تشکیل سازمان تیم های ملی لازمه موفقیت کاراته/ خروج از سنت‌گرایی

به گزارش مازند اسپرت (مازند ورزش)،کاراته اکنون یک رشته رسمی برای بازیهای المپیک ۲۰۲۰ است که مدالهای آن می تواند تاثیر زیادی در ارتقا جایگاه کاروان ورزشی کشورمان داشته باشد. در چنین شرایطی مسئولان ورزش کشور نیز باید به این کاراته در بحث و بودجه و حمایتی نگاه المپیکی داشته باشند. اما در گام نخست این کار […]

به گزارش مازند اسپرت (مازند ورزش)،کاراته اکنون یک رشته رسمی برای بازیهای المپیک ۲۰۲۰ است که مدالهای آن می تواند تاثیر زیادی در ارتقا جایگاه کاروان ورزشی کشورمان داشته باشد. در چنین شرایطی مسئولان ورزش کشور نیز باید به این کاراته در بحث و بودجه و حمایتی نگاه المپیکی داشته باشند.

اما در گام نخست این کار نگاه متولیان کاراته به سیستم اداره تیم های است. ورود کاراته به عنوان یک رشته رسمی به بازیهای  المپیک شرایط خاصی برای این رشته رزمی در دنیا ایجاد کرده است. بررسی اجمالی رقابتهای قهرمانی جهان در اتریش و پس از آن لیگ جهانی در پاریس، روتردام و دبی اهمیت این موضوع برای کشورها را خوبی ثابت می کند.

نکته مهمی که فدراسیون کاراته برای موفقیت در این رویداد مهم باید بیش از هر موضوعی مدنظر قرارد دهد خروج از سنت گرایی  و نگاه فردی به امور و آغاز کاری نو و مدرن در مسیر آماده سازی تیم های ملی است.

بی تردید تشکیل سازمان تیم های ملی یک ضرورت مهم برای این روزهای کاراته ایران است؛ تشکیلاتی که دارای همه ارکان لازم از رئیس گرفته تا مسئول بخش های مختلف باشد و بتواند به خوبی برنامه های تیم های ملی را سازماندهی و ساماندهی کند.

اهمیت و تعدد رویدادهای پیش رو در مسیر کسب سهمیه المپیک و در نهایت کسب مدال دراین میدان پراهمیت جهانی که البته برای تیم ملی کاراته کشورمان در توکیو ۲۰۲۰  کاملا محتمل به نظر می رسد، باعث شده تا لزوم تشکیل سازمان تیم های ملی برای بهبود در روند کار آماده سازی، اعزام و حضور در مسابقات مختلف از جمله تدارکاتی و رسمی  از سوی فدراسیون کاراته در دستور کار قرار گیرد.

فرجی به عنوان فردی که دومین دوره مدیریتی خود را در کاراته سپری می کند با تشکیل سازمان تیم های مطابق با استاندارهای روز دنیا می تواند نحو کار را به خوبی پیش ببرد. البته در این بین باید از افراد موجه و دارای شرایط لازم در راس سازمان تیم های ملی استفاده شود، افرادی که ضمن آشنایی به مسائل فنی،  کار تیمی و تشکیلاتی را نیز بدانند و به آن اعتقاد داشته باشند.

شاید تجربه ناموفق سازمان تیم های ملی تکواندو در یکی دو سال گذشته مصداق خوبی برای همه فدراسیونهایی باشد که می خواهند تحولی در تشکیلات تیم های ملی خود ایجاد کنند.

فدراسیون تکواندو هم دو سال پیش سازمان تیم های ملی خود را تشکیل داد، اما سازمانی فقط  توسط یک نفر اداره می شد و سرانجام کار در المپیک ریو و متعاقب آن در جام جهانی باکو همانی شد که نباید می شد!

کاراته اگر می خواهد تجربه تکواندو تکرار نشود، باید سازمانی را تشکیل دهد که با بهره گرفتن ازچارت تشکیلاتی منسجم، از تخصص افراد کاربلد، فنی و تحصیلکرده بخوبی استفاده کند، چرا که اگر قرار باشد تجربه تکواندو در کاراته هم تکرار شود، همان بهتر که تیم های ملی به همان شکل سنتی اداره شود./مهر