بی عُرضه های پُر ادعا/ این مازندرانِ فقیر … !

مازنداسپرت امروز در بخش سر مقاله خود این هفته با انتقاد تند از بی عُرضگی مسئولین سیاسی ورزشی استان اینگونه سخن گفت که در ادامه میخوانید :

عادت کردیم به اینکه فقط سختی بکشیم و با درد و رنج کارمان را پیش ببریم. آینده‌نگری در مرام ما نیست و به دنبال اتفاقات هستیم و با اماواگرها حال می‌کنیم. هر بلایی بر سرمان بیاید حقمان است و بیخود نیست همیشه سوژه کشور می‌شویم و مورد تمسخر قرار می‌گیریم. خودکرده را تدبیر نیست ! این جمله مخصوص ما مازندرانی‌هاست . در استانی به این سرسبزی و با این آب‌وهوای فوق‌العاده و با حضور مسئولین سیاسی ورزشی به‌اصطلاح قوی، عُرضه ساخت یک مجموعه درست حسابی را نداریم. نه اینکه در توانمان نباشه ها، نه آخه اصلاً بلد نیستیم از داشته‌هایمان استفاده کنیم.بعد قرنی استادیوم می‌سازیم آن‌هم دور از دسترس شهرها و جایی که کسی نتواند ازش استفاده‌ای ببرد تا بشود انبار چوب ! پیست دوچرخه‌سواری و سالن کشتی هم که خداروشکر هنوز ده سالی دیگر کار دارد تا افتتاح شود . شاید باورتان نشود اما نابغه هایی هستیم که فقط هم به خودمان ضربه می‌زنیم.چشم دیدن موفقیت‌های همدیگر را نداریم و به جان‌همدیگر می‌افتیم.کجای این استان یک کمپ ورزشی درست حسابی ساخته‌ایم !؟ تا حالا از خودتان سؤال کردید که باوجوداین همه ملی‌پوش و قهرمان، چرا ما نباید میزبان اردوهای تیم‌های ملی مختلف در رشته‌های متفاوت باشیم !؟ مگر مازندران ما چه چیزی کمتر از ترکیه و دیگر کشورهای خارجی دارد !؟ چرا ما نباید میزبان رویدادهای بزرگ کشور، آسیا و جهان باشیم !؟ جواب این سؤالات مشخص است.مازندران ما فقر امکانات دارد و ازنظر زیرساخت شدیداً فقیر است …