ظهور یک ستاره نابغه ایرانی؟ این عنوان نوشته ای است از کریستن پایل روزنامه نگار برجسته امریکایی که به تمجید از حسن یزدانی پرداخته است. این مطلب را بخوانید:

به گزارش مازند اسپرت؛ اولین باری که حسن یزدانی توجه ما را به خود جلب کرد زمانی بود که توانست در وزن ۶۶ کیلو یکی از ستارگان کشتی آمریکا یعنی آرن پیکو را در مسابقات قهرمانی جوانان جهان شکست دهد. بعد از آن یزدانی به وزن ۷۰ کیلو رفت و در مسابقات قهرمانی جهان در لاس وگاس دیگر ستاره کشتی آمریکا یعنی جیمز گرین را مغلوب کرد. مسیر پیشرفت حسن یزدانی از ۶۶ به ۷۰ و از ۷۰ به ۷۴ او را به تدریج به محبوب‌ترین کشتی گیر ایرانی و یکی از مدعیان جوان و سرسخت المپیک ریو تبدیل کرده است.

نحوه و بدعت ورود یزدانی جوان به روی تشک در واقع به اثر و امضای ویژه او تبدیل شده است: “پشتکی که به یک پرش بزرگ ختم میشود.” این حرکت مبدعانه یزدانی نه تنها او را نزد هواخواهان خود محبوب تر کرده است بلکه برای جامعه کشتی جهان نیز جالب توجه است.

یزدانی در جام جهانی در مقابل قهرمان جهان، ختاگ تسابولوف روس و الکس دایرینگر آمریکایی به برتری تکنیکی رسید و نفر سوم جهان اشرف علی اف آذری را ۹-۵ مغلوب کرد. بسیاری از کارشناسان معتقدند که حسن یزدانی یکی از چالش های بزرگ جردن باروز در رسیدن به دومین مدال طلای المپیکش در ریو خواهد بود.

این جوان ۲۱ ساله مثال عینی کشتی ایرانی است. یزدانی در زیر کتف زدن و درگیر کردن سر و گردن حریف کشتی گیر کارآمدی است. او با تحت فشار گذاشتن مداوم قادر است تا حریف را در موقعیت ضعف قرار داده و به راحتی از حریف امتیاز کسب کند. یزدانی کشتی گیری است بسیار مهاجم و رو به جلو بطوریکه گاها گارد خود را باز کرده و حریف را برای امتیازگرفتن از خود آزاد می گذارد. یزدانی مانند بسیاری از کشتی گیران ایرانی بدون اشتباه نیست. او به اصطلاح اجازه می دهد “پر پرواز کند.” زیر کتف زدن ها و فشاری که یزدانی به ناحیه کمر حریف وارد میکند ماندن داخل تشک را برای حریف به امری غیر ممکن تبدیل می کند. یزدانی به ندرت زیر یک خم می گیرد و در عوض امتیازات خود را از هول دادن حریف به بیرون از تشک، بدل، خاک کردن و ضد حمله به دست می آورد. در جام جهانی یزدانی در دو موقعیت با زیر کتف زدن های خود به دنبال زمین زدن حریف بود که در هر دو موقعیت حریفان برای نجات خود تن به یک فن ۴ امتیازی دادند. در ۴ مبارزه یزدانی ۴۵ امتیاز کسب کرد که از این ۴۵ امتیاز تنها دو امتیاز آن حاصل حمله زیر یک خم بود. معمولا کشتی گیرانی که در جایگیری روی تشک مسلط هستند موفق می شوند اما به ندرت دیده شده کشتی گیری بالای ۱۰ امتیاز به دست آورد و تمام این امتیازات حاصل فشار بر سر و گردن، نحوه سرشاخ شدن و سرعت او باشد.