آنقدر از جهت های مختلف تحت فشار قرار گرفتم که در پایان تصمیم به خداحافظی از ورزش حرفه ای گرفتم

تکتم آخوندزاده دختر کانوپولیست با ۲۳ سال سن از جوان ترین افتخار آفرینان کشورمان است که از سال ۹۰ تا کنون در عضویت تیم ملی ایران قرار داشت

به گزارش مازند اسپرت (مازند ورزش)،وی موفق به کسب نشان برنز و طلای تیمی دختران جوان کشور شده و حکم نقره اسلالوم بزرگسالان کشور را نیز در کارنامه دارد.
تیم ملی کانوپولوی بانوان کشورمان، آبان ماه سال ۱۳۹۴، در مسابقات قهرمانی آسیا که به میزبانی کشور هنگ کنگ برگزار شد، با درخشش تکتم آخوندزاده، عنوان نایب قهرمانی این رقابت ها از آن خود کرده بود.
تکتم آخوندزاده ستاره بابلسری تیم ملی
کانوپولو در چهار سال گذشته بهترین بازیکن کانوپولوی ایران بوده و با دو نایب قهرمانی آسیا موفق ترین ورزشکار استان مازندران در این رشته قایقرانی بوده است، اما او بامداد سشنبه با انتشار عکسی از لباس تیم ملی‌اش در حساب کاربری اینستاگرام خود از تیم ملی و شاید ورزش حرفه ای خداحافظی کرد.
این در حالی است که این ستاره مازندرانی تنها ۲۳ سال دارد و قطعا در این شرایط سنی خیلی زود بود که از تیم ملی کناره گیری کند. این خداحافظی‌های سریالی به واسطه بی انگیزگی مفرط ناشی از بی توجهی ها ایجاد شده است.

حضور در سایر رشته های ورزشی

بخاطر علاقه زیادی که به بسکتبال داشتم از هشت سالگی این ورزش را را آغاز کردم ولی نشد که بطور حرفه ای این ورزش را ادامه بدهم و به طور اتفاقی وارد رشته قایقرانی شدم که متوجه شدم استعداد زیادی در این رشته دارم و به رشته قایقرانی علاقمند شدم اما در رابطه با دو و میدانی نیز باید اظهار کنم مادر تمامی ورزش هاست و به طبع هر ورزشکار حرفه ای با آن سر و کار دارد اما من در رشته دو و میدانی استعداد خوبی داشتم و همین موضوع سبب شد تا در تیم دانشگاه شرکت کنم و بتوانیم سهمیه المپیاد دانشجویان را کسب کنیم و در هندبال نیز استعداد زیادی دارم و در حال حاضر در لیگ استان بازی میکنم.

خصوصیات ورزش کاناپولو

کاناپولو شباهت زیادی با بسکتبال داشت و از آنجا که من علاقه زیادی به بسکتبال داشتم و هم قایقرانی بود، هم یک ورزش توپی بیشتر باعث شد تا به این ورزش روی بیاورم و وقتی وارد این ورزش شدم متوجه شدم که جنگندگی زیادی در این ورزشوجود دارد و همین سبب شد تا بیشتر ترغیب بشوم.
در کاناپولو یک فرد باید همزمان از هوش و آمادگی جسمانی بالایی برخوردار باشد تا در لحظه تصمیمات مهمی را بگیرد و بتواند به هماهنگی های لازم در یک تیم برسد بنابراین حق این ورزش نیست که این چنین نسبت به آن بی توجهی بشود.

*تاثیر ورزش حرفه ای بر روی تحصیل *

من از وقتی وارد دانشگاه شدم بیشتر اوقات در اردو های تیم ملی حضور داشتم و همین سبب شد تا از درس های خود عقب بیفتم و سخت گیری های دانشگاه نیز به مشکل بزرگی برای من تبدیل شده بود و از سوی دیگر نیز عشق و علاقه زیاد به ورزش کاناپولو راعث میشد که تا لحظه آخر پا پس نکشم.

حمایت های خانواده

از این که ورزش را به صورت حرفه ای دنبال می کردم بسیار خوشحال بودند اما بخاطر فشار و آسیب هایی که در این ورزش وجود داشت نگران بودند ولی با وجود همه این موضوعات چون تلاشم را برای رسیدن به هدفم در این ورزش را دیده بودند همیشه از من حمایت می کردند.

دشواری های ورزش کانوپولو

کاناپولو برای من علاوه بر ورزش یک عشق و علاقه خاص بود که با تمام مشکلاتی که داشتم علاقه زیادم به این ورزش باعث میشد تا هیچوقت نا امید نشوم و برای رسیدن به هدفم ادامه بدهم و همین که ورزش دشواری بود و جنگندگی و آسیب دیدگی زیادی در آن وجود داشت باعث میشد تا کسی نتواند به راحتی وارد این ورزش بشود و همین موضوع باعث میشد تا علاقه من به این ورزش بیشتر شود و از تلاش هایم دست نکشم.

میزان قرارداد ها در رشته کاناپولو

وضعیت مالی و قرارداد ها در این ورزش واقعا بد هست و شاید اصلی قابل مقایسه با هیچ رشته ورزشی نباشد در صورتی که سختی های زیادی را دارد و در صورتی که طی یک سال یک ورزشکار حرفه ای در رشته کاناپولو درآمدی بسیار ناچیز دارد که حتی مخارج عادی ورزشکار نیز تامین نمی شود.

حمایت مسئولین شهری و استانی

بعد از نایب قهرمانی در مسابقات آسیایی کانوپولو لطف مسئولین شامل حال من شد و آنها به من افتخار دادند و در مراسم استقبال من شرکت کردند و عکس های یادگاری خود را گرفتند اما کمک های دیگری از جانب آنها تا بدین روز شامل حال من نشده است.
ولی از برخی مقامات شهری مثل امام جمعه و رئیس اداره ورزش و جوانان بابلسر تشکر میکنم که مبلغی در حد توان خود و تقریبا چیزی حدود یک میلیون تومان به من هدیه دادند که بسار ارزشمند بود اما امسال سومین سالی بود که هیچ حقوقی از فدراسیون نمی‌گرفتم و از نظر مالی تحت فشار بودم و شاید یکی از دلایل این خداحافظی مشکل مالی باشد.

صحبت پایانی تکتم آخوندزاده

ورزش فقط عشق است و در آخر چیزی نصیب ورزشکار نمی شود و اگر کسی فکر میکند در ورزش پول و جاه طلبی و زندگی با آرامش برای ورزشکاران وجود دارد سخت در اشتباه است و ورزش تا زمانی ارزشمند است که علاقه در آن وجود داشته باشد و بتوانی استقلال مالی داشته باشی تا از ورزشی که با تمام وجود دوستش داری به دلیل مشکلات زندگی دور نشوی و از آن دلسرد نشوی.