کماندار تیم ملی جانبازان و معلولین گفت:‌ چیزی که باعث می‌شود سنگینی تمرینات و فشارها را تحمل کنم، فکر کردن به طلای پارالمپیک و تلاش برای دستیابی به بهترین سکوی جهان است.

 

به گزارش مازند اسپرت غلامرضا رحیمی، کماندار تیم ملی جانبازان و معلولین درباره عملکردش در مسابقات بین‌المللی امارات گفت: برگزار کننده مسابقات از بهترین‌های دنیا دعوت کرده بودند و با حضور کمانداران برجسته بین‌المللی، مسابقات در سطح بالایی برگزار شد.

وی افزود: بسیاری از کمانداران دعوت شده، نفراتی بودند که مدال‌های جهانی و پارالمپیک را بدست آورده‌اند و تیم‌ها با آمادگی کامل و نفرات خوب در این مسابقات شرکت کردند. از نکات بسیار جالب این مسابقات حضور قدرتمند تیم عراق بود که می‌توان گفت پدیده این رقابت‌ها بودند و اکثر نفراتشان به مدال طلا در رشته‌های مختلف دست یافتند.

کماندار طلایی تیم ملی خاطر نشان کرد: پیش از مسابقات از ناحیه دست دچار آسیب دیدگی شدم و اگر این مساله نبود می‌توانستم به راحتی از حریف عراقی در فینال پیشی بگیرم و نشان طلا را بدست آورم، اما متاسفانه در روز مسابقه شرایط جسمی‌ام آن طور که می‌خواستم نبود و در فینال نقره گرفتم.

وی افزود: در مسابقات میکس تیمی نیز به دلیل اینکه از ایران هم تیمی نداشتم، با نظر کمیته برگزاری مسابقات با یک کماندار انگلیسی هم تیم شدیم و توانستیم نشان طلای مسابقات میکس تیمی ریکرو را بدست آوریم. البته روند انتخاب نفرات در کنار هم اینگونه بود که نفری که صدر جدول رنکینگ قرار داشت با نفر آخر یک تیم می‌شد و این اتفاق در مورد من هم افتاد و با نفر آخر جدول رنکینگ، همراه شدم.

رحیمی تصریح کرد: پس از مسابقات جهانی آلمان در مسابقات برون مرزی شرکت نکرده بودم و این اعزام برای آمادگی من بسیار خوب بود. تا چند روز دیگر هم اردوهای آمادگی مجددا شروع می شود و امیدوارم تا آن زمان آسیب دیدگی دستم هم بهبود یابد.

دارنده سهمیه بازی‌های پارالمپیک ریو گفت: با وجود مسئولیت‌هایی که در زندگی دارم و همین طور شغلم، تمرینات را باید فشرده و در فواصل مختلف انجام دهم. صبح‌ها از ساعت ۵ تا ۹ تمرین می‌کنم، پس از آن کارم را آغاز می‌کنم و مجدد بعد از ظهر کمی تمرین می‌کنم و بعد دوباره مشغول کار می‌شوم و در نهایت شب که از کار فارغ شدم، تمرینات بدنسازی را پیگیری می‌کنم. همانطور که می‌بینید این برنامه روزانه بسیار سنگین و فشرده است.

وی ادامه داد: چیزی که باعث می‌شود سنگینی تمرینات و این فشارها را تحمل کنم، فکر کردن به طلای پارالمپیک و تلاش برای دست یابی به بهترین سکوی جهان است. همیشه در زندگی‌ام سعی کرده‌ام برای آنچه می‌خواستم، بجنگم و تلاش کنم و حالا با همین روحیه جنگندگی برای دست یابی به خوش‌رنگ ترین مدال پارالمپیک تلاش می‌کنم. ناکامی، هیچ وقت سد راه من نخواهد بود. با اینکه خیلی به نتایج مسابقات پارالمپیک امیدوار هستم، اما اگر حتی نتوانم به آنچه می‌خواهم برسم، ناامید نمی‌شوم و برای دور بعدی دوباره تلاش می‌کنم./فارس