شهرداری بهشهر یک نام آشنا برای فوتبال مازندران و حسرت بزرگ ورزش‌دوستان بهشهری است.

به گزارش مازند اسپرت؛تیمی که با سابقه‌ای چند ساله در لیگ دسته سوم فوتبال کشور، به دنبال پیدا کردن روزنه‌های رسیدن به موفقیت‌های ماندگار برای جوانان مستعد و با انگیزه بهشهری بود، در میانه‌های راه و با تصمیمات خلق‌الساعه برنامه‌ریزان و دایه‌های مهربان‌تر از مازندران سر از ناکجاآباد درآورده است و فقط چند گام دیگر تا پیوستن به تاریخ و ابدیت محض فاصله دارد. نمی‌توان منکر برخی کوتاهی‌ها و اشتباهات در جریان حضور چند ساله این تیم در لیگ دسته سوم فوتبال کشور شد. اما انکار کردنی نیست که این تیم پناهگاه و کعبه آمال بازیکنان جوان و رویاپرور فوتبال بهشهر در ابتدای مسیر حرفه‌ای شدن در فوتبال کشور بود. نسل قدیمی‌تر فوتبال بهشهر البته یک حسرت بزرگ دیگر نیز در دل دارند که به این زودی‌ها نمی‌توانند از کنار آن بگذرند. آن‌ها خاطرات تیم بزرگ بهپاک بهشهر را با خود مرور می‌کنند و داغ نابودی این تیم را یکی از وقایع تلخ تاریخ ورزش بهشهر می‌دانند. بهپاک که فقط یک رده با سطح اول فوتبال کشور فاصله داشت، آن‌قدر خوب بود و در فوتبال مازندران تاثیرات فراوانی داشت که با گذشت سال‌ها از انحلال این تیم، هنوز فصل مشترک همه جمع‌های فوتبالی بهشهر است.

هیأت فوتبال
 فارغ از نحوه عملکرد و فعالیت هیات فوتبال بهشهر در سال‌های اخیر که جای نقد فراوانی دارد، نمی‌توان از کنار اهتمام و علاقه جدی این جمع به شکل‌گیری مجدد تیم فوتبال شهرداری به آسانی و سادگی گذشت. تحرکات اعضای این مجموعه از مدت‌ها پیش آغاز شده و آن‌ها در کنار رایزنی با مدیران و مسئولان شهرداری و اعضای شورای شهر، راه‌های دیگر احیای تیم فوتبال شهرداری را امتحان می‌کنند. هیات فوتبالی‌ها شاید بنیه مالی زیادی نداشته باشند اما همواره کوشیده‌اند از ظرفیت‌های موجودی که در اختیار دارند مانند زمین فوتبال آزادی برای کمک و حمایت از تیم‌های بهشهری حاضر در لیگ‌های کشوری استفاده کنند. پیگیری‌های برخی اعضای هیات فوتبال برای جلوگیری از نابودی تیم شهرداری ستودنی و بسیار قابل احترام و ستایش است.

اداره ورزش و جوانان
 خبری از موضع متولی اصلی و اول ورزش بهشهر در مورد تیم فوتبال شهرداری نیست و به احتمال فراوان همانند سال‌های گذشته، بی‌طرفی حرف اول و آخر اداره ورزش و جوانان بهشهر است. وارد شدن در حریم ادارات و نهادها برای پذیرفتن مسئولیت حمایت مالی از تیم‌ها، قدرت و جسارتی می‌خواهد که شاید فقط در برخی شهرهای مازندران بتوان رد و نشانی از آن را یافت. رؤسای ادارات ورزش و جوانان برخی شهرستان‌ها آستین بالا زده و از هیچ کمکی برای رونق گرفتن ورزش و حضور سرمایه‌گذاران و مؤسسات برای تامین هزینه تیم‌ها دریغ نمی‌کنند. این کار البته در فهرست مسئولیت‌ها و وظایف ادارات ورزش و جوانان نیست. اما مگر همه کارهای انجام شده بر اساس برنامه‌های تدوین شده انجام می‌شود؟ در شهری که چراغ ورزش و موفقیت‌هایش با کشتی و عملکرد قابل قبول هیات این رشته روشن است، نباید از ظرفیت‌های دیگر برای کمک و حمایت از تیم‌ها استفاده کرد؟ اگر معاون وزیر ورزش و جوانان که تعصب و اهتمام فراوان به زادگاهش دارد، متولد منطقه‌ای جز شرق مازندران بود، باز هم مدیران و اهالی ورزش آن مناطق به جذب منابع و اعتبارات قطره‌ای و اندک برای شهرشان اکتفا می‌کردند؟

فوتبالیست‌ها
 یکی از ایرادات اصلی وارده به تیم شهرداری در سال‌های فعالیت و حضور در لیگ دسته سوم فوتبال کشور، استفاده حداقلی از بازیکنان بومی و به خدمت گرفتن فوتبالیست‌های غیر بهشهری بود. انتقادی که درست است. اما نباید بر اساس آن، اصل حضور و تشکیل تیم را نادیده گرفت. راه حل درست برطرف شدن این مشکل، الزام مدیران تیم به تشکیل تیم‌های پایه با نظارت باشگاه و برنامه‌ریزی بلندمدت برای پرورش بازیکن است. باید پذیرفت فوتبال بهشهر از نعمت حضور یک تیم کامل از بازیکنانی که بتوانند در لیگ دسته سوم فوتبال کشور و بالاتر بازی کنند تهی است. شاید بتوان به سختی چند بازیکن را برای این رده یافت. اما استفاده کامل از بازیکنان بومی با توجه به زیرساخت‌های اندک و برخورداری کم از بازیکنان مناسب در مقطع زمانی کنونی امکان‌پذیر نیست.

شورای شهر؛ تصمیم‌گیرنده اصلی
 ادامه فعالیت یا انحلال کامل تیم شهرداری به صورت مستقیم به نظر اعضای شورای شهر بهشهر بستگی دارد. آنان هستند که می‌توانند تصمیم بگیرند این تیم در فصل آینده لیگ دسته سوم شرکت کند یا نه. هنوز اظهارنظر جدی و مستقیمی از این اعضا منتشر نشده و معلوم نیست موضع آن‌ها برای این درخواست و مطالبه فوتبال‌دوستان بهشهری چیست. یکی از دلایلی که این اعضا سال گذشته از آن به عنوان مشکل بزرگ تیم شهرداری نام می‌بردند، نیازمندی به بودجه زیاد برای شرکت در این مسابقات بود. آن‌ها تصمیم گرفته بودند به جای پرداخت این مبلغ به یک تیم،

آن اعتبارات را به رشته‌ها و تیم‌ها و ورزشکاران بهشهری بدهند. جذب یک حامی مالی برای تامین بخشی از بودجه‌های مورد نیاز شاید بتواند نظر شورای شهر را برای تصویب آغاز مجدد فعالیت این تیم تامین کند. کاری که سخت است اما با بهره گرفتن از پتانسیل‌های اقتصادی شهرستان شدنی و امکان‌پذیر است. حضور چند عضو ورزش دوست با سابقه عضویت در هیات‌های ورزشی، نکته امیدوارکننده‌ای است که پیگیری احیای تیم شهرداری را آسان‌تر می‌کند. از طرف دیگر از مجموعه شهرداری افرادی با قابلیت‌های بالای مدیریتی حضور دارند که می‌توان با خیال راحت امور تیم را به آن‌ها سپرد و از کسب نتیجه دلخواه اطمینان داشت.

تشکیل تیم جدید
 از مدتی پیش سر و صداهای زیادی در باره تشکیل تیم جدیدی در بهشهر، که می‌خواهد در لیگ دسته دوم فوتبال کشور شرکت کند، شنیده شد. این تیم، که هنوز نام مشخصی برایش انتخاب نشده، در مرحله اول از بازیکنان بهشهری تست گرفت که به جز ۳بازیکن، هیچ کدام دیگر از بهشهری‌‌های فوتبالیست انتخاب نشدند. رد شدن فوتبالیست‌های مستعد بهشهری در مراحل انتخابی تیم جدید، لزوم شکل‌گیری تیم شهرداری برای گردآوردن بهشهری‌ها در تیم و استفاده از آن‌ها در لیگ دسته سوم را ضروری‌تر کرد. بهشهر هر چند در سال‌های اخیر فوتبالیست نامداری به تیم‌های مطرح کشور معرفی نکرد، اما چه کسی است که باور کند فوتبال این شهر تهی از استعداد و انگیزه است؟ طی کردن مسیر درست استعدادیابی می‌تواند منجر به معرفی ستاره‌هایی مانند «مهرداد طهماسبی»، دروازه‌بان بهشهری تیم فوتبال فولاد خوزستان، شود. انتخاب مسیرهای اشتباه یک معضل بزرگ در ورزش بهشهر برای درآوردن سر میان سرها در ورزش استان و کشور است.