یادداشت هفته : نگاه ویژه به اوقات فراغت و ورزش بانوان !

مازند اسپرت: زنان نیمی از جمعیت کشور را به خود اختصاص داده اند؛ اما هنوز نگاه عموم به موضوع سرگرمی و اوقات فراغت شان متفاوت است.

تاکنون در خصوص پر کردن اوقات فراغت کودکان و نوجوانان حرف های زیادی زده شده است؛ اما در این میان به اوقات فراغت زنان که پایه های اصلی شکل گیری یک خانواده ی سالم هستند و نقش انکارناپذیری را در حفظ سلامت روان بقیه ی افراد خانواده دارند، پرداخته نشده است.

حال آن که بی توجهی به ورزش بانوان به عنوان یکی از ارکان مهم اجتماع، یکی از مشکلات و معضلاتی است که امروز پیامدهای آن را به خوبی در جامعه شاهد هستیم. در حقیقت، مادران رکن اصلی نشاط و شادابی را در جامعه به خود اختصاص داده اند؛ ولی متأسفانه بسیاری از آنان به دلیل گرفتار شدن در انواع مختلف مسئولیت های داخل و خارج از خانواده، فرصت پرداختن به خود را به دست نیاورده و به مرور زمان، دچار افسردگی و نگرانی های ذهنی مزمن می شوند که علاوه بر وارد شدن فشارهای عصبی فراوان، آنان را نسبت به انجام فعالیت های ورزشی و تفریحاتی هرچند کوچک نیز بی انگیزه می کند و تبعات افسردگی و خستگی آنان، به خوبی در چهره ی خانواده آشکار می شود.

در بررسی میزان استفاده ی زنان از امکانات ورزشی، عواملی مانع مشارکت زنان در ورزش می شود و آن ها را محدود می کند، مانند: عدم دست رسی به امکانات ورزشی، مناسب نبودن زمان برنامه ها، گرانی هزینه ی ثبت نام، نداشتن وقت و مخالفت خانواده…

بانوان شاغل به دلیل عهده دار بودن مسئولیت نظارت بر فعالیت های خانه و محل کار، زمان کافی برای پرداختن به تفریح و ورزش ندارند و با این اوصاف، متأسفانه رسیدگی به امر خطیر سلامت جسم و روح را جزو اولویت های کار خود قرار نداده و در واقع سلامت خود را فدای سایر فعالیت ها و وظایف می کنند. حتی پیاده روی با زمان کوتاه هم می تواند تا حد زیادی نیازهای روحی و جسمی انسان را تأمین کند. هم چنین، یکی دیگر از مشکلات و محدودیت های بانوان شاغل برای پرداختن به تفریح، عدم هماهنگی ساعات فعالیت باشگاه های ورزشی با ساعات فراغت این افراد است که متأسفانه در محل کار نیز برنامه های ورزشی عموماً وی‍ژه ی مردان شاغل در نظر گرفته می شود. این درحالی است که در حوزه ی مسئولیت های کاری هیچ تفاوتی بین بانوان و آقایان وجود ندارد. اگر زنان در ابعاد مختلف جسمی، روحی و روانی مورد توجه قرار گیرند، علاوه بر بالا رفتن سطح شادابی در خانواده، بازدهی آنان در محیط کار نیز افزایش یافته و نهایتاً منجر به شاداب تر شدن جامعه می شود.

در گذشته ورزش قهرمانی بانوان، حرف هایی برای گفتن نداشت؛توجهی به ورزش همگانی زنان نمی شد و همه چیز حول و حوش چند ورزشکار حرفه ای می گشت. خانواده ها رغبتی به حضور فرزندان شان در کلاس های مختلف ورزشی نشان نمی دادند؛ اما «امروزه، فرزندان همان خانواده ها، ساعت ها در صف ثبت نام فرزندان شان در یک کلاس ورزشی می ایستند. خیلی ها از تفریحات گذشته جدا شده و به سمت ورزش آمدند که این موضوع، ورزش همگانی ما را بارور کرد و تقویت ورزش همگانی، در درازمدت، برای مان موفقیت در ورزش قهرمانی را به ارمغان آورد. این در حالی بود که حجم وسیعی از امکانات در اختیار مردها بود که زن ها کم تر از آن بهره مند بودند؛ اما بانوان ما با کار بیش تر و حتی لطمه زدن به زندگی خصوصی و بچه های خود، سعی در جبران آن کردند و به جایی رسیدند که اکنون، مرتباً شاهد صعود بانوان ورزشکار در عرصه های آسیایی و بین المللی هستیم. در گذشته تنها در چند رشته از جمله: والیبال، بسکتبال، تنیس روی میز و… حضور داشتیم؛ درحالی که هم اکنون، علاوه بر آن ها، در ده ها رشته ی ورزشی دیگر نیز ورزش بانوان کاملاً فعال شده است.

قهرمانان و مسئولان ورزش از زحماتی که طی سال های طولانی برای رسیدن به جایگاهی خاص کشیده اند، به آسانی نگذرند و بدانند در صورتی این موفقیت ها قابل تداوم و ترقی است که تلاش های صورت گرفته در سه دهه ی اخیر، ادامه پیدا کند تا روند صعود از سکوها با رونق بیش تری دنبال شود؛ چراکه غنی سازی اوقات فراغت زنان بیش از هر چیز نیازمند بسترسازی فرهنگی خاص خود است؛ لذا این مهم باید در اولویت کاری متصدیان امر قرار گیرد تا افق روشنی پیش روی بانوان کشور ترسیم گردد.

جامعه ی بانوان ورزشکار با تقویت و بارور ساختن فکر و اندیشه ی خود، توانسته اند شعار ما می توانیم را در میدان های عمل به اثبات برسانند. هم اکنون جام ها و گوی های زرین بسیاری در دستان توان مند بانوان ورزشکار و ورزش دوست کشورمان جای گرفته است که نه تنها پرچم پرافتخار ایران را بالاتر از سایر کشورها به اهتزار درآورده، بلکه الگویی بی بدیل را از یک بانوی مسلمان ورزشکار مقابل دیدگان و انظار جهانی خلق کرده است؛ پس با این همت و پشت کار، خواستن اندکی توجه یا امکانات و باور برای این قشر، توقع زیادی نیست !