تفرقه در استان ممنوع! بیایید پشت هم باشیم! رمز موفقیت ما در این است؛ اتحاد، اتحاد، اتحاد

یکی از بزرگترین معضلات و مشکلاتی که این چند ساله ورزش استان مازندران را تحت تاثر خود قرار داده ” اختلافات بین شهری ” بوده است

هر شهری خودش را برتر از شهر دیگر می‌بیند و سعی در تخریب دیگر شهرهای استان را دارد. اگر در شهرهای مختلف استان نظرسنجی انجام دهید، خواهید دید که به تعداد انگشتان یک دست هم نخواهند رسید افرادی که هم‌استانی و یا شهرهای دیگر را قبول نداشته باشد! متاسفانه در فضای کرکری‌خوانی و رقابت‌های مخربانه بویژه در حوزه ورزش و در میان هواداران، هر شهری خودش را می‌پرستد و برتر می‌بیند.

شاید خیلی فراموشکار هستند، این دسته از افراد یادشان رفته که مازندرانی هستند و ورزشکاران‌شان مایه افتخار ورزش ملی. جای تعجب است که عده‌ای از ایجاد اختلافات درون استانی و کل‌کل کردن‌های بیهوده لذت می‌برند.

اما این دسته از افراد باید بدانند، این لذت آنها عاقبتی جز نابودی و عدم موفقیت در ورزش هیچ عایدی دیگری را نصیب ما نخواهد کرد! همه‌ی ما باید افتخار کنیم که مازندرانی هستیم.

اما با وجود این همه قبول نداشتن‌ها و اختلافات درون استانی که بین هم استانی‌های ماست، در حال حاضر نیمی از مدال‌ها و افتخار آفرینی‌های ملی‌پوشان در عرصه آسیایی و جهانی از آن ما مازندرانی‌هاست!

تصور کنید به جای این تفرقه‌اندازی‌ها و اختلافات شهری، اگر پشت هم باشیم و همدیگر را قبول داشته باشیم، چه خواهد شد؟!

درحال حاضر ورزشکاران مازندرانی امید اصلی هر تیمی هستند، در فوتبال تیمی نیست که حداقل یکی دو مازندرانی را در خود جای نداده باشد، در کشتی که قدرت بلامنازع هستیم و هیچ استانی قابل مقایسه با ما نیست.

در ورزش‌های رزمی هم حرف‌های زیادی برای گفتن داریم، سونامی تکواندوی جهان را از آن خود کردیم و از همه مهم‌تر، نوجوانان و جوانان آینده‌داری را در رشته‌های مختلف ورزشی پرورش داده‌ایم که با وجود سن و سال کم، مهره‌های کلیدی تیم‌های ملی ما هستند، این‌ها آینده‌های ورزش ما هستند و ما نیز باید به داشتن آنها افتخارکنیم.

حال که در آستانه بزرگترین رویداد ورزشی جهان(المپیک ریو) هستیم، بیاییم تمامی اختلافات را کنار بگذاریم و همه پشت هم بایستیم و از ورزش و قهرمانان ارزشمند خودمان حمایت کنیم و در این شرایط حساس خودمان را فقط و فقط “مازندرانی” بدانیم.

نگذاریم که در روی‌مان بایستند و بگویند؛ مازندرانی‌ها بجای اینکه دست هم را بگیرند، پای یکدیگر را می‌گیرند تا مانع از رشد و ترقی همدیگر شوند!

واقعاً آیا اینطوری است و اگر چنین باشد، آیا نباید با اثبات مخالف این نظر، ما مازندرانی‌ها با حمایت از همدیگر به‌خصوص از فرزندان شایسته‌مان در همه زمینه‌ها و از جمله در ورزش، هم به افتخارات استان‌مان بیافزاییم و هم به نظام اسلامی و کشور عزیزمان خدمت کنیم؟!