یادداشت هفته : تیمی که برای نبردن بازی می کند و گلزنش هوادار است !

شهروند؛ تیمی که برای نبردن بازی می کند اختصاصی مازند اسپرت :  آرسن ونگر در تعریف ترمیک مربیگری به نکته ای درباره مربیان اشاره می کند و با این تعریف مربیان را در چند دسته مختلف دسته بندی می کند. در تعریف آرسن ونگر،مربیان خوب و خیلی خوب مربیانی هستند که تیم تحت رهبری خود […]

02233شهروند؛ تیمی که برای نبردن بازی می کند

اختصاصی مازند اسپرت :  آرسن ونگر در تعریف ترمیک مربیگری به نکته ای درباره مربیان اشاره می کند و با این تعریف مربیان را در چند دسته مختلف دسته بندی می کند.

در تعریف آرسن ونگر،مربیان خوب و خیلی خوب مربیانی هستند که تیم تحت رهبری خود را در شرایط بحرانی به خوبی از زیر فشار خارج کرده و مانع فروپاشی تیم می شوند.

همچنین این مربیان همواره از نظر روانی بازیکنان را در بالاترین سطح ممکن نگه می دارند و همیشه بازیکنان تحت رهبری این مربیان برای هر بازی با شرایط خاص آن بازی خو گرفته و بهترین عملکرد را در هر میدان به نمایش می گذارند.

وی در این تعریف دو دشمن بزرگ خود یعنی الکس فرگوسن و خوزه مورینیو را می گنجاند و معتقد است که این دو مربی همیشه و در همه حال بهترین عملکرد از این نظر را دارا می باشند و برای آنان فرقی ندارد که بازیکنان تحت رهبریشان در چه لولی باشند و یا تیم مقابل از چه سطحی برخوردار باشد.

حال با مقدمه فوق گریزی به بازی های تیم شهروند می زنیم.شهروند را می توان تیم جوان ولی با تجربه ای قلمداد کرد چرا که این تیم با وجود جوانی زیاد و پایین بودن میانگین سنی،دارای بازیکنانی با تجربه سالیان زیادی بازی در سطح اول فوتسال کشور می باشد که اصطلاحا به مرز پختگی رسیده اند.

اما با این وجود ضعف های عدیده و تکراری در بازی این تیم مشهود است که متاسفانه بر کیفیت بازی و نتیجه گیری های این تیم اثرات منفی گذاشته است.

شهروند معمولا بازی های خود را با گل های خورده زود هنگام و نسبتا ابتدایی و در حالت دستپاچگی شروع می کند.اصولا این تیم خوب و ریشه دار هنگام ورود به بازی با یک گل خورده وارد بازی می شود و بایستی همان ابتدای امر تلاش کند تا گل خورده را جبران کند.
 
شکل بازی تیم و عملکرد بازیکنان به صورتی است که به نظر می رسد بازیکنان از یک استرس دائمی رنج می برند و سرمربی تیم از حل این مساله در یک سال و نیم همراهی با تیم عاجز بوده است.

نحوه کوچ تیم و به کارگیری بازیکنان در زمان های حساس و مواقعی که تیم تحت فشار می باشد نه تنها به کم شدن این فشار روانی کمکی نمی کند،بلکه بیشتر باعث افزایش این استرس می شود به نحوی که حتی بازیکنان قدیمی و با تجربه تیم از شرایط مناسب روحی برای زدن پنالتی در هنگام مسابقات دور هستند که نمونه این مساله را در بازی با تاسیسات دریایی مشاهده نمودیم.

شهروند فقط در زمان بازی احساسی،بازی زیبا و چشم نوازی را به نمایش می گذارد که این مساله تنها زمان حمایت های هواداران در ساری قابل مشاهده است که معمولا این بازی چشم نواز به نتیجه مورد دلخواه ختم نمی شود و چه بسا در همین زمان ها هم با یک افت مقطعی در بازی شهروند تیم مقابل به گل می رسد مانند گل سوم تاسیسات در هفته های پیشین.

ترکیب مناسب برای لحظات مختلف بازی و عدم استفاده حداکثری توان بازیکنان در لحظات مختلف بازی،گرفتن زمانهای استراحت مناسب در طول بازی و … نشانگر این موضوع است که سرمربی تیم هنوز نتوانسته است با تیم ارتباط مناسبی برقرار نماید که این مساله با توجه به حضور یک سال و نیمه سرمربی در راس کادر فنی تیم بسیار عجیب می نماید.

سرمربی تیم در یک فصل و نیم اخیر از همه حمایت های لازم از جمله حمایت مدیریت توانمند،حمایت نخبگان و صاحبنظران فوتسال ساری و حمایت هواداران در روی سکوها برخوردار بوده است و حتی در طول این یک سال و نیم کمترین انتقاد رسانه ای توسط صاحبنظران و اعتراض هواداران روی سکوها متوجه وی نبوده است.

با توجه به این حجم بالای حمایت ها و در اختیار داشتن امکانات لازم و پتانسیل مناسب از نظر بازیکنان و زمان کافی این انتظار از وی می رفت که روند رو به رشد مناسبی در تیم تحت هدایتش مشاهده شود و نقیصه های کاملا مشهود تیم اعم از گل خوردن آسان و زود هنگام و گل زدن سخت در این تیم رفع شود که تا این لحظه کمترین پیشرفتی در این زمینه در تیم مشاهده نشده است.

انتظار از سید مهدی ابطحی این است که با تعامل بهتر با مربیان بومی و به کارگیری هر چه بهتر روش های آمادگی روانی،تیم شهروند را به بهترین فرم ممکن برساند تا در انتهای فصل در جایگاهی که در خور این تیم است قرار بگیرد.

مطمئنا اگر روند تیم به شکل یک سال و نیم اخیر باشد،نمی توان انتظار داشت تا مدیریت شهروند برای فصل آینده نیز یا وی تعامل نماید و حتی شاید تغییر سرمربی بسیار پیشتر از پایان فصل به سراغ شهروند بیاید و ابطحی برف امسال ساری را نبیند !

پاورقی :

حال با این اوضاع بد و در حالی که اکثر ساروی ها خواهان ادامه همکاری با این مربی نیستند ، چه بهتر که معلم توانمند ما خودش هر چه زودتر بار خود را ببندد تا اوضاع از اینی که هست بدتر نشود ! جو بد سالن سید رسول در آخرین دیدار ، و شعار های حیا کن رها کنی که اینبار خیلی زود و از نیمه اول به صدا در آمد نشان از این دارد که این آقا معلم دیگر در دل ساروی ها جایی ندارد ، پس چه بهتر که ابطحی بزرگوار تصمیم جدی تری در این خصوص بگیرد !