بیان مشکلات فوتبال زاغمرز از زبان سرمربی تیم دریای زاغمرز/ورزش جلوی تهاجم فرهنگی را می گیرد/ از مسئولین تقاضا میکنم بیان تا ببینند ما در کجا هستیم

حسین جعفری، سرمربی تیم دریای زاغمرز:ورزش جلوی تهاجم فرهنگی را می گیرد/ از مسئولین تقاضا میکنم بیان تا ببینند ما کجا در هستیم •  با عرض سلام خدمت شما، لطفاً کمی از خودتون و چگونگی ورود خود در عرصه ی فوتبال بگوئیدبا سلام و عرض ادب و احترام، بنده حسین جعفری هستم، فوق لیسانس تاریخ، […]

حسین جعفری، سرمربی تیم دریای زاغمرز:
ورزش جلوی تهاجم فرهنگی را می گیرد/ از مسئولین تقاضا میکنم بیان تا ببینند ما کجا در هستیم

photo 2016 12 31 23 14 42

•  با عرض سلام خدمت شما، لطفاً کمی از خودتون و چگونگی ورود خود در عرصه ی فوتبال بگوئید
با سلام و عرض ادب و احترام، بنده حسین جعفری هستم، فوق لیسانس تاریخ، مدرس دانشگاه آزاد و دانشگاه علم و صنعت. حدود ۳۰ سال هست که مربی گری تیم فوتبال (دریا) را بر عهده دارم که الآن به (دنیای آبی) که همون (دریای زاغمرز) هست، تغییر نام یافت. از سال ۶۳ وارد عرصه ی فوتبال شدم، در مسابقات مختلف؛ لیگ ۱ لیگ ۲، لیگ ۳ ، برتر استان، لیگ ۱ هم فعالیت می کنیم. تیم ما اکثریت بازیکنان بومی هستند و بعضی وقتها، نتایج متغیّر هست، بخاطر اینکه بازیکنانمون اکثریت کشاورز هستند، تمریناتمون باید در فصولی که کشاورزی نیست باشه.یعنی بازیکنان نمی رستد در زمین زمینه ی کشاورزی اما باز هم نتایج رضایت بخش هست و الآن دور برگشتمون هم شروع شده. مشکلاتی که معمولا اسپانسر نداریم روی علایق فردی افراد اداره می شه، حیلی سخته مالیش گردن خودم هست. کمکهای محلی حتب شورای اسلامی محل هم، در حد توان خودش باید …. ولی هزینه ها زیاد هستش و …. مشکل داریم
* درباره ی مقامهایی که کسب کردند؟
ما در حدود قهرمان بهشهر شدیم. ما از سال ۶۳ فعالیتهای شدید حرفه ای مونو شروع کردیم، قهرمان باشگاههای بهشهر شدیم، قهرمان مناطق استان شدیم. قهرمان لیگ ۲ مازندران شدیم. در لیگ ۱ استان هم ۳، ۴ سال بودیم. در لیگ برتر استان رفتیم، تا سال گذشته به علت شرایط مالی نامسد، تیم ما سقوط کرد که امثال هم باتوجه به اینکه، تمرینات ما بهتر شدهف نتیجه ی بهتری گرفتیم  و امیدوار هستیم، مثل قبلاً (۲ – 3 سال گذشته)، به لیگ برتر استان، بریم، چون بازیکنان ما بومی هستند و ما به علت نداشتن شرایط مالی مساعد و نداشتن اسپانسر، همیشه با مشکل مواجهه هستیم، از کمکهای فردی و یک سری کمکهای مردمی و با سختی تمام، اداره می کنیم. یعنی مثلاً کرایه از اینجا تا چالوس، هزینه ی نهار اعضای تیم، کرایه ی برگشتن و هزینه ی شام، همین رفتن به چالوس، یکی دو تومن هزینه ی بازی هست، حالا ما باید ۲ با ربه چالوس، ۲ بار نوشهر، همینطور به نور، به سرخ رود، چمستان، قائمشهر، بابل و … بریم. مثل هیأت فوتبال استان تأکید کرد که حتماً باید برای مسابقات، آمبولانس های شوک داشته باشند. این آمبولانس ها از ما ۳۰۰- ۴۰۰ هزار تومان می گیرند که خودش هزینه ی زیادی هست، که علاوه بر نیروی انتظامی، و دیگر چیزهای جانبی کلی هزینه بردار هست. یکی از مشکلات شدید مالی ما این هست که ما هر بازی فقط برای آمبولانس و نیروی انتظامی فقط باید بین ۳۰۰ – ۵۰۰ هزار تومان بدیم، این خودش خیلی هزینه هستش.
بازیکنان بیمه هستند؟
بله، همه ی بازیکنان ما بیمه ی ورزشی هستند، اگه بیمه ی ورزشی نباشند، نمی تونن بازی کنن بیمه ای داریم بنام بیمه ی ورزشی. ورزش و جوانان کل بازیکنان را برای یکسال بیمه می کند، بعد برای {بیمه ی حوادث ورزشی) به ازای هر بازیکن از ما ۱۵ هزار تومان ما می پردازیم، بعد ورزش و جوانان، برای هر بازیکن، کارت صادر می کند که اگر در بازی خدایی نکرده حوادثی پیش آمد، به بیمارستانهایی که با آنها قرارداد دارند،  ببرند. طبق قانون هر بازیکن اگر بیمه نباشد، نمی تواند بازی کند، یعنی به ما تأکید کردند، تمرینات ما ۳۰ تا بازیکن با کادر فنی ۳۰ تا ۱۵ هزار تومان فقط اینطوری دادیم. که مثلاً فقط پول بیمه ما خودمون باید بدیم، بقیه اش را خودشون تقبل می کنند ۳۰ تومان را سازمان ورزش قبول میکند، تا ۱۵ تومانش را ما میدهیم.
•  شما از عملکرد بازیکنانتون راضی هستید؟
خیلی راضی هستم برای اینکه بازیکنانی هستند که با عشق و علاقه با هیچ چشمداشتی میان بازی می کنند، حتی از کارشون هم می زنن، ما در حدی که بدونیم اینقدر از لحاظ مالی در مضیقه هستیم که حتی برای بسیاری از بازیکنانمون، حتی کفش هم  نمیتونیم بگیریم. گاهی مثلاً لباسها، شستن لباسها و … که هزینه بر هست مشکل داریم. معمولاً ما اون باشگاه تعریف شده ای که میگن نیستیم که خود من ضمن اینکه سرمربی هستم، از سایر همکاران و بازیکنان  زودتر میام، لباسها رو هم میارم و …

در باشگاههای دیگه همه ی این کارها رو افراد مختلف انجام میدن، بنده در اصل کار ۵ نفر رو دارم تنهایی انجام میدم، تیم رو اَرِنج میکنم، یک سری مسائل هستش که … ما قبلاً بازیکنان خیلی خوبی داشتیم، حتی مثلاً در لیگ استان، ما بازیکنان بعد از انقلاب بازیکنی داشتیم بنام جناب آقای احمد اکبر زاده، جام گندم طلایی، قبل از انقلاب جُزوِ تیم منتخب مازندران بود. بازیکنی بنام محمد فیروزی همینجا وایستاده پیشکسوت هست، در منتخب جوانان مازندران بازیکنی داشتیم بنام عمران جعفر زاده، در تیم ملوان انزلی، بازی می کرد، بازیکنان دیگر، اصغر فیروزی و … اینها بازیکنان سطح استان بودند، بازی می کردند و الان پیشکسوت شدند و کفشها را آویختند.
 
•  هیچکدام از این بازیکنان مربی شدند؟
از میون بازیکنان من اینکه برن کلاسهای مربی گری رو بگذرونن نه. یک دوره آقای عمران جعفری یک دوره کلاس (D)، رو ۱۰ سال قبل دیگه نه. ما هر چه تأکید میکنیم آقا برید استفاده کنید، معمولاً یک کمکی هم دارم که الان نیومدند آقای …. بازیکن خوبی بود اینم کلاس (D) رو گذروند. مرحله ی ابتدائیش بعد از (D) میشه (C)، بعد میشه (B)، بعد میشه (A) که من (B) رو گذروندم ۲ سال قبل، حالا برای (A)  کلاس (A) رو قرار هست برم. (“A”، آخرین مرحله هست. دیگه تموم میشه، یعنی دکترای مربی گری هست).

•  چه چیزایی در زمین فوتبال، کم دارید؟
الان چون لوله کشی گاز نشده، بازیکنان برای دوش گرفتن و اینها مشکل دارن، ولی خوب باز هم، شورای اسلامی محل، همکاری کردند، چند تا رختکن داریم، رختکن میزبان، رختکن مهمان، دفتر هیأت داریم، یک چیزهایی تکمیلی هم داریم، زمین ما آمادگی بازی های رسمی رو هم داره که معمولاً مسابقات رسمی توش انجام میشه. بعد شروع متعدد تماشاگران را دراین اینجا، سرایدار و چند تا سرویس بهداشتی هم داریم. درختها ی زیبایی هم اطرافش داریم که متأسفانه همسایه ها یک مقدار معترضند که درختان اطراف ورزشگاه، به محصولات کشاورزی ما آسیب می رسونه، شورای اسلامی تصمیم به قطع درختان گرفته، این درختان به زیبایی زمین فوتبال اضافه می کنه، بخصوص تابستون هوا رو خیلی خنک میکنه.
 
•  الان شما از لحاظ جایگاه تماشاگران جا کم ندارید؟
نه. تماشاگران ما بالا می نشینند، جا میشن، اگر هم نشدند، میان کناره ها می شینن، می ایستند و بازی رو تماشا می کنند. می بینند. البته، آقای مدیر کل هم اومده بود که برای جایگاههای مخصوص تماشاگران(سکّو)، یک قولهایی رو داده بودند.
 این رو هم نماینده ی مجلس قبلی، دکتر مقیمی، اومد کمک کرد، با کمک شورای اسلامی محل، آقای شهبازی رئیس شورای اسلامی و رئیس شورای ورزشی زاغمرز خیلی کمک کرد، میاد سرکشی میکنه، کمک میکنه، البته بقیه ی اعضا ی شورای اسلامی محل هم، مثلاً آقای بلال شهبازی، آقای محمد کریمی، آقای سید حسین میر شفیعی، اینها همشون به ما کمک می کنن همکاری می کنن در حدِّ توانشون، بعضی اوقات بیشتر حتی. البته جا داره از دهیار عزیز روستای زاغمرز هم تشکر ویژه بکنم. خوب اینها هم یکسری محدودیت های مالی دارند و مشکلات دیگه.  ولی روی هم رفته، ما راضی هستیم، دستشون درد نکنه، ما هم بالاخره به همین ترتیب داریم ادامه میدیم.

•  چه انتظاری از مسئولین دارید؟
انتظارات ما از مسئولین بخصوص اداره ی کل ورزش و جوانان استان یکی اینه که بیان سرکشی کنن. مثلاً بیان ببینند ما لااقل، کجا هستیم، چه چیزهایی داریم، برای تشویق هم شده بیان، لااقل رئیس اداره ی ورزش شهرمون، هم شده بیاد. حالا ما جزئی از شهرستان بهشهر هستیم. ما الان نماینده ی شهرستان بهشهر در لیگ برتر استان هستیم. منتها بعد مسافتش که ما ۴ فرسخ، ۴ کیلومتر با بهشهر، فاصله داریم که همین خود باعث مشکلاتی شده. ولی خوب ما برای تمام بازی هامون، مرتب نامه و گزارش بازی میدیم. نامه دادیم به اداره ی ورزش و جوانان، هیأت فوتبال ورزش و جوانان،  هیأت زاغمرز، رئیس اداره ی برق، رئیس شورای برق، همه ی اینها براشون نامه میدیم و تمام این نامه ها رو هم بایگانی می کنم.

•  حرف آخر:
بیان ما رو کمک کنن. من در جلسه ای که یک ماه پیش بود و رئیس هیأت فوتبال استان  تشریف داشتند، تأکید کردم، کجاست تیم حسین آباد! تیم لله مرز! کجا هستند تیم هایی که با ما بودن! رها کردن! چرا رها کردند؟ چون شرلیط مالی رو ندارند، نمیشه، مثلاً یک تیم خوبی داشتیم بنام تیم گرجی مرحله، امسال بخاطر شرایط مالی نامساعد، بصورت اتومات دارن یک پله میان پائین.
ما هم جهت شرکت در مسابقات، در بقیه ی پولمون مشکل داریم، چند میلیون تومن دیگه رو نداریم، نمی تونیم شرکت کنیم. ما رو غصه گرفته که چجوری تأمینش بکنیم. انتظار داریم کمکمون بکنن بخاطر عشق و علاقه و بخاطر اینکه احساس می کنیم که ورزش می تونه جلوی خیلی از انحرافها رو بگیره، جلوی خیلی معضلات از جمله مواد مخدر و بسیاری از مشکلات دیگه رو بگیره. ما به این خاطر بیشتر میایم، خودمون رو متعهد میدونیم. بخاطر علاقه هست بخاطر اینکه دوست داریم بچه های محل خودمون رو. ورزش تنها مسیری هستش که می تونه جلوی شبیه خون فرهنگی دشمن رو بگیره، هر کس تو۰انایی داره بیاد کمک کنه. بیان به ورزش امکانات بدن، در رشته های مختلف. جوانان را دور هم جمع کنیم، خیلی هم، ارزونه، این همه هزینه میکنن برای چیزهای دیگه، بیان به روستاها، توپ بدن، لباس ورزشی بدن، کمک کنن، اینها خودش باعث میشه جوانان و نوجوانان جذب ورزش بشن، چون الان وسایل ارتباط جمعی باعث شده کم کم همه از ورزش دارن گریزان میشن، افت تحصیلی میکنن،
•  محصلین و دانشجویان چطور در تمرینات شرکت می کنند؟
ما گفتیم تابستون ها که روزهای استراحت شون هستش بیان، ولی خوب (تیم ما) که بصورت حرفه ای و لیگ استان هست، در طول ۱۲ ماه همیشه فعالیت می کنه.

•  متشکرم از شما از اینکه وقت گرانبهاتون رو در اختیار بنده قرار دادید، موفق باشید.
بنده هم از شما تشکر می کنم که زحمت کشیدید و از راه دور جهت مصاحبه تشریف آوردید.

 

 

photo 2016 12 31 23 14 34

photo 2016 12 31 23 14 39

photo 2016 12 31 23 14 46

photo 2016 12 31 23 14 49