به گزارش مازنداسپرت (مازندورزش)؛یکی از این استعدادها فردین هدایتی کشتی‌گیر جوان و با استعداد سنگین وزن ایران است که حالا با عنوان پدیده سنگین وزن جهان مقابل قدرت‌های سنگین وزن کشتی فرنگی جهان قد علم کرده است.اگر چه امیرحسین زارع رفیق صمیمی فردین در حرفه‌ای شدن و پخته شدن او در عین جوانی بی تاثیر نبود اما فردین هدایتی که بسیار هم از نظر جسمانی قدرتمند است بدون حاشیه و چراغ خاموش حالا با پیروزی‌های بزرگی که داشت برای خود حق المپیکی شدن را قائل است و در ادامه جاه طلبی خود کوچکترین حق خود را رویارویی با امین میرزازاده قهرمان سنگین وزن جهان میداند چرا که شاید قدرت جوانی بر تجربه میرزازاده غلبه کند.
حالا اما خواسته به حق اهالی کشتی از تصمیم گیرندگان کشتی برخورد برابر در همه اوزان کشتی است. چرا که در سنگین وزن نیز مثل وزن‌های پایین نیاز به برگزاری چرخه انتخابی می‌باشد تا کشتی‌گیران جوان حق خود را روی تشک بگیرند.چون با عدم برگزاری چرخه انتخابی در همه اوزان شاید باعث سرخوردگی کشتی‌گیران جوان شود و قهرمان‌های جوان شاید بتوانند در المپیک پیش رو شگفتی سازی کنند.اما اگر بخواهیم به صحبت های حسن رنگرز سرمربی تیم ملی کشتی پس از پیروزی بزرگ فردین هدایتی در مقابل رضا کایالپ گریزی بزنیم باید به جمله کوتاه اما پر معنی رنگرز خطاب به سرپرست تیم ملی کشتی توجه کنیم که گفت:
«همین الان یَک دستِلاف وِرِه هادِه».
جمله‌ای که شاید فردین هدایتی در هیاهو و هیجان خلق آن شگفتی بزرگ در مسیر رسیدن به سالن گرم حتی متوجه آن هم نشده باشد، اما حسن رنگرز سرمربی تیم ملی با تبحر خاصی در یک بازی روانی واژه‌ها را یکی یکی به سمت ذهن هدایتی پرتاب کرد و برای افزایش روحیه شاگردش از شایگان سرپرست تیم به زبان مازندرانی خواست که به میمنت شکست رضا کایالپ، دشت اول فردین را همانجا نقدا بپردازد.رضا کایالپ که بعد از سلطه‌ی لوپز برای تصاحب تاج و تخت کشتی فرنگی سنگین وزن دنیا دندان تیز کرده بود به خودش نیامده، تخت را از دست داد و تاج را هم تقدیم فردین کرد اما نقطه عطف این داستان اینجاست که سال گذشته امین میرزازاده هم در ثانیه‌ی پایانی قافیه قهرمانی را از او قاپید و این هم از فردین هدایتی که اگر از بیرون تشک ترمزِ جاه‌طلبی‌اش را نمی‌کشیدند برای تعجیل در هشت صفر کردن مبارزه، اسطوره سنگین‌وزن کشتی فرنگی جهان را ثانیه‌ای معطل نمی‌گذاشت.عجیب یا واقعی، اما این اعتبار بر باد رفته‌ی غول ترکیه نبود که توجه ما ایرانی‌ها را نشانه رفته باشد. «سنگ محک» شدن برای عیارسنجی دو قهرمان سنگین‌وزن ایران تنها نقشه ای بود که رضا کایالپ می‌توانست از روز گذشته برای ایجاد تردید در ذهن‌مان ایفا کند.
مقایسه تطبیقی دو مبارزه، در دو قاب و چند فریم؛ امین میرزازاده و رضا کایالپ، فردین هدایتی و رضا کایالپ. مقایسه‌ای که از دیروز، پیروزی لحظه آخری و جان‌فرسای میرزازاده در فینال بلگراد را در تقابل با جرئت و جسارت و یورش‌های پیاپی هدایتی دائما در چشمانمان فرو می‌کند و سیلی هُش‌یار به صورتمان می‌زد.
هر چند فرصت انتخابی المپیک پاریس در این وزن به هر دو کشتی‌گیر در وهبی امره اعطا شده بود اما طوفان وهمناک فردین هدایتی در مجارستان باعث شد، دوباره تردید شیرین انتخاب بهترین‌ِ بهترین‌ها در ذهن کشتی ایران شکل بگیرد.این در شرایطی است که به اعتقاد رسانه‌های تخصصی و کارشناسان حوزه کشتی، رعایت شرط عدالت و انصاف در انتخاب ملی‌پوش اعزامی به المپیک در این وزن می‌تواند طبق بند ۸ ماده ۹ چرخه انتخابی از میان برنده‌ی دو مبارزه از سه مسابقه رو در روی احتمالی حاصل گردد.عدالتی که با بخشش محمدعلی گرایی و محمدرضا مختاری امید را به خانه کشتی بازگرداند و حسن یزدانی را به پاریس فرستاد، شاید در شیوه انتخاب سنگین‌وزن‌ترین ملی‌پوش ایران نیز ترجمه بهتری شود.
حالا اما باید در انتظار تصمیم فدراسیون و کادر فنی نشست که آیا حسن رنگرز بعد از قدرت‌نمایی بی‌بدیل فردین هدایتی در مجارستان پس از نشستن هواپیما در تهران دستِلاف یا پاداش او را با برگزاری انتخابی میان او و امین میرزازاده می‌دهد یا خیر؟
ارسال دیدگاه
مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : 0