افق‌های روشن در ورزش همگانی مازندران

مازند اسپرت / پژواک اشرفی :شاید کلید حل مشکلات مرتبط با شناسایی چهره‌های جدید و با استعداد در ورزش مازندران، توجه و رونق بخشیدن هر چه بیشتر به ورزش‌های همگانی باشد.

نیاز اندک به امکانات اولیه و بودجه، یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های این ورزش‌هاست که در صورت برنامه‌ریزی بیشتر می‌توان در انتظار کسب نتایج بسیار مناسبی برای این شاخه از ورزش بود.

با توجه به این ویژگی‌های مناسب بود که وزارت ورزش و جوانان برنامه‌ریزی گسترده‌ای را برای گسترش این ورزش‌ها انجام داد و تلاش کرد با بهره‌گرفتن درست از مدیران استانی، روند گسترش و پیشرفت ورزش‌های همگانی را شتاب بخشد. با همین نگاه‌ها استانداران هر استان به عنوان مسئول گسترش و رونق دادن به این ورزش‌ها انتخاب و موظف شدند بکوشند تا شرایط مناسب را برای تسهیل در انجام و اجرای این ورزش‌ها به صورت همگانی و خانوادگی فراهم کنند.

 با صدور احکام جداگانه توسط استانداران، فرمانداران شهرستان‌ها به پیگیری این امور در شهرستان‌ها می‌پردازند و به نظر می‌رسد در صورت به ثمر نشستن این تلاش‌ها، آینده‌ای درخشان برای ورزش‌های همگانی و به تبع آن، ورزش‌های قهرمانی و حرفه‌ای مازندران رقم خواهد خورد.

 یکی از کمبودهای ویرانگر ورزش مازندران، کمبود سرمایه و بودجه در ورزش قهرمانی و تیم‌های حرفه‌ای است. ورود مستقیم استاندار و فرمانداران به ورزش، شاید بتواند در نهایت به رفع این مشکل هم بینجامد. یکی از راه‌های رسیدن به این رویا، برنامه‌ریزی برای وارد کردن سرمایه‌گذاران و صنایع و شرکت‌های بزرگ به جمع حامیان ورزشی مازندران است. این مشکل،پیشینه‌ای بسیار طولانی دارد اما هنوز چاره‌ای برای حل آن اندیشیده نشده است. فعالیت شرکت‌های بزرگ با درآمدهای بسیار زیاد، ظرفیت فراموش شده و نادیده گرفته شده ورزش مازندران است. شاید این شرکت‌ها نتوانند مسئولیت‌های مالی یک تیم ورزشی را در لیگ‌های کشوری به صورت حرفه‌ای بپذیرند و از عهده مخارج آن برآیند، اما می‌شود از این ظرفیت‌ها برای گسترش ورزش همگانی بهره برد.

 یکی از نمادهای اصلی ورزش‌های همگانی، برگزاری همایش‌های پیاده‌روی در شهرها و روستاهای مازندران است. پیاده‌روی‌ها عموماً با هزینه‌های اندک برگزار می‌شود و می‌توان با یک برنامه حساب شده و دقیق، این برنامه‌ها را بیش از پیش برگزار کرد. البته یکی از آسیب‌های جدی وارده به این‌گونه همایش‌ها، تعیین جایزه برای ترغیب مردم و شرکت‌کنندگان است؛  جایزه‌هایی که از دوچرخه و لوازم خانگی آغاز و در نهایت به موتورسیکلت و خودرو ختم شد. اگر در همایش پیاده‌روی یک شهر، خودرو برای شرکت‌کنندگان در نظر گرفته شود، شاید در آن مراسم شرکت‌کنندگان زیادی حضور یابند. اما تردید زیادی وجود دارد که در همایش بعدی که خبری از جایزه‌های بزرگ نیست هم بتوان شاهد حضور علاقه‌مندان بود. این جوایز به نوعی شرکت‌کنندگان را شرطی کرده و این نتیجه را داشت که فقط با وجود جوایز دهان‌پرکن می‌توان انتظار حضور جمعیت زیاد را در این‌گونه همایش‌ها داشت. در این شرایط اگر شهر یا ارگان و هیأتی  بخواهد کار ورزشی کند و با دست خالی برای گسترش ورزش همگانی تلاش خود را به کار بگیرد، به دلیل نداشتن توان و بضاعت خرید خودرو و موتورسیکلت به عنوان جایزه، بدون شک به مشکل برخواهد خورد. نتیجه هم کاملاً مشخص است که مردم و جمعیت شرکت کننده بسیار اندک خواهد بود.

ورود مستقیم استانداران و فرمانداران برای سر و سامان دادن به این شرایط نابسامان می‌تواند بر این مشکلات غلبه کرده و ورزش‌های همگانی را در مسیر درست آن هدایت کند. برگزاری نخستین نشست توسعه ورزش همگانی مازندران با مدیریت و محوریت استاندار نشان داد موقعیت فعلی مازندران با حضور یک استاندار ورزش‌دوست و علاقه‌مند به توسعه آن، مطلوب و آینده آن امیدوار کننده است. گردآمدن مدیران کل دستگاه‌های اداری در این جلسه، می‌تواند نقطه عطفی در حرکت ورزش‌های  همگانی مازندران باشد. مدیرکل ورزش و جوانان مازندران که به شدت پیگیر برگزاری این جلسه بود، گام نخست رونق بخشیدن هر چه بیشتر به ورزش‌های همگانی را محکم برداشت. استفاده از توان اجرایی و مالی این دستگاه‌ها، می‌تواند منجر به حل مشکل ریشه کمبودمالی در رونق‌بخشیدن به ورزش استان شود.

 حالا که مازندران از وجود یک استاندار علاقه‌مند به ورزش و مدیرکل دارای برنامه سود می‌برد، دیگر باید امیدوار به پایان یافتن دلمشغولی‌های روزانه‌ای مثل کمبود بودجه و اعتبار بود. باید امیدوار بود ورزش همگانی مازندران خود را از قالب تنیده شده فعلی که در حال تبدیل شدن به یک دور باطل است نجات دهد.