نگاهي به تاريخچه “جودو در ايران و جهان”+عکس
جودو هنری رزمی، ورزش رزمی است که از کشور ژاپن نشأت گرفتهاست منشا جودو از هنر رزمی جوجیتسو است و در سال ۱۹۳۲ توسط فردی ژاپنی به نام دکتر جیگارو کانو پایهگذاری شد. به گزارش مازند اسپرت ورزش «جودو» یکی از ورزشهای قدیمی در کشور ژاپن و بنیانگذار آن استاد “جیگارو کانو” است. واژه “جودو” از ترکیب […]
به گزارش مازند اسپرت ورزش «جودو» یکی از ورزشهای قدیمی در کشور ژاپن و بنیانگذار آن استاد “جیگارو کانو” است. واژه “جودو” از ترکیب دو کلمه “جو” به معنای ملایمت ، و واژه “دو” به معنی اصل و یا روش است.لغت”جو” از ورزش «جوجیتسو» مشتق شده که توسط سامورائی ها مورد استفاده قرار می گرفت . پس جودو را تحت عنوان “روش ملایمت” ترجمه کردهاند.
جودو
يك مسابقه جودو
تاریخچه و فلسفه اولیه
جيگارو كانو پايه گذار و موسس جودو
تکنیک های جودو
فلسفه جودو
جنبه ی قهرمانی جودو
درجات در جودو
سبک های جودو
جودوی المپیکی: معروف ترین سبک کودوکان جودو می باشد که امروزه در ایران و تمام دنیا بطور گسترده آموزش داده میشود.
جودوی آمریکایی: ترکیبی از جودو، کشتی، بوکس، جوجیتسو و ساواته است.
جوجیتسوی برزیلی: میتسویو مائدا در سال ۱۹۱۴ جودو را به برزیل برد. او این ورزش را به کارلوس گراسی و دیگران آموزش داد. گراسی باتوجه به اینکه در آن زمان جودو با نام “جوجیتسوی کانو” هم شناخته میشد، آن را جوجیتسوی برزیلی نامید. جوجیتسوی برزیلی بعدها راهی متفاوت از جودو را دنبال کرده و امروزه کاملا از آن متمایز است ولی میتوان آن را یکی از سبک های جودو دانست.
جودو-دو: در استرالیا، آقای ژولیوس فلک و چند تن دیگر سیستمی بر اساس تکنیک های پرتاب ابداع کردند که آن را جودودو نامیدند. آنها هدفشان را از ابداع این سبک، توسعه جودو اعلام کرده اند.
کاوایشی ریو جوجیتسو: میکونوسوکه کاوایشی سبک کاوایشی ریو جوجیتسو را با استفاده از برخی تکنیک های جودو مسابقات مدرن جودو ممنوع می باشند، ابداع کرد. این سبک هم اکنون در فرانسه آموزش داده میشود.
کوسن جودو: این سبک هم که در قرن ۲۰ محبوبیت پیدا کرد، همانند جوجیتسوی برزیلی خیلی بیشتر از جودوی المپیکی، شبیه به ورزشی است که کانو ابداع کرد.
جودوی روسی: نکته ای جالب که در مورد این سبک میتواند گفت این است که بعضی از تکنیک های این سبک، توسط فدراسیون جهانی جودو قبول شده و وارد جودوی المپیکی شده اند. این سبک در مسابقات آزاد MMA مبارزینی نظیر ایگور زینوفیف، فدور امیلیاننکو و کارو پاریسیان را دارا می باشد.
سامبو: واسیلی اوشپکف، اولین شاگرد اروپایی کانو بود که موفق به اخد کمربند مشکی شد. او با تکنیک های رزمی دیگری که با جودو ترکیب کرد، سامبو را ابداع نمود. اوشپکف در سال ۱۹۳۷ بخاطر رد دستور شاگردی نکردن زیر نظر کانو، توسط مامورین سیاسی کشته شد.
اصطلاحات
جودوکا: جودوکار
اوکِمی: تکنیک افت بی خطر (نحوهٔ صحیح زمین خوردن)
کوزوشی: کشش و بر هم زدن تعادل
مایماواری: غلت به جلو
دوجو: محل تمرین جودو
سِنسِی: استاد
میگی: راست
هیداری: چپ
جودوگی: لباس جودو
ریتسو: بلند شو
سزا: بشین
رِی: دستور ادای احترام
هاجیمه: دستور شروع مسابقه
مَتِی: دستور توقف مسابقه
جونای: داخل
جوگای: خارج
تاتامی: تشک جودو
نهوازا: کار در خاک
توری: مبارزی که اجرای فن میکند
اوکی: مبارزی که فن بر روی او اجرا میشود
آنزا: چهار زانو نشستن
آشی وازا: تکنیکهای پا
آیومی آشی: راه رفتن معمولی
گوشین هو: روشهای دفاع از خود
گوشین جوتسو: هنر دفاع از خود
هانسوکوماکی: شکستن مقررات در مسابقه
جی گوهان تای: وضعیت اصلی دفاع
جوسی کی: نشتن در مکان بالا برای جودکاران سطح بالا
کاکی: اجرای واقعی پرتاپ
کی کو: تمرین
کی گا: صدمه
کی آی: فریاد روحیه بخش
کوشی وازا: تکنیکهای کمر
مودان شا: کسی که کمربند سیاه ندارد
ناگه وازا: تکنیکهای پرتاپ کردن
اوه بی: کمربندی که روی لباس میپوشند
ری گی شاهو: تشریفات وآیین رسوم تشک
رنراکووازا: تکنیکهای ترکیبی
رنزوکووازا: تکنیکهای ادامه دار
ریسوری: تعظیم کردن در حالت ایستاده
شی آی: مسابقه
سوتای رنشو: حریف تمرینی
تای ساباکی: راه رفتن به صورت استاندارد
جودو توکویی وازا: تکنیکهای مورد علاقه
تسوکوری: وضعیت گرفتن برای پرتاپ
تسوری کومی: بال کشیدن
وازا: تکنیک
یودان شا: کسی کمربن سیاه دارد
زاری: تعظیم کردن در حلت زانو زده
نوگاره کاتا: روشهای فرار
فنون
فنون جودو در دو بخش فنون پرتابی و فنون کانست وازا و شیمه وازا قرار میگیرد:
این فنون که به فنون پرتابی شهرت دارد در سه بخش ته وازا(فنون دست)، کوشی وازا (فنون کمر) و آشی وازا (فنون پا) انجام میشود، مانند:
اوچی ماتا
اوچی گاری (فنون پا)
کوچی گاری (فنون پا)
اوسوتو گاری (فنون پا)
کاتامهوازا(کانسه، شیمه)
کان ستسو وازا (کانسه): برگرداندن و فشردن مفصلها به سوی مخالف و بیش از دامنه حرکت طبیعیشان
شیمهوازا: انسداد شریانهای خونرسان به مغز
ناگه وازا(nage waza) تکنیکهای پرتابی
تاچی وازا (tachi – waza): تکنیکهای ایستادن
ته وازا (te-waza): تکنیکهای دست
کوشی وازا (koshi-waza):تکنیکهای مفصل رانی یا کمر
اشی وازا (ashi-waza):تکنیکهای پا یا ساق پا
سوتمی وازا (sutemi-waza): تکنیکهای فداکارانه
ماسوتمی وازا (ma-sutemi-waza): تکنیکهای خوابیده از پشت
یوکو سوتمی وازا (yoko-sutemi-waza):تکینکهای خوابیده از پهلو
نه وازا یا کاتامه وازا (ne-waza): تکنیکهای گلاویزی
اوسای کومی وازا (osaekomi-waza):کنترل کردن و نگه داشتن
شیمه وازا (shime-waza): خفه کردن
کانستسو وازا (kansetsu-waza): قفل کردن و شکستن مفاصل
آتمی وازا (atemi – waza): تکنیکهای ضربه زدن به نقاط حساس
امتیازات
در این ورزش چهار نوع امتیاز وجود دارد که به ترتیب زیر میباشد:
یوکو امتیاز متوسط معادل ۱ امتیاز
وازاری امتیاز بزرگ معادل ۱۰ امتیاز است.
ایپون امتیاز کامل یا ضربه فنی محسوب شده که معادل ۱۰۰ امتیاز است و کسب این امتیاز باعث برد و پایان مسابقه میشود.
کسب دو امتیاز وازاری در طول مسابقه نیز معادل امتیاز ایپون و پایان مسابقهاست.
پیشتر امتیازی به نام کوکا نیز وجود داشت که در سال ۱۹۸۸ حذف شد.
شیوه پیروزی در مسابقات
اگر مجری فن برای مدت ۱۵ ثانیه بتواند حریف را در خاک نگه دارد امتیاز یوکو، اگر ۲۴ثانیه نگه دارد امتیاز وازاری خواهد گرفت و اگر به مدت ۲۵ ثانیه نگه دارد با امتیاز کامل ایپون به پیروزی خواهد رسید.
حجاب اسلامی
پوشیدن روسری در جودو به دلایل ایمنی جودوکار ممنوع است.
تغییر قوانین در سال ۲۰۱۰
لباس جودو
شرکت کننده نباید هیچگونه وسیله فلزی (مانند ساعت، انگشتر، گردنبند و…) که ممکن است به حریف آسیب برساند، همراه داشته باشند.
تاریخچه جودو در ایران :
در اواخر دهه ۱۳۳۰ دو نفر افسر پلیس به نام بهروز سرشار و انوشیروان شهیدی (مرحوم) جهت بازدید به آكادمی پلیس سوئد اعزام شدند و درآنجا با تمرینات جودو كه توسط دانشجویان انجام می شد آشنا شدند.
در این كلاس علاوه برآقایان سرشار ، شهیدی ، سعادتمند ،مدنی و تنی چند از پرسنل تربیت بدنی نیز حضور داشتند.
در سال ۱۳۴۸ گروه دوم از شهربانی شامل آقایان سرشار ، صنعتكاران و مهدیزان جهت طی دوره جودو به كودوكان اعزام كه در مراجعت از طریق تربیت بدنی نیروهای مسلح موظف به تشكیل انجمن كشور( نیروها) گردید و سپس نسبت به تشكیل اولین كلاس تربیت مربی جودو نیروهای مسلح در سال ۵۰-۱۳۴۹ نمود كه در این كلاس تعداد ۶۰ نفر از پرسنل ورزشكار و نیروهای مسلح شركت و كلاس تحت مربیگری آقایان سرشار ، صنعتكاران و هنری بطور فشرده تشكیل و در خاتمه تعداد ۳۰ نفر موفق به اخذ درجه مربیگری جودو گردیدند ، كه آقایان فكرت. كیهان و علمی جز، این عده بودند .
قبلا سه كلاس در بخش های خصوصی جهت آموزش افراد غیر نظامی تشكیل شده بود كه عبارت بودند از كلاسآقای سعادتمند، در بولینگ عبدو، كلاسمدنی در باشگاه شهداد و كلاس اقلیتهای ارامنه در زیرزمین روزنامه آلیكه توسط آقایان روبن عاشقی و روبرت بامبان سپس آقایان كیهان در باشگاه كارگران و آقای علمی درباشگاه ایران ما وآقای فكرت در باشگاه ناشنوایان مشغول آموزش جودو شدند كه بخشهای خصوصی در این باشگاههای آموزش دیدند. در سال ۱۳۵۱ اولین مسابقات جودو رسمی بین دانشجویان دانشگاهها برگزار گردید كه تیم دانشكده افسری شهربانی با مربیگری آقایان سعادتمند وفكرت به مقام قهرمانی رسید.
در این سال مسابقات پلیسهای جهان نیز برگزار گردید و تیم پلیس ایران به مقام سومی با سه برنز دست یافت.
در سال ۱۹۹۲ تیم ملی نیروهای مسلح در سئول كره. مسابقات جهانی ارتشها شركت نمود كه كیوان دهناد موفق به كسب اولین درجه داوری بین المللی از فدراسیون جهانی جودو شد.
اسامي رؤساي فدراسيون به ترتيب:
1- 1356-1354 بهروز سرشار
۲- ۱۳۵۷-۱۳۵۶ (زير نظر ورزشهاي رزمي ) شهريار شفيق
۳- ۱۳۵۹-۱۳۵۸ بهروز سرشار
۴- ۱۳۶۴-۱۳۵۹ محمد مهر آيين
۵- ۱۳۶۸-۱۳۶۴ كاظم يزداني
۶- ۱۳۷۵-۱۳۶۸ محمد مهر آيين
۱۳۸۷-۱۳۷۵-۷محمد درخشان
۱۳۸۷-۱۳۸۷عبدالجليل رضوي
۱۳۸۸-۱۳۸۷-۸ علیرضاامینی
این مطلب بدون برچسب می باشد.
ارسال دیدگاه
مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : 0