داغ سرخ بر دل فوتبال‌دوستان مازندران و ایران !

مازند اسپرت : هادی نوروزی» وداع تلخ و زودهنگامی با هودارانش داشت. بازیکن محجوب و کم حاشیه پرسپولیس، روزی که ساکش را بست و به عشق پیشرفت در فوتبال ایران کپورچال را ترک کرد، حتی برای یک لحظه هم به ذهنش خطور نمی‌کرد که کوله‌بار هستی‌اش را زودتر از انتظار بردارد و مرگ زودهنگامش داغی عجیب بر دل همه اهالی فوتبال ایران و مازندران به یادگار بگذارد.

هادی به معنای واقعی کلمه بازیکن بدون حاشیه‌ای بود. یک کاپیتان واقعی در زمین فوتبال، با اخلاق و منشی کاملا حرفه‌ای و پهلوانی. او را به راحتی می‌توان در کنار کاپیتان‌های بزرگ و اسطوره‌ای تیم پرسپولیس مثل «علی پروین»، «محمدپنجعلی»، «احمدرضا عابدزاده» و دیگر بزرگان قرار داد. کاپیتان‌هایی که تیم نه فقط به آن‌ها احترام می‌گذاشت، بلکه بخش زیادی از وزن و جایگاه تیم، منحصر به حضور آن‌ها در زمین مسابقه بود و نوروزی دارای این شخصیت بود.

ویژگی‌های اخلاقی برتر این بازیکن مازنی آن‌قدر زیاد بود که در غم درگذشتش حتی استقلالی‌های همیشه رقیب هم عزادارش شدند. هادی اگر چه به قول استقلالی‌ها ۳ بار در دربی آنها را آچمز کرد و دروازه استقلال را فروریخت، اما خصلت‌های نکوی اخلاقی دیگر آبی و قرمز نمی‌شناسد.

نوروزی در برهه‌ای از زمان البته فریادهای مخالفت هواداران پرسپولیس را شنید. اما شاید از معدود بازیکنان قرمزی باشد که مورد حمله و هجمه استقلالی‌ها قرار نگرفت. تعصب او به پرسپولیس آن‌قدر زیاد بود که با وجود نیمکت‌نشینی طولانی‌مدت، هیچ حرکت اعتراضی را نشان نداد و ترجیح داد با ارائه قابلیت‌های فنی، نظر مربیان را به سمت خود جلب کند که بالاخره هم موفق به این کار شد. بی‌جهت نبود که از هواداران پرسپولیس لقب «هادی با تعصب» را گرفته بود. لقبی که به درستی برازنده شخصیت بالای این بازیکن کم‌حاشیه و با اخلاق بود.

فوتبال ایران وداع زودهنگام با ستاره‌های ابدی خود را پیش از این نیز تجربه کرده است. «سیروس قایقران» نامدارترین ستاره کوچ کرده‌ای است که بدون اغراق جای خالی‌اش پس از ۱۶سال هنوز در فوتبال ایران احساس می‌شود. جنس وداع «هادی نوروزی» انگار شباهت فراوانی به خداحافظی «سیروس قایقران» داشت. ۲کاپیتانی که با رفتن‌شان روشنای چشمان هواداران زیادی برای همیشه کم خواهد شد. کاپیتان متعصب سرخ‌ها که روزی برای درآوردن نامی میان بزرگان فوتبال ایران ساکش را بسته بود، با استعداد فراوان و البته پشتکار کم‌نظیرش نه تنها برای خود در فوتبال ایران نام و نشانی دست و پا کرد، بلکه بازوبند کاپیتانی تیمی را بست که خیلی از بازیکنان نام‌آور ایرانی در حسرت آن مانده بودند.

هر چه باشد، نوروزی خیلی زودتر از تصور، تیمش را تنها گذاشت و ابدی شد. برخی‌ها پیشنهاد کرده‌اند پیراهن شماره ۲۴ او در پرسپولیس به بایگانی سپرده شود. اما نام این بازیکن فقید در دل و ذهن همه فوتبال‌دوستان نقشی همیشگی بسته است. روستای کوچک «کپورچال» در هیچ زمانی این همه آدم نامدار و مشهور را یک‌جا به خود ندیده بود. همه آمدند تا اسطوره فوتبال این روستا، سرمایه فوتبال مازندران و مرد نجیب و دوست داشتنی فوتبال ایران را به خاک سرد گورستان این روستا بسپارند. گورستانی که از قضا فقط چند متر با زمین فوتبال کپورچال فاصله دارد.

هادی حتماً در دوران حضورش در روستا، بازی در این زمین فوتبال را تجربه کرده بود، اما گمان نمی‌کرد در روزهایی که باید به کمک تیمش بیاید تا سرخ‌های پرطرفدار را سروسامانی بدهد، باز هم به این زمین فوتبال برگردد.

بازگشتی که البته این بار ابدی و همیشگی است.

در فراق «هادی نوروزی» پیام‌های تسلیت زیادی داده شد. اما پیام تسلیت «علی دایی»، یکی از بهترین پیام‌ها بود: «خبری بهت‌آور، پنجشنبه تقویم‌ها را ویران کرد. کاپیتان نجیب پرسپولیس رفتنش هم مثل همه روزهای بودنش ساده و آرام بود. باورش سخت است. ولی فوتبال‌مان در عزای یکی از بهترین‌هایش رخت سیاه برتن کرده است. برای تسلیت گویی جملات گنگ و بی‌معنا شده‌اند.»