۱۰ بازیکن بزرگ که مربیانی بدنام شدند/ از مارادونا تا ماتئوس!

به گزارش مازند اسپرت ؛ پیپو اینزاگی در زمان بازی برای آث میلان و تیم ملی ایتالیا بیش از ۳۰۰ گل به ثمر رساند و با باشگاهش دو بار لیگ قهرمانان اروپا را فتح کرد.
این مرد ۴۱ ساله اما وقتی سکان هدایت روسونری را در دست گرفت بسیار ناموفق ظاهر شد و حتی نتوانست با این تیم سهمیه اروپایی کسب کند.
حالا به ۱۰ بازیکن بزرگی می‌پردازیم که مربیانی ضعیف بودند.

۱۰ – تونی آدامز
کاپیتان بزرگ توپچی های لندن، مردی که موفق شده بود ۴ لیگ برتر را با تیم لندنی فتح کند.
آدامز ۶۷۵ بازی برای سرخ های شمال لندن انجام داده بود و ۶۶ بار هم برای سه شیر‌ها – تیم ملی انگلیس – به میدان رفت.
در زمان مربی گری اما او در اوین و تنها باری که برای یک تیم لیگ برتری مربی گری کرد، پورتث موث را به قهقرا برد. بعد به کشور آذربایجان رفت و آن جا هم بعد از مدتی از کار برکنار شد.

۹ – سربابی چارلتون
بزرگترین فوتبالیست تاریخ منچستر یونایتد و تیم ملی انگلیس، کسی که امروز از او به عنوان اسطوره بزرگ باشگاه و کشورش یاد می‌شود و همه اسم او را به نیکی می‌برند.
اما این مرد بزرگ دوران مربی گری موفقیت آمیزی نداشت. بعد از دوره کوتاهی مربی گری ترجیح داد به بخش‌های مدیریتی و قسمت اداری باشگاهش برود تا تصویر بزرگی که از او در اذهان بود، مخدوش نشود.

۸ – پائول گاسکویین
او با تاتنهام عناوین قابل قبولی کسب کرد و از ستاره های بی چون و چرای انگلیس در دهه ۹۰ و به خصوص جام جهانی ۹۰ بود.
مرد ۴۸ ساله، کسی است که ژاوی اعلام کرده عاشق بازی کردن او بوده است. اما قطعا ژاوی دوست ندارد در مقام مربی، شخصی مانند او بشود.
او دوران مربی گری تیره و تاری داشت و یکی از مثال های دوران مربی گری ناموفق یک فوتبالیست موفق است.

.

۷ – رود گولیت
اسطوره فوتبال هلند، او با تیم ملی هلند و آث میلان جام ها را درو می‌کرد. بازیکنی فوق العاده و فرا انسانی.
او چلسی را قهرمان اف ای کاپ کرد و برکنار شد. سپس راهی نیوکاسل شد و آن جا هم از کار برکنار شد.
سپس به آن سوی اقیانوس اطلس مهاجرت کرد و هدایت لس آنجلس گلکسی را بر عهده گرفت. اما تنها پس از۵ ماه از آنجا هم اخراج شد.
گولیت اسطوره ای بود که چهره‌اش در زمان مربی گری به شدت شکسته شد.

۶ – روی کین
کاپیتان سابق منچستر یونایتد که در نهایت با درگیری و قهر از این تیم و سر الکس فرگوسن جدا شد.
روی کین شخصیتی درگیر و غد داشت و همین موضوع باعث شد در مربیگری هم چندان موفق نشود.
این مرد ایرلندی، که سال‌های سال خط هافبک شیاطین سرخ را بیمه کرده بود، در زمان مربی گری خود نشان داد هیچ چیزی از سر الکس نیاموخته است.
او با استون ویلا دوران بدی داشت و در تیم ملی ایرلند هم شرایط بهتری ندارد.

۵ – دیگو مارادونا
همانطور که همواره بحثی در مورد بهترین بودن مارادونا در مستطیل سبز در جریان است و افراد زیادی او را بهترین بازیکن تاریخ فوتبال می‌دانند، در بیرون از مستطیل سبز هم او را عده ای بدترین میدانند. کسی که به هیچ عنوان نتوانست خواسته ها را برآورده کند و تیم ملی آرژانیتین را بیچاره کرد!
شکست ۴ – ۰ برابر تیم ملی آلمان، مهری بر پایان دوران مربی گری مارادونا در سطح اول مربی گری جهان بود.
مرد ۵۴ ساله راهی امارات و کشورهای حوزه خلیج فارس شد و آن جا هم دوران چندان موفقی را سپری نکرد.

۴ – لوتار متئوس
او زمانی بازنشسته شد که ۸ بوندسلیگا با بایرن مونیخ، یک اسکودتو با اینتر و یک یوفاکاپ با هر کدام از این دو تیم داشت. کارنامه ای به شدت موفق و افسانه ای، به همه این ها می‌توان ۱۵۰ بازی ملی با تیم ملی آلمان هم اضافه کرد.
اما این مرد هیچ وقت بر روی نیمکت مرد موفقی نبود. به کشورهای زیادی رفت و فوتبال های مختلفی را آزمایش کرد. اما همواره از او به عنوان یک شکست خورده نام برده می‌شد.

۳ – آلن شیرر
آقای گل تمام ادوار لیگ برتر انگلیس با ۲۶۰ گل زده همراه با نیوکاسل و بلک برن، به همراه سابقه طولانی بازی در تیم ملی انگلستان.
او در دوران مربی گری خود بسیار ناموفق بود و ترجیح داد به عنوان کارشناس فوتبال در بی بی سی فعالیت کند.

۲ – هریستو استویچکوف
بازیکن سابق تیم ملی فوتبال بلغارستان و ستاره جهان در سال ۱۹۹۴ – دارنده توپ طلایی و کفش طلایی در همان سال که همراه با تیم ملی بلغارستان در جام جهانی فوتبال ۱۹۹۴ آمریکا موفق به دریافت نشان بهترین بازیکن و بهترین گلزن جام گردید. هریستو استویچکوف چهار بار به عنوان مرد سال فوتبال بلغارستان انتخاب شد، ۸۳ بازی ملی انجام داد و ۳۷ گل برای این تیم به ثمر رساند.

اما دوران مربی گری او در سلتا ویگو و زسکا صوفیه اصلا جالب نبود و به هیچ وجه شباهتی به دوران بازیگری وی نداشت.

.
۱ – مارکو فن باستن
او از سال ۱۹۸۱ تا ۱۹۸۷ برای تیم فوتبال آژاکس آمستردام بازی کرد و سپس به تیم میلان ایتالیا رفت و به سبب مصدومیت در دوران اوج خود در آن تیم مجبور به خداحافظی از فوتبال شد.

او در کل ۲۸۰ بازی باشگاهی انجام داد موفق به زدن ۲۱۸ گل شد. فان باستن همچنین ۵۸ بار برای تیم ملی هلند به میدان رفت و ۲۴ گل برای این تیم به ثمر رساند.

پس از بازنشستگی به حرفه مربیگری روی آورد و در ابتدا به عنوان سر مربی تیم ملی هلند رهبری این تیم را در جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان و جام ملت های اروپا ۲۰۰۸ بر عهده داشت و سپس کار خود را با سر مربی گری تیم فوتبال آژاکس آمستردام ادامه داد.
در هلند روزهای بدی را پشت سر گذاشت و در آژاکس هم خیلی با احترام او برخورد نشد.