علت اصلی فرار اسپانسرها از ورزش مازندران چیست !؟

به گزارش مازند اسپرت (مازند ورزش)،آیا اسپانسری در ورزش مازندران اعلام وجود جهت تیمداری نموده یا خیر بدون شک اسپانسرها بوده اند که به علت عدم حاشیه امنیت مناسب در همه ابعاد نه تنها از ورزش مازندران فراری شدند بلکه برای همیشه ترک دیار ورزش نمودند چون نه تنها حاشیه امنیت برای سرمایه گذاری نداشتند بلکه با تهدیدها و محرومیت ها روبرو شدند به چند نمونه بسنده می کنم .

سلامیان در ورزش کشتی غول سرمایه گذاری عاشق ورزش در لیگ برتر برای جویبار به صورت حرفه ای تیمداری کرد طی یک سال چه بلایی بر سر او آمد که دیگر از اثری از او برای سرمایه گذاری در ورزش نماد .

لوله جویبار او هم حامی عالی برای کشتی مازندران بود نارنجستان نور- پرسپولیس ایران – راه آهن شمال – نکاء چوب ساری- آزمایش قائمشهر- نفت پالایش قائمشهر- قبادیان سوادکوه – شهرداری ساری – نواب – استقلال بهشهر- بهپاک بهشهر- استقلال گلوگاه – دکل سازان گلوگاه – سد نکا- خونه به خونه بابل – آزادی بابل- باقی الصالحات بهشهر- شهرداری بابل – سایپا شمال قائمشهر- پیام ساری- بهمن ساری – صنایع چوب و کاغذ – نیروگاه اتمی -= بانک ملی – بانک ملت – ویشتاسب – طبرستان ساری – جوان ساری – ساری جوان – شهرداری سورک – سیمان نکا- شهرداری نکا- هلال احمر مازندران –شهدای بابلسر – غنچه ساری – وحدت ساری – خرم نور – استقلال سورک – خزر نوشهر- اصناف مازندران – مشیران – مقاومت ساری – صدا و سیمای مازندران همه اینها در ورزش استان تیمداری کردند چرا همه از ورزش مازندران فراری هستند مشکل کار کجاست که همه فراری شدند چرا اسپانسرهای ورزشی در مازندران احساس امنیت و پایداری را ندارند بدون شک همه اسپانسرها در ورزش دو هدف را دنبال می کنند اصل بازگشت سرمایه و بهره برداری اقتصادی و تبلیغاتی در ورزش .

در همه دنیا اسپانسرها بعد از انتخاب تیم یا هیأت های ورزشی سرمایه گذاری مالی فنی برای پیشرفت شکوفایی استعدادها دارند اما در مازندران اینگونه نیست ۹۸ درصد اسپانسرهای ورزشی به اسم اسپانسر هستند تیم تشکیل دهند ولیکن بعد از اینکه نامی روی تیمی قرار دادند بلافاصله با اعزام نیروهای ستادی به ادارات و سازمان ها و نهادها و شرکت ها طلب کمک مالی حمایت مالی می کنند اول به دنبال وام های بلاعوض سپس تهیه زمین رایگان و همین اسپانسر نماها از استانداری – فرمانداران و شهرداران و شوراها اعتبارات مالی طلب می کنند .

اگر قرار باشد شوراها و شهرداری ها و نمایندگان مجلس و فرمانداران در تیمداری و باشگاهداری در لیگ ها از صفر تا صد کمک های مالی مالی و هزینه ها را از دیگر ارگان ها تأمین کنند دیگر نام شما را نمی توان اسپانسر مالی گذاشت .

بنده در همین مازندران تیمداری سراغ دارم که طی دو سال حدود ۱ میلیارد تومان کمک مالی از شهرداری و شورا در برخی از بانکها گرفته برای حمایت از تیم خودش کلی امکانات در همین باشگاه وجود دارد نه یک میلیون تومان هم نمی رسد .

معلوم نیست این تیم دفتر باشگاه یا تأسیسات دارد یا نه که در تحقیقات بنده آمده است بدون کوچکترین امکانات در همین مازندران سال گذشته اداری در لیگ برتر تیمداری نموده حدود ۱۵ میلیارد تومان تیمداری داشته است اما یک سانتی متر فضاهای ورزشی ندارد و برای پرسنل خودش یک ریال هم هزینه مالی برای حمایت از ورزش کارگری نداشته است .

در همین استان یک تشکیلات بزرگ اقتصادی با هزاران هزار کارگر مشغول به کار یا به نام کارگری فضاهای ورزشی احداث کرد که محل استراحت اتاق خلوت مدیران مرکز نشین به نام کارگران به کام کارفرماها یا طی چند سال گذشته تیمی به نام کشتی کارگری مازندران به کشورهای اروپایی به نام حضور در مسابقات بین المللی سفر داشته اما حتی در این استان یک سالن تمرین برای کارگران در این رشته وجود ندارد .