فوتبال بی رحم اما شیرین !

خانزاده ؛ورزش خیلی بی رحم است، برای بازیکنی که در بالاترین سطح فوتبال کشور بازی می کند و به لباس تیم ملی هم می رسد باز وقتی دوره قهرمانی اش تمام می شود یک دنیا خاطره می ماند و یک دنیا فراموشی !

به گزارش مازند اسپرت (مازند ورزش)،● ورزش خیلی بی رحم است، برای بازیکنی که در بالاترین سطح فوتبال کشور بازی می کند و به لباس تیم ملی هم می رسد باز وقتی دوره قهرمانی اش تمام می شود یک دنیا خاطره می ماند و یک دنیا فراموشی، چه برسد به بازیکنی که پایش به تیم ملی و لیگ آزادگان یا لیگ برتر باز نشده ،در حالیکه برای رسیدن به تیم منتخب شهر و استان هم باید از خیلی چیزها بگذری و شبانه روز با حداقل امکانات تلاش کنی تا موقیعتی از میان هزاران فوتبال دوستی که به امید بزرگ شدن در کوچه و زمین های خاکی گل کوچک بازی می کنند.
محمدرضا (بهروز)خانزاده یکی از همان هزاران جوان دیروزی است که عمرش را در فوتبال گذرانده و به تیم منتخب استان هم راه پیدا کرده ،حالا در روزگار میانسالی ، دردش ،درد فراموشی است و یک دنیا حرف دارد از گذشته تلخ

محمدرضا خانزاده متولد ۱ فروردین ۱۳۴۸٫ساکن چالوس و اصالتا آذری است.پدرش کارگر بوده و خود او افسر بازنشسته ی نیروی انتظامی است و اهل جبهه و جنگ ،چندسالی را در جبهه برای خاک و عزت مردم وطنش جنگیده.از پیشکسوتان فوتبال مازندران است. وی از ۱۲ سالگی فوتبال را شروع کرده و در۲۸ سالگی در اوج جوانی فوتبال را برای همیشه کنار گذاشت.
امروز پای حرفها و در دلهایش نشستیم،از بازیکنان و مربی های هم دوره اش برایمان حرف زد.از اینکه خیلی جاها در حقش جفا شده و حالا آمده تا حرف بزند و از حق نسل جدید دفاع کند .او از فوتبال برای خودش چیزی نخواسته و نمی خواهد اما دلش میسوزد برای چالوس وجوانان فوتبال دوست شهرش، محمدرضا خانزاده پیشکسوت فوتبال مازندران در گفتگو با مازند اسپرت در رابطه با اینکه چند سال فوتبال بازی کرده اظهار داشت :که از ۱۲ سالگی فیکس در چالوس بازی کرده و رکورد ۲۳ تا گل از دفاع وسط را دارد و به تمامی تیم های مازنداران گل زده و این را با افتخار می گوید که حتی به تیم نساجی مازندران هم ۳ تا گل زده است . او میگوید بیشتر گل هایی که زده ام را با ضربات سر به ثمر رساندم.در تیم منتخب مازندران ،بازرگانان چالوس،رفاه نوشهر بازی کردم ودر تیم جوانان انتخاب شدم اما چون سن شناسنامه ایم بالاتر بود قبولم نکردند.
وی افزود: که خیلی ها اورا می شناسند اما همیشه در بین پیشکسوتان غائب است و تمامی عکسهایی که از آن دوره دارد را پاره کرده‌ است

محمدرضا خانزاده راجع به اسطوره های فوتبال چالوس در زمان خودش می گوید:که از نظر او محمود یحیی،بهزاد خانزاده،مسعود افتاده،حسین پویا،سیروس سام برادر کوچکش بهنام خانزاده اسطوره های فوتبال چالوس بودند.
وی در ادامه خاطره ای از بچگیش را بازگو میکند که در بازی چالوس با تایلند که قبل از انقلاب اسلامی انجام شده بود در ورزشگاه حضور داشته و به علت اینکه بچه بوده میخواستند از ورزشگاه بیرونش کنند که شهردار وقت ،اورا نزد خود برده و مانع اینکار شده و این بازی را که برادر بزرگش در تیم چالوس به همراه مسعود افتاده و شمس بازی می کردند رادر کنار شهردار چالوس نشسته و از نزدیک این بازی راتماشا کرد.
وی اشاره به رابطه ی نزدیک و دوستانه اش در گذشته با مرحوم اسفندیار بالویی پیشکسوت فوتبال مازندران و مدرس فدراسیون فوتبال کرد و گفت که به واسطه ی این نزدیکی خیلی از هم تیمی هایش را او به بالویی معرفی کرده از جمله آقای محمدغلام رضایی که بهشهری بود و در تیم شموشک بازی میکرد و محمود شافعی که اصالتا آبادانی اما ساکن نوشهر بود و از نظر خانزاده بسیار بازیکن قوی بود.
وی در پاسخ به مازند اسپرت به این سوال که چه عاملی باعث شد که فوتبال را ترک کند؟ گفت: که از ۱۲ سالگی فوتبال را شروع کرده و در ۲۸ سالکی فوتبال را کنار گذاشته است و علت آن را اشباع شدنش از فوتبال و همچنین عدم موافقت اداره شهربانی برای ادامه ی فعالیت ورزشی او می داند و متذکر می شود که در تیم پاس هم با آقای فیروز کریمی دچار مشکل شده و با وجود اینکه کارت برایش صادر شد اما با وجود مشکلاتی که پیش آمد موفق به ادامه راه نشد.
خانزاده افزود: تیم نساجی برای بازی در این تیم به او پیشنهاد داده اما شخص اول فوتبال آن دوره پدر آقای بهمن حیدری با این موضوع مخالفت کرده و بجای او سید علی میرزایی را برای این بازی در این تیم اعزام کرده و این موضوع را اجحاف در حق خودش می داند.
محمدرضا خانزاده راجع به ناراحتی و یا درد دلش به عنوان یک پیشکسوت به مازند اسپرت گفت: که از نظر او بعضی ها با فوتبال کاسبی می کنند و مدرسه های فوتبال در چالوس محلی برای درآمدزایی شده و هیچ خروجی ما از این مدرسه ها نمیبینیم .و خطاب به مسئولین این مدارس سوال میکند که :کدام بازیکن را شما از این مدرسه سطح اول فوتبال تحویل داده اید

وی از کسانی که هنوز در عرصه ی فوتبال فعالیت میکنند گله مند است به این علت که به فکر بچه ها فوتبال دوست این شهر نیستند اینها می توانند با احداث یک غذاخوری به تغذیه ی بچه ها کمک کنند چون به لحاظ مالی توان اینکاررا دارند. وی درادامه افزود: فوتبال بازی کردن فقط یادگیری تکنیک نیست تغذیه،کفش، لباس و خیلی چیزهای دیگه هست که بچه ها در این راه نیاز دارند اما هیچ کس رسیدگی و کمکی نمی کند.

خانزاده ضمن تشکر از همراهی و حمایت خیر چالوسی آقای خلیل کیانی که از جوانان ورزش دوست هستند خاطرنشان کرد: کیانی با وجود اینکه مدرسه ی فوتبال ندارد اما به بچه های علاقمند به فوتبال که نیاز به حمایت دارند کمک مالی میکند و حامی خوبی برای آنهاست و همه جوره چه از لحاظ تغذیه ،لباس، کفش و غیره پشتیبان آنهاست.

پیشکسوت فوتبال چالوس خطاب به مسئولین اظهار داشت؛ به نظر او فوتبال چالوس نابود شده است!! باید فکری اساسی کرد. و از اینکه آقای شهرام افتاده به عنوان رئیس هیئت فوتبال چالوس برگزیده شده اظهار خوشحالی کرد و او را فردی متخصص و باسواد دانست که مدرک آسیا دارد و اورا باعث افتخار هیئت ورزش چالوس دانست واز اوبه عنوان ناجی برای نجات فوتبال چالوس نام برد و گفت اگر شهرام افتاده بر سر کار نمی آمد چالوس دیگر فوتبال نداشت. وما پیشرفت تیم نونهالان،نوجوانان،جوانان،امید و بزرگسالان را مدیون حضور شهرام افتاده هستیم.
محمدرضا خانزاده از اهداف بلند مدت شهرام افتاده خبر داد و گفت؛ که با آمدن ایشان به هیئت فوتبال چالوس بعد از ۳۰ سال وارد زمین فوتبال شدم و در سمت موافق با ایشان حرکت خواهم کرد. از نظر او اسطوره ها حسین شمسی ،مرحوم محمود قنبری،حسین پیش بیجاری،حسین سیا ومحمود بشیر خمسه هستند.
خانزاده در خاتمه ی صحبتهایش می گوید که پرسپولیسی است و تیم ملوان بندر انزلی را دوست دارد.
با امید به روزی که قدردان زحمات این پیشکسوتان باشیم و آنهارا به دست فراموشی نسپاریم و تلاش کنیم تا شرایط برای جوانانمان هروز بهتراز دیروز شود.

نویسنده : روح الله سلطانی لشکناری