مرکز استان مظلوم در ساخت و ساز اماکن ورزشی !

به گزارش مازند اسپرت (مازند ورزش)،قبل از پیروزی انقلاب اسلامی هلال احمر ساری بزرگترین مجموعه فرهنگی ورزشی استان های شمالی کشور بود در این مجموعه فوتبال / والیبال / تنیس / شنا / هندبال/ کشتی / رزمی / آموزش داده و مربیان حرفه ای کشور همچون جهان پهلوان امامعلی حبیبی – مرحوم عزیز اصلی کاپیتان سابق تیم فوتبال کشورمان به آموزش می پرداختند ساری تنها شهری در مازندران بود که در لیگ فوتبال کشور نماینده داشتند آنهم هلال احمر – شرکت کانادا- شرکت نکاء چوب قبل از انقلاب همچون ژاندارمری فضاهای ورزشی داشتند که این ها هم دیگر فعالیت ورزشی ندارند .

در راه آهن میدان راه آهن مجموعه ورزشی وجود داشت در میدان امام (ره) کاخ جوانان هم امکانات ورزشی مناسبی وجود داشت ورزشگاه نوسازی به نام آزادی یا شهید متقی حال حاضر سالن تختی و سالن بزرگ جهان پهلوان سید رسول حسینی وجود داشت که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی هر ساله ورزشگاه سید رسول حسینی بزک کاری می شود .

 

 

سالن تختی که تمرین مجموعه ورزشی بزرگ هلال احمر هم تخریب هیچگونه فعالیت ورزشی در این مجموعه وجود ندارد در کاخ جوانان هم فعالیت ورزشی ممنوع به مکان نظامی و انتظامی شد یک مجموعه ورزشی داراب احداث شد که استخر شنا آن تبدیل به مرکز تجمع حیوانات موذی شد زمین فوتبال شهید متقی کاملاً مخروبه و اداره ورزش و جوانان هیچگونه توجهی به احداث اماکن و فضاهای ورزشی برای ساری ننموده است .

 

ورزشگاه زمین فوتبال شهدای ساری احداث شد که ساروی ها هیچ نقشی در استفاده از آن ندارند در اختیار تشکیلات غیر از ورزش ساری است خانه کشتی هم در اختیار هیأت استان ساروی ها نمی توانند از آن استفاده کنند ؛ پیست دوومیدانی ورزشگاه شهید متقی مخروبه شد دوندگان ساروی برای تمرین باید به بابل بروند ساختمان اداره ورزش و جوانان ساری هم به هیأت های استانی واگذار شد برای امور اداری هیأت های استان مهمانسرا ورزشگاه ساری هم در اختیار ساروی ها نمی باشد .

 

به طور کلی برای ورزش ساری هیچگونه ساخت و سازی بعد از پیروزی انقلاب نشد این درحالی می باشد در بهشهر به حمداله یک سالن بزرگ ورزشی خوبی در بابل یکی از زیباترین سالن های ورزشی کشور در زیرآب یک سالن بسیار خوب در قائمشهر هم بازسازی شهید متقی هم سالن بزرگ جهان پهلوان امامعلی حبیبی در جویبار دو سالن بسیار خوب تخصصی از محل اعتبارات مالی ورزشی استان در شهرهایی همچون خلیل شهر/ ارطه و کیاسر هم احداث شد اما برای شهر ساری خیر از احداث سالن ورزشی توسعه فضاهای ورزشی شهری نشده است .

 

البته طی همین چند سال گذشته توسط بخش خصوصی تعدادی از زیرزمین ها را به صورت غیراستاندارد تبدیل به سالن های ورزشی تمرینی نمود که نمی شود نام آن را اماکن ورزشی قرار داد البته برخی از ادارات و سازمان ها برای پرسنل خود استخرشنا – ورزش های آبی احداث نمودند یا شرکت صنایع چوب و کاغذ هم اماکن ورزشی تمرین برای پرسنل مهمانان خود احداث نمودند که برای عمومی نمی باشد نوجوانان و جوانان هم نمی توانند از آن بهره مند شوند .

 

البته در همین مرکز استان آقایان مراسم کلنگ زنی احداث بزرگترین مجموعه ورزشی اداره ورزش و جوانان بزرگترین مجموعه ورزشی کارگران بزرگترین مجموعه ورزشی دانشجویان را زده اند بحث احداث سالن ۱۲ هزار نفری سرپوشیده که هیچ عملی به آن نشده است سوأل بنده از مسئولین مربوط اینست که چرا برای احداث سالن ورزشی در شهرهای زیرآب – قائمشهر- نور – محمودآباد – بهشهر- بابل و … اعتبارات مالی وجود دارد و برای مرکز استان نمی توانید اماکن بسازید .

 

برای استفاده از شهروندان ساروی جرم جامعه ورزشی ساری چیست و چرا تنها درصد از برنامه توسعه فضاهای ورزشی ساری تخصیص پیدا کرد فضاهای ورزشی زیرپله ها / زیرزمین ها و چال باغ های غیراستاندارد را نمی شود فضاهای ورزشی اعلام کنیم .

 

برای احداث سالن سرپوشیده بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ۷ استاندار ۷۰ بار نامه به رئیس جمهور و هیأت دولت برای تأمین اعتبار ارسال نمودند پیست موتور یا دوچرخه سواری سالیان سال است که رها شده و ۵ بار استادیوم شهدای ساری را افتتاح کردند ولیکن هنوز نیمه کاره می باشد حتی یکبار هم نتوانستند مسابقات مهم کشوری ار در این ورزشگاه برگزار کنند زیرا یا تیم حرفه ای نداریم یا امکانات آن تهیه نشده و اسکوربرت ندارد .

 

 

صندلی های شکسته این ورزشگاه در اختیار اداره ورزش و جوانان ساری نمی باشد در این حوزه چه کسانی باید احساس مسئولیت کند نمایندگان مجلس ، نمایندگان شورای شهر و فرماندار کدام یک از رجال سیاسی در این خصوص نقش آفرین بوده اند ؟!

 

اعتبارات مالی اداره ورزش و جوانان ساری در حدی نمی باشد که اماکن ساخته شود در همین شهر نه سالن های اختصاصی والیبال / کشتی / تنیس / جودو / هندبال / فوتسال / بوکس / کاراته / شمشیربازی و … وجود نداشت به طور کلی سالن ورزشی استاندارد وجود ندارد و شهرداری ساری هم در گذشته چندین سالن ورزشی احداث کرد که کاملاً غیراستاندارد معلوم نیست سالن ورزشی است یا سوله گندم و اجناس انبار غیره تاریخ مصرف کلیه اماکن ورزشی ساری به پایان رسیده است .

 

در همین ورزشگاه سید رسول حسینی که تنها ورزشگاه قابل قبول برگزاری مسابقات می باشد کاملاً غیراستاندارد و از نظر فنی ورزشی فاصله بین تماشاگران و داوران و مربیان وقهرمانان رعایت نشده است که باید فکری اساسی برای حل این موضوع گردد.

 

باید اذعان داشت که امکانات ورزشی ساری در حد ضعیف ترین شهرهایی که مراکز استان های کشور می باشد است اگر چه ساری در بحث داشتن قهرمانان و مربیان و چهره های نامدار و افتخارآفرین ورزش کشورمان به عنوان ممتازترین شهر کشورمان می باشد اما از نظر امکانات در حد ضعیف ترین شهر کشور است