گپ و گفتگویی شنیدنی با حسین سیاهِ فوتبال چالوس / لزوم حمایت بیشتر از پیشکسوتان !

گفتگوی اختصاصی با  حسین پویا (حسین سیاه) از پیشکسوتان فوتبال چالوس را در ادامه می خوانید :

حسین پویا متولد چالوس ،پدرش اهل گیلان بود و کارگر و مادرش اهل کوچه اصفهان گیلان بود.نام خانوادگیش اول  پیش بیجاری بود که نام روستایی در شهرستان رودسر از توابع گیلان است که بعدها  آن را به پویا  تغییر داد. او فرزند دوم خانواده است. بازیکن تیم رفاه چالوس بود و در سن ۱۶ سالگی فوتبال را شروع کرد و در ۲۷ سالگی برای همیشه فوتبال را کنار گذاشت.او در تمام این سالها شغل آزاد داشته و از شرایط زندگی و خانوادگیش راضی است.

حسین پویا پیشکسوت فوتبال چالوس در گفتکو با خبرنگار مازند اسپرت در رابطه با اینکه فوتبال را از کجا آغاز کرده پاسخ داد: محل زندگی آنها نزدیک به مزار قدیمی چالوس بوده و به گفته ی خود او فوتبال را  در همان مزار یاد گرفته زیر نظر خسرو زرین دست که در تیم بازگانان تمرین میکرد.

از او راجع به لقب حسین سیاه سوال شد وی در پاسخ گفت؛  که این لقب را مرحوم اسحاق محمد نیا در اولین بازی او مقابل تیم نوجوانان شهر چالوس به او داده و بعد از آن همه اورا به این اسم می شناسند.

حسین پویا از ۱۶سالگی فوتبال را شروع کرد و اولین تیمی که در آن بازی کرده تیم بازرگانان چالوس بوده و اولین بازی را مقابل تیم  منتخب نوشهر در دفاع چپ توپ زده است. وی در ادامه افزود که: بعد از اتمام این بازی  علارغم باخت تیمشان غلام بنانیا داور این دیدار اورا بهترین بازیکن تیم دانسته و این تعریف او باعث ایجاد انگیزه ی بیشتر برای ادامه ی فوتبال و پیشرفت او شده.

بعد از آن زیر نظر مسعود افتاده مربی رفاه چالوس که تیم بهزیستی  بود وارد این  تیم  شده و اولین بازی رو مقابل صنعت نفت آبادان که بازی دوستانه بود توپ زده است.

حسین پویا در ادامه :ازبازی مقابل تیم پرسولیس که بازیکنان آن علی پروین، درخشانی، افشانی و غیره,,, بودند و همچنین بازی مقابل استقلال گفت  که در مقابل هردو تیم شکست خورده بودند اما بعد از سالها خاطرات و عکسهای آن برایش زنده بود و جزو افتخاراتش حساب میشد.

وی با اشاره به اینکه استقلالی دو آتیشه است گفت ؛ در بازی منتخب مازندران که در نوشهر برگزار شده بود تیم رفاه به عنوان قهرمان غرب مازندران معرفی شد و مرحوم ناصر حجازی این بازی را از نزدیک تماشا کرده و به طور غیر مستقیم به او پیشنهاد داده بود تا به عنوان دفاع چپ به تیم استقلال بپیوندد که آقای بهمن حیدری سر مربی تیم بازرگانان به او این پیشنهاد را ابلاغ نکرده بود و دو ماه بعد در بازی با ملوان نوشهر دچار مصدومیت در ناحیه ی زانو شد و نتوانست مدتی به فوتبال ادامه دهد و بعد از آن به دلیل پرداخت هزینه های درمانش از طرف هلال احمر به مدت یکسال در این تیم بازی کرد.

وی در سن ۲۷ سالگی فوتبال را برای همیشه کنار گذاشت و در دو سال آخرفعالیت ورزشیش در چند بازی تیم رفاه چالوس را همراهی کرد.

حسین پویا افزود؛ که بهترین تیم ها در آن زمان در استان مازندران تیم های قائم شهر،نوشهر و چالوس بودند.

حسین پویا افزود ؛ که پسرش محمد پویا از ۷ سالگی به مدرسه ی فوتبال رفته و از بازیکنان بسیار خوب تیم شموشک بوده و زمانی که این تیم منحل شد ضربه ی سختی برایش بود و در تمام این مدت او از پسرش حمایت کرده و درکنارش بوده اما بلافاصله به تیم سایپا رفت و در همان جلسه ی اول مورد تایید قرار گرفت ولی با عوض شدن مربی باشگاه و آمدن کمک مربی به جای او دیگر اورا نپذیرفتند و این باعث شد به طور کل از فوتبال کناره گیری کند و به حقش به عنوان یک جوان تکنیکی و فوتبال دوست نرسد که اگر با همین پشتکار به فوتبال ادامه میداد میتوانست جای بزرگان فوتبال کشور را بگیرد.

وی در خاتمه ی صحبتهایش از مسئولین خواست که از پیشکسوتان حمایت کنند و آنها را به دست فراموشی نسپارند که از نظر او همین پیشکسوتان هستند که میتوانند الگوی خوبی برای جوانان ورزش دوست امروز باشند چون با حداقل امکانات توانستند پیشرفت کنند و باید از آنها درس گرفت و امیدوار بود که روزی برسد که فوتبال چالوس پیشرفت چشم گیری داشته باشد و در سطح استانی و کشوری بدرخشد.

تهیه و تنظیم: روح الله سلطانی لشکناری و سرکار خانم نیکو آزادیان