یادداشت هفته : دختران امروز سازندگان یک جامعه اند !

مازند اسپرت : دختران امروز سازندگان یک جامعه اند و سازندگی همیشه از فرد آغاز می شود.

به گزارش مازند اسپرت ؛ واژه ورزش وقتی به گوش می رسد، چهره مردانه ای در ذهن به تصویر می کشیم، به ویژه اگر از آن نوع ورزش های گروهی باشد، مقابل هم می ایستند تا در نهایت، یکی پیروزمندانه از میدان بیرون بیاید و به دنبال آن، عده ای هورا بکشند و عده ای دیگر سنگ پرتاب کنند! در حالی که ورزش چهره زنانه نیز دارد و دختران و بانوان نیز می توانند اهل ورزش باشند. امروزه، نه تنها ضرورت و اهمیت ورزش بر کسی پوشیده نیست، به نظر می رسد که فعالیت های جسمانی و ورزش، برای بانوان در مقایسه با آقایان، ضرورت بیشتری دارد.

مشارکت در ورزش نه تنها دختران می توانند شایستگی خود را توسعه دهند بلکه یاد می گیرند به جای توجه به ظاهر و جلب توجه دیگران، برای آنچه می توانند انجام دهند و مهارت های ورزشی ای که می توانند بروز دهند به خود ببالند. دختران در یک محیط ورزشی یاد می گیرند تا بدنشان را کنترل کنند و به مهارت های فیزیکی به دست آمده تکیه نمایند. هم چنین شرکت در ورزش به دختران کمک می کند تا درستکار باشند و به خودشان اعتماد داشته باشند و در راستای ارزش های عمومی و کارهای عام المنفعه، همکاری نمایند.

در حال حاضر مدارس، تقریبا تنها مکان مطمئن برای ورزش دختران دانش آموز به شمار می رود. این امر لزوم توجه ویژه مسئولین به ورزش مدارس را تشدید می کند. تشکیلات ورزش بانوان و دست اندرکاران ورزش مدارس باید بیش از گذشته به این امر توجه کنند تا از این طریق بتوان زمینه را برای رشد و توسعه ورزش در بین دختران آماده ساخت.

دانش آموز به دليل اعتقادات و فرهنگ جامعه امکانات کمتري وجود دارد بنابراين لازمست در مدارس ساعتهايي براي تمرين در حال حاضر مدارس، تقریبا تنها مکان مطمئن برای ورزش دختران دانش آموز به شمار می رود. این امر لزوم توجه ویژه مسئولین به ورزش مدارس را تشدید می کند. تشکیلات ورزش بانوان و دست اندرکاران ورزش مدارس باید بیش از گذشته به این امر توجه کنند تا از این طریق بتوان زمینه را برای رشد و توسعه ورزش در بین دختران آماده ساخت.

با این حال، شاید در مورد سنین بالاتر، عوامل دیگری هم مطرح باشد. به خصوص در جامعه ایرانی، میزان اندک ورزش و تحرک زنان، بسیار مهم و حتی می شود گفت خطرناک است. زنان، به خصوص در سنین بعد از یائسگی، به طور جهشی، در معرض خطر بیماری های قلبی و عروقی، پوکی استخوان و عوارض ناشی از آنها هستند. البته در مورد این موضوع، باید مطالعات پژوهشی میدانی انجام شود؛ میزان ورزش زنان ایرانی سنجیده شود و علل کم بودن احتمالی آن هم در جوامع مختلف شهری و روستایی، تهرانی و شهرستانی، بررسی شود.

اما آنچه در یک نگاه اجمالی به نظر می رسد آن که زنان، به دلایل مختلف، از جمله مسائل فرهنگی، کمتر تمایل دارند که در فضاهای باز و مفرح ورزش و فعالیت کنند. واضح است که ورزش کردن منافاتی با حفظ حجاب اسلامی و شوونات آن ندارد؛ اما به نظر می رسد این ذهنیت در زنان ایرانی عکس این موضوع شکل گرفته است. همچنین به نظر می رسد خانم های ایرانی عادت کرده اند برای ورزش نکردن خود هزار بهانه و توجیه بتراشند، در حالی که آقایان، با برنامه ریزی بهتر می توانند وقت کافی را برای ورزش در برنامه روزانه شان بگنجانند.

البته از حق نگذریم در سال های اخیر، تمایل زنان، به خصوص زنان با تحصیلات بالاتر، به ورزش و فعالیت های بدنی بیشتر شده است. اما این امر در مورد همه زنان و همه طبقات، صادق نیست و لازم است برای گسترش ورزش در بین زنان، که سلامت آنها به طور مستقیم سلامت خانواده را تحت تاثیر قرار می دهد، به نقش عوامل محیطی و اجتماعی توجه ویژه داشت و موانع احتمالی را در برابر آن از میان برداشت