شهروند ساری در مخمصه / نیمکتی که کمک روز های سخت اسماعیل پور نیست !

مازند اسپرت (مازند ورزش) – حسن صالحی: دنیا به کام محمد اسماعیل پور نیست. شاید سرمربی جوان ساروی ها، پس از سال ها تجربه اندوزی در کنار سرمربیان وقت شهروند،که با اعتماد نجاریان، مرد اول کادرفنی برگزیده شد، فکرش را هم نمی‌کرد با گذشت فقط چهار هفته از رقابت های لیگ به همین زودی در چنین تنگنای سختی گرفتار شود.

با شکست شاگردان اسماعیل پور مقابل ارژن شیراز حالا هواداران شهروند بیش از هر زمان دیگری محمد اسماعیل پور را تحت فشار قرار داده‌اند. شهروند و اسماعیل پور اصلا وضع خوبی ندارند. ۴ بازی و ۳ شکست گواه بر این موضوع است و حالا مربی نارنجی پوشان ساروی در هفته پنجم و دیدار با پارسیان سعی دارد هر طور شده برنده باشد تا تیم را از این وضعیت خارج کند. البته علاوه بر اینکه اسماعیل پور در این بازی همه جوره برد می خواهد، باید دید آیا سعی دارد که با تغییر سبک در بازی شهروند تحولی در این تیم پدید آورد یا باز هم شاهد یک بازی بی برنامه از تنها نماینده شمال ایران در لیگ برتر خواهیم بود.

عدم نتیجه گیری در هفته های ابتدایی لیگ و شکست دیگر این بار مقابل ارژن شیراز باعث شد تا صدای اعتراض هواداران شهروند در سالن و سپس در فضای مجازی آنقدر طنین افکن شود تا به گوش تصمیم گیرندگان در این باشگاه هم برسد. نخستین واکنش مدیریت شهروند طبق شنیده ها اولتیماتوم به اسماعیل پور بود و تعیین یک ضرب العجل برای نتیجه گیری در هفته های جاری. حال باید دید که این اولتیماتوم چه تاثیری در روند کاری شهروند در بازی های پیش رو خواهد داشت.

اسماعیل پور که سال ها به عنوان مربی در تیم فعالیت می کرد پس از کسب تجارب کافی طی سال های گذشته، در فصل قبل از سوی نجاریان به سمت سرمربیگری تیم شهروند منصوب شده بود، در این فصل هم با اعتماد دوباره مالک باشگاه سکان هدایت شهروند را برعهده گرفت. اسماعیل پور در اولین فصل حضورش در شهروند با وعده شهروند متفاوت کارش را آغاز کرده بود و طبق قولی که به هواداران این تیم داده بود نوید آن را داد که تیم محبوب شمال در رتبه چهارم قرار بگیرد ولی بر خلاف وعده ها ساروی ها در پایان فصل با مهره های خوبی که در اختیار داشتند با قرار گرفتن در رده نهم جدول و پایین تر از تیم آتلیله طهران قم! که تیمی گمنام و تازه وارد به لیگ برتر بود، لیگ را به اتمام رساند.

شهروند که امید زیادی به آن می رفت با درس گرفتن از فصل قبل، خود را ترمیم کند و در این فصل با صلابت لیگ را شروع کند همانند فصل گذشته تمرینات خود را دیر آغاز کرد و در فصل نقل و انتقالات میانگین سنی بازیکنانش را بالا برد تا جایی که به اذعان قریب به اتفاق کارشناسان و کسانی که شکست نماینده مازندران مقابل ارژن شیراز را مشاهده کردند، همین میانگین بالای سنی باعث شد تا اسیر دوندگی جوانان شیرازی شوند و یکی از ضعیف ترین بازی های سالهای اخیر خود را به نمایش بگذارند.

اما هواداران شهروند که صاحبان اصلی باشگاه هستند در این فصل با زمینه ای که از شکست شهروند در فصول گذشته در امر نتیجه گیری داشتند کم حوصله تر از همیشه و با شکست مقابل تیم نه چندان قدر ارژن، معترض شدند و در این راه محمد اسماعیل پور تبدیل به سیبل اول معترضان و منتقدان شهروند شد.

بدون شک یکی از مهمترین نکته در مورد ناکامی شهروند با اسماعیل پور ،نیمکت این تیم است. از همان روز اول کارشناسان و هواداران تیم به انتخاب دستیاران اسماعیل پور انتقاد کردند. مربیانی که بیشتر از اینکه مربی و کمک حال باشند تنها نقش رفيق را بازى كردندكه همين مسئله كار دست شهروند داد. نیکمتی که بدون تردید بعد این گذشت چندین سال نیاز به تزریق خون تازه دارد ولی با سیاستی که باشگاه شهروند سرلوحه کار خود قرار داده، طی این سال ها فقط سرمربی تیم در حال تغییر است و دستیاران شهروند ثابت می مانند.

سرمربی شهروند کنار خود یک مربی ورزیده که بتواند در روزهای سخت به او کمک فکر کند ندارد. رامین طالبی مربی بدی نیست و حتی یکی از بهترین مربیان سطح پایه است، اما به هیچ عنوان در حد و اندازه‌ نیمکت شهروند نیست شاید اگر یک مربی باتجربه و کارکشته رو نیکمت شهروند حضور داشت بسیاری از مشکلات تاکتیکی شهروند دیده نمی‌شد و این تیم می‌توانست روند بهتری در لیگ داشته باشد.

مربیانی که مشخص نیست بر اساس کدام تجربه به نیمکت شهروند اضافه شده‌اند و چه بار فنی‌ای برای اضافه کردن به محمد اسماعیل پور دارند؟ وجود دستیاری که در مواقع سخت تاکتیکی و جایی که سرمربی تیم به دلیل استرس و فشار بازی توانایی اتخاذ تصمیم مناسب را ندارد، با ارائه راهکار مناسب و پیشنهاد فنی خوب، تیم را از بن‌بست تاکتیکی خارج کند، نیاز تیم شهروند است.

براستی کدام چهره روی نیمکت شهروند حضور دارد که در بن‌بست‌های تاکتیکی کمک حال اسماعیل پور باشد؟ بازنگری در سیاست های کنونی شاید بهترین راه چاره باشد برای اسماعیل پور به جهت خروج از این بحران (خودساخته) و بازگشت به جاده موفقیت.

شهروند در برابر فرش آرا، مس سونگون و ارژن مغلوب شد و تنها در دیدار مقابل آذرخش به برتری دست یافت اما برتری برابر نماینده بندر عباس بوی اقتدار و صلابت نمی‌داد. حالا هواداران شهروند بیش از هر زمان دیگری اسماعیل پور را تحت فشار قرار داده‌اند. شاید او خوش‌اقبال است که پس از شکست خانگی مقابل ارژن، لیگ به استقبال تعطیلات دو هفته ای رفته و پس از آن هم شهروند باز هم در خارج خانه به میدان می رود و در خانه بازی نمی کند تا فرصتی نصیب کادر فنی شهروند شود تا با تمرینات بیشتر به هماهنگی و هارمونی لازم دست پیدا کنند وگرنه چه بسا دریافت یک شکست دیگر در خانه با برخاستن اولین موج از شعارهای «حیاکن، رهاکن» مصادف می‌شد.

شهروند مقابل ارژن شیراز به لحاظ عملکرد فنی بسیار ضعیف ظاهر شد. این تیم نه برنامه‌ای برای دفاع داشت نه حمله. گل‌های اول و دومی که شهروند دریافت کرد را یک‌بار دیگر مرور کنید تا متوجه شوید این تیم در دفاع هیچ ساختار مناسبی نداشت. مهاجمین حریف برتری عددی فاحشی مقابل دفاع از هم پاشیده شهروند داشتند تا مشخص شود کادر فنی این تیم ضعف‌های بسیاری دارد. متاسفانه در فاز تهاجمی نیز ساروی ها هیچ برنامه‌ای برای بازکردن دروازه حریف نداشتند و تک گل ساروی ها مقابل ارژن نیز روی گل به خودی بازیکن حریف به ثمر رسید.

حالا مشخص می‌شود شهروندی ها به دلیل نداشتن کمیته فنی چه ضربه‌ای را خورده‌‌اند. وقتی در این باشگاه کسی نیست که عملکرد کادر فنی را مورد نقد و بررسی قرار دهد نتیجه همین می‌شود که با گذشت چهار هفته از رقابت های لیگ، هوادار همچنان در حسرت دیدن خلق موقعیت از روی برنامه و تاکتیک تیمی است و تنها دلخوش شوت های از راه دور طاها مرتضوی و حرکات انفرادی بازیکنان است.

کنار جذب بازیکنان ناکارآمد، تاکتیک‌های اشتباه اسماعیل پور هم مزید بر علت شد تا گرفتاری‌های شهروند دوچندان شود. تاکتیک‌هایی که هیچ تفکری آن را پشتیبانی نمی‌کند و تنها بر خلاقیت بازیکنان استوار شده است.

سرمربی ای که یک سیستم تاکتیکی مشخص ندارد و هنوز نتوانسته با یک تعویض موثر با تغییر تاکتیکی مطلوب ورق بازی را برگرداند و خودی نشان بدهد. “چرا تغییرات تاکتیکی در تیمش ایجاد نمی کند، چرا ترکیب های متنوع تری را در مقابله با حریفان به کار نمی بندد و چرا تیمش در ایام مخاطره، پلن B ندارد.”این موارد از جمله سوالاتی است که این روزها در ذهن هواداران شهروند ایجاد شده و هیچ جوابگویی هم تا این لحظه پیدا نشده!هواداری که در همه حال و حتی در بدترین شرایط آب و هوایی نیز تیمش را تنها نمیگذارد حق دارد بداند چه بر سر تیمش آمده و دوست دارد هر چه زودتر با آرامش خاطر روزهای خوب شهروند را ببیند!

آنچه مشخص است بازیکنان شهروند توانایی سرعت دادن به بازی نداشته و در بیشتر دقایق به همان شکل بازی گذشته خود روی آوردند. این تیم خلا یک بازیکن خلاق را کاملا در ترکیبش احساس می کند. بازیکنی که بتواند در دقایقی که بازی گره خورده با یک حرکت جریان بازی را عوض کند. استفاده از ضربات شروع مجدد و شوت های از راه دور، برنامه ساروی ها برای گلزنی در دیدار مقابل ارژن بود. پاس‌های سرعتی، جابه‌جایی بازیکنان جهت فضاسازی و حرکات ترکیبی در عمق به منظور دور زدن دفاع حریف مواردی که حلقه مفقوده این روز های تیم شهروند است. در شهروند مدل اسماعیل پور حرکات ترکیبی و سرعت تیمی محلی از اعراب ندارد.

اسماعیل پور که جوان ترین مربی شهروند طی ۱۵ سال حضور این تیم در لیگ برتر است، قرار بود با نمایش دلنشین و نوید یک شهروند متفاوت سکوهای سالن سید رسول را مملو از تماشاگر کند، ولی نه تنها به وعده هایش عمل نکرد ، بلکه چندان طول نکشید تا همه آن افسانه‌ها ظاهرا نقش بر آب شود.کاش روزهای اول لااقل کمتر وعده می‌دادی برادر!