از تبریز مه آلود تا کابوس فینال

به گزارش مازند اسپرت (مازند ورزش)،پایان تلخ تراکتورسازی در رقابت های جام حذفی موجب ناامیدی و نگرانی هواداران پرشور این باشگاه شده است، آن هم در شرایطی که انتظار می‌رفت تبریزی‌ها حداقل یک جام کسب کنند. حال سوال این است که چرا این اتفاق رخ نداد.

همه چیز از ابتدای فصل در تیم تراکتورسازی منظم و ایده آل به نظر می‌رسید. جذب بازیکنان صاحب نام و موفق، آمدن ستاره‌های محبوب هواداران و تکمیل لیست خرید سرمربی برای شروع یک فصل بی نظیر در تاریخ این باشگاه کافی به نظر می‌رسید. نخستین اختلال در روند حرکت تیم شاید در نیم‌فصل دوم ظهور کرد، وقتی به دلیل تعدد پرونده‌های انضباطی تراکتوری‌ها، فیفا حکم ممنوعیت جذب بازیکن جدید را اعلام کرد. این شرایط باعث شد تراکتورسازی از جذب بازیکن جدید محروم شوند. در این بین سروش رفیعی هم جدا شد تا مشکلات این تیم بیشتر شود، اما با این حال تراکتورسازی هنوز هم آنقدر مهره خوب داشت که بتواند فصل را با شرایط خوبی به پایان برسانند، چه بسا اینکه استقلال هم به دلیل شرایط مشابه و با بازی دادن به بازیکنان جوان عنوان نایب قهرمانی لیگ را به خود اختصاص داد. از اواسط نیم فصل دوم تاخیر در پرداخت مطالبات بازیکنان به دردسر تازه تراکتوری‌ها تبدیل شد. موضع‌گیری بازیکنان تراکتورسازی بعد از آخرین بازی لیگ علیه مدیریت باشگاه آن هم به دلیل عدم پرداخت ۳۵ درصد از قراردادها جدی‌ترین حاشیه و جنجال این فصل تراکتورسازی به شمار می‌رفت. حالا که جو متشنج و نا آرام این باشگاه منجر به از دست رفتن فرصت قهرمانی شده، باید پرسید چرا بازیکنان اسیر این جنجال‌ها و حاشیه‌های مخرب شدند؟

با توجه به میزان پرداختی باشگاه‌ها به بازیکنان خودشان به جز تیم‌های پرسپولیس، استقلال و سپاهان، هیچ باشگاهی به اندازه تراکتوری‌ها و به میزان ۶۵ درصدپرداخت نداشته است، آن هم در شرایطی که تعداد بازیکنان گرانقیمت این باشگاه و مجموع مبلغ دریافتی بازیکنان و کادر فنی به مراتب بالاتر از بسیاری دیگر از تیم‌های لیگ برتر مثل ذوب آهن، پیکان، سایپا، فولاد، صنعت نفت و استقلال خوزستان بوده است. در این بین به طور مثال، بازیکنان استقلال خوزستان که هنوز درگیر مسابقات آسیایی هستند و با همت و تلاش تیم‌شان را به مرحله بعدی رقابت‌ها رساندند، دریافتی کمتر از ۴۵ درصد داشته‌اند، آن هم در شرایطی که مبلغ قرارداد اکثر این بازیکنان با تراکتوری‌ها قابل قیاس نیست و در واقع می‌توان گفته ستاره‌های سرشناس تراکتورسازی که قرارداد بسیاری از آنها در حدود یک میلیارد تومان در این فصل بوده، با دریافت بیش از ۶۰۰ میلیون تومان به طور متوسط تقریبا دو برابر بازیکنان تاثیرگذار استقلال خوزستان دریافتی داشته‌اند.

ذوبی‌های اصفهان که تا آخرین روز برای رسیدن به پله چهارم جدول تلاش می‌کردند و در نهایت با وجود رسیدن به این جایگاه نتوانستند سهمیه آسیایی را دریافت کنند نیز شرایط مشابهی داشته‌اند. دریافتی بازیکنان این باشگاه هم پایین تر از ۵۰ درصد بوده است. از همه جالب‌تر شرایط همین بازیکنان نفت تهران است که در فینال جام حذفی با دست خالی تیم پرستاره تراکتورسازی را مغلوب کردند. اگر سرخ‌های تبریزی در نیم فصل یک بازیکن تاثیرگذار را از دست داده بودند، نفتی ها در غیاب ۵ بازیکن وارد این بازی شدند و با این وجود در نهایت به پیروزی رسیدند. نکته جالب توجه اینکه،دریافتی بازیکنان نفت کمتر از ۴۰ درصد بوده، اما در آستانه بازی حساس جام حذفی در اردوی این باشگاه خبری از حاشیه و جنجال و اعتصاب نبود!

تردیدی وجود ندارد که ستاره‌های تاثیرگذار و متعصب باشگاه تراکتورسازی مثل کیانی و ایرانپوریان در همه این سال‌ها با تمام وجود برای موفقیت تیم محبوب‌شان تلاش کردند، اما مهمترین اشتباه تاثیرگذار سرخ‌های تبریز ورود به حاشیه های خودساخته در آستانه حساس ترین بازی فصل بود. عدم دریافت ۳۵ درصد از قرارداد در طول فصل توجیه مناسبی برای تنش، موضع گیری و اعتصاب به شمار نمی‌‌رفت، آن هم در شرایطی که پرشورها پس از ناکامی تیم محبوبشان در کسب عنوان قهرمانی لیگ تنها به کسب جام حذفی امید داشتند و تا آخرین روز با تمام توان از ستاره‌های تیم محبوب‌شان حمایت کردند. هرچند گفته می‌شود برخی عوامل جانبی در تحریک تراکتوری‌ها برای مصاحبه، موضع گیری و اعتصاب تاثیرگذار بوده اما فرصتی که برای کسب جام از دست رفت شاید به این زودی ها به دست نیاید!/تسنیم