاطر شرایط شغلی دارند. ۴ سال پیش وقتی قهرمان بین‌قاره‌ای شدیم و به ایران برگشتیم، مسائل و مشکلاتمان را عنوان کردیم و آنها را در قالب درددل در میان گذاشتیم. فکر می‌کنم مشکل شغل بچه‌ها مربوط می‌شود به مسئولان استانی شهرهایی که بازیکنان در آنها بازی می‌کنند و البته حمایت‌های وزارت ورزش. به نظرم باید بچه‌های ساحلی استخدام شده و شغل رسمی داشته باشند. امروز احمدزاده ستاره فوتبال ساحلی دنیاست اما وقتی پس‌فردا فوتبالش تمام شود چه کاری باید انجام دهد؟ او تمام جوانی و زندگی‌اش را برای کشورش گذاشته و وقتی تأمین مالی نباشد و شغل ثابتی نداشته باشد چه کاری می‌تواند کند؟ به نظرم کمترین خواسته این بازیکن و سایر بازیکنان ما همین بحث شغل ثابت است. فدراسیون هم پیگیر این موضوع است اما این مشکلی است که نیاز به همدلی دارد و علاوه بر فدراسیون، مسئولان وزارت ورزش و استان‌های مختلف باید کمک کنند تا این مشکل حل شود.

احمدزاده: متأسفانه مسئولان قهرمانی بین قاره‌ای را به رسمیت نشناختند و شورای برون‌مرزی با این موضوع موافقت نکرد. ما قهرمان آسیا بودیم اما اعلام کردند باید عنوان جهانی یا المپیکی داشته باشیم که حالا خدا را شکر مقام جهانی هم آوردیم.

***چرا قهرمانی بین قاره‌ای مورد موافقت قرار نگرفت.

احمدزاده: چون اعلام کردند این رقابت‌ها، جام سامسونگ بوده در حالی که سامسونگ فقط اسپانسر مسابقات بود مثل الان که آدیداس اسپانسر فیفا محسوب می‌شود.

حسینی: به نظرم در این زمینه مشاوره غلط داده شد. اسپانسر این رقابت‌ها سامسونگ بود و هر مسابقات اسپانسر خاص خودش را دارد اما مشاوره‌های غلطی که در آن مقطع در وزارت ورزش داده شد باعث شد این همه زحمت و عناوینی که به دست آوردیم دیده نشود. در آن زمان سجادی به صورت شفاهی درخواست ما را قبول کرد اما بعداً فهمیدیم نامه درخواست ما هیچ گاه به دست مسئولان امر نرسیده است. سجادی همان زمان اعلام کرد که این مسابقات از دید ما رسمی به شمار می‌رود اما نامه درخواست ما در این زمینه به دست ما نرسید و خودمان هم نفهمیدیم که چرا این اتفاق نیفتاد. در حال حاضر هم سلطانی‌فر به عنوان یک چهره ورزشی به وزارت ورزش آمده و همه بچه‌های تیم احساس مثبتی نسبت به او دارند و ما هم دوست داریم نگاه مثبت  او به فوتبال ساحلی بیشتر شود.

***جالب است حتی این بار از وزارت ورزش هم کسی برای استقبال به فرودگاه نیامد. 

حسینی: شاید شرایط طوری بوده نتوانسته‌اند بیایند اما ما انتظار داریم حامی تیم ما باشند و گام‌های مثبتی برای تیم ما برداشته شود.

*** آقای احمدزاده با توجه به سنی که دارید آیا این توپ طلا شما را اشباع نکرده است؟

احمدزاده: خیر. اتفاقاً این جوایز انگیزه‌هایمان را بیشتر کرده تا دور بعدی همراه با قهرمانی بتوانیم این عناوین را به دست آوریم. فوتبال ساحلی ۱۱ سال است که در ایران برگزار می‌شود و حدود ۶ سالی می‌شود که با یک مدیریت خوب توانسته‌ایم موفقیت‌های بی‌شماری را کسب کنیم.

*** اتفاقاً شما هم از نسل اولین بازیکنان این رشته هستید؟

احمدزاده: درست است. تنها کسی که از نسل اول بازیکنان باقی ماند من هستم و بعد هم بازیکنانی مثل بلوک‌باشی، عبداللهی و مسیگر اضافه شدند. در این ۶ سال اخیر روند ما بهتر شده و سیر صعودی را طی کردیم.ضمن  اینکه در این مدت پیشرفت خوبی هم داشتیم.

*** اما گردش مالی لیگ‌مان به نسبت فوتبال بسیار ضعیف است.

احمدزاده: همه چیز پیشرفت کرده و از این لحاظ هم کم‌کم در حال رشد هستیم. حالا که شرایط خیلی بهتر شده است. به طور مثال باشگاهی مثل پارس جنوبی چندین سال است برای فوتبال ساحلی هزینه می‌کند و اسپانسرها هم آرام آرام به این رشته روی آوردند. هر چقدر بتوانیم لیگ‌مان را بهتر کنیم مسلماً تیم ملی مان‌ نیز قوی‌تر می‌شود. امیدوارم تیم‌های مطرحی مثل استقلال، پرسپولیس، تراکتورسازی و سایر تیم‌‌های پرطرفدار به این رشته ورود کنند تا حضور این اسم‌ها نیز باعث جذابیت هر چه بیشتر این رقابت‌ها شود.

***الگویتان در فوتبال یا فوتبال ساحلی دنیا چه کسی است؟

احمدزاده: شاید خیلی‌ها بگویند رونالدو یا مسی اما الگوی من علی کریمی است. ما حتی اریک کانتونا را از نزدیک دیدیم و با او عکس انداختیم اما زمانی که این اسطوره فوتبال دنیا را از نزدیک دیدم احساس خاصی به او نداشتم و برایم عادی بود اما اولین باری که علی کریمی را در فیزیوتراپی دیدم واقعاً حس خاصی داشتم. با اینکه خودم بازیکن تیم ملی بودم و بازیکنان بزرگی را از نزدیک دیده‌ام. علی کریمی واقعاً همه جوره دوست داشتنی است و اسطوره فوتبالی من بوده و همیشه سعی کردم در فوتبال ساحلی علی کریمی باشم.

حسینی: معتقدم علی کریمی هدیه خدا به فوتبال ایران بود و خیلی زود او ما را از دیدن فوتبال ناب ایرانی محروم کرد. در فوتبال ساحلی نیز محمد احمدزاده ما را یاد علی کریمی می‌اندازد. شاید در فوتبال هیچ وقت کسی مثل علی کریمی نیاید و در فوتبال ساحلی هم بازیکنی مثل احمدزاده.

*** آقای حسینی شما هم به نظر می‌رسد همچنان تا چند سال آینده بتوانید دروازه تیم ملی ایران را بیمه کنید.

حسینی: تا هر زمانی که کادر فنی به من اعتقاد داشته باشد و مردم ایران من را قبول کنند سعی می‌کنم با افتخار باشم و تا هر زمانی که پیراهن مقدس تیم ملی را می‌پوشم با تمام وجود برای کشورم بازی می‌کنم. در فوتبال ساحلی مثل یک خانواده هستیم و بچه‌ها شدیداً همدیگر را دوست دارند و به همین دلیل است که بازیکنان با غیرت و تعصب بازی می‌کنند و یکی از دلایل نتایج خوب ما نیز همین امر بود. از این پس دیگر هدف ما تکرار قهرمانی‌هاست و هر نتیجه‌ای کمتر از سومی جهان برای ما یک عقب‌گرد محسوب می‌شود.

*** آیا معتقدید که باید در این بین کادر فنی تقویت شود؟

حسینی: این موضوع در جایگاه من نیست که بخواهم در موردش اظهارنظر کنم و به عنوان بازیکن فقط وظیفه‌ام این است که در اختیار خواسته‌های کادر فنی باشم. مربیان خوبی در کادرمان هستند ما دوست دارند با تجربه‌تر عمل کنند. الان باید دو سال صبر کنیم تا جام جهانی بعدی را ببینیم. نباید به راحتی از فرصت‌ها عبور کنیم هر چند که معتقدم امسال هم نتایج خوبی گرفتیم. هر چند که این نکته مهم است که می‌توانستیم بهتر باشیم. نباید در غرور سومی جهان بخوابیم چون این تیم آن شخصیت لازم را داشت و بازیکنان به خودباوری رسیده بودند که می‌توانیم جزو سه تیم برتر جهان باشیم. ما باید به این عنوان می‌رسیدیم و شاید هم حتی بالاتر.

*** نظرتان درباره حضور کی‌روش در تیم ملی فوتبال ایران چیست؟ این سؤال را از این لحاظ پرسیدم چون قبلاً در تیم ملی با مربی خارجی کار کردیم و شرایط کار با مربی خارجی را می‌دانید.

احمدزاده: ما قبلاً با مربی خارجی در تیم ملی ساحلی کار کردیم و رشد فوتبال ساحلی‌مان در دنیا را مدیون اوکتاویو هستیم و او باعث شد این رشته جایگاه ویژه‌ای در دنیا پیدا کند. تمام دنیا به این مربی و بزرگ بودنش اعتقاد دارند و هنوز هم برای ما مربی بزرگی محسوب می‌شوند. بنابراین معتقدم مربی خارجی واقع تفاوت زیادی دارد و اوکتاویو نیز یک نابغه در فوتبال ساحلی محسوب می‌شود ضمن اینکه کی‌روش هم به همین گونه است هر چند که من ارتباط زیادی با او نداشتم. اما کی‌روش مطمئناً مربی بزرگی است و می‌تواند به فوتبال کشورمان کمک کند.

حسینی: بنده نیز شدیداً به این دو مربی اعتقاد دارم.

*** الان هم خبر رسیده که از تیم‌های خارجی پیشنهاد دارید. آیا به لژیونر شدن فکر می‌کنید؟

حسینی: بنده به همراه احمدزاده، مسیگر و عبداللهی قبل از جام جهانی در تیم لوکوموتیو مسکو بودیم و در حال حاضر نیز برای جام باشگاه‌های اروپا احمدزاده از لوکوموتیو پیشنهاد دوباره‌ای دارد، من از اسپورتینگ پرتغال و بلوک‌باشی از اوکراین و چند بازیکن دیگر پیشنهاداتی داریم اما از هفته ‌آینده لیگ برتر ایران آغاز می‌شود و فعلاً هدفمان حضور در تیم‌های باشگاهی و برای حضور در لیگ برتر ایران است.

*** جوایزی که به دست آورده‌اید را به چه کسی تقدیم می‌کنید و آن را در کجا قرار می‌دهید؟

حسینی: در منزل یک ویترین برای مدال‌هایم درست کردم که این را هم در یکی از قفسه‌های آن قرار می‌دهم تا ان‌شاءالله این ویترین در آینده تکمیل شود. به نظرم این مدال‌ها هدیه ما به مردم کشورمان است.

احمدزاده: این جام را به همسرم و دخترم تقدیم می‌کنم که با تمام سختی‌ها و دوری‌ها و نبودن‌هایم ساختند.

حسینی: حالا که بحث خانواده شد پس من هم این جایزه را به پدر و مادرم تقدیم می‌کنم.