پرمشغله پر دغدغه مثل ” خبرنگار ” /شغل شيرين با طعم تلخ!
انعكاس وقايع، تدوين صحيح، عزم راسخ، صبري بلند، بايد از آن خبرنگار و قلمش باشد، چراكه قلم خبرنگار رسانه‌اي است كه بايد از دامن صداقت برخاسته باشد.
مازند اسپرت (مازند ورزش):حرفه‌اي كه شب و روز ندارد، عصر ارتباطات به او نياز وافر دارد، در اطلاع رساني نقشش انكارشدني نيست، بايد همواره در پي خبر باشد و با خبر، بايد با قبول خطر‌هاي فراوان، از مرزها نيز گذر كرده و به واقع «خبرنگاري» كند.خبرنگار صادقانه مي‌نويسد، مي‌نويسد براي ساختن فرهنگ غني، مي‌نويسد براي ساختن كشوري آباد و آزاد، براي ساختن بهترين‌ها براي ايران و ايراني؛ اينان همواره در عمق جامعه زندگي مي‌كنند و سلامت فرهنگي و فكري هر جامعه‌اي، مرهون تلاش‌هاي شبانه روزي آنهاست. روز خبرنگار، روزي است كه گويي قلم، اين مقدس‌ترين عامل سوگند آسماني بار ديگر به مظهر درخششي تبديل شده كه حكايت‌گر زندگي تابناك رهپوياني مي‌شود كه همواره با قلم پيوندي جاودانه بسته‌اند. روز خبرنگار، سرود ماندن در ورطه نوشتن، حكايت پابرجايي در دنياي كلمات و واژه‌ها و عامل تابندگي دگرباره انديشه‌هاي انساني است.
در آستانه ۱۷ مرداد قرار داریم، سالروز شهادت شهید محمود صارمی و روز خبرنگار
خبرنگاری نه یک شغل بلکه بسیار فراتر از آن چیزی است که ما در مورد آن فکر می‌کنیم، چراکه خبرنگار علاوه بر دغدغه خود، اضطراب و دغدغه مشکلات جامعه را به عنوان حافظ حقوق جامعه و مردم به همراه دارد.
او برای مردم می نویسد اما کسی برای او نمی نویسد!
نمی نویسد که خبرنگار از خود گذشته است، هر روز و هر ساعت باید به دنبال بیان مسائل یک جامعه باشد و گاهی باهزینه های شخصی، وقت و بی وقت، درسرما و گرما به جهت اهمیت دادن به شهر و دیار خود و برای اینکه دیگران را از رویدادی باخبر سازد، متحمل مرارت ها و سختی ها می شود.
آری این خبرنگار است که بی‌هیچ قید و شرطی پذیرفته است که در دنیای امروزی که به عصر رسانه شهرت دارد در سخت‌ترین شرایط، بار امانت دریافت، پردازش و ارسال خبر را به دوش گیرد و در این رهگذر تعهد داده تا صداقت، امانت، سرعت و صحت را سرلوحه کار خویش قرار دهد.
خبرنگار تنها به دست گرفتن یک رکوردر و دوربین و ضبط کردن حرف های مسئولان نیست، یک خبرنگار برای نوشتن یک خبر که در نهايت چند دقیقه وقت مخاطب را می گیرد، ساعت ها تلاش می کند تا از مناسب ترین وبامفهوم ترین کلمات در اوج صداقت ، استقلال و شفافیت استفاده کند تا خبربه گونه ای تاثیر گزار، روایتگر یک رویداد باشد.
خبرنگاران یا راویان خبر، قلم به دستانی هستند که دغدغه‌ای جز عدالت، شفافیت، راستگویی مسئولان و حل مشکلات مردم ندارند.
و در این بین تبریک روز خبرنگار از سوی مردم است که خستگی را از تن وی خارج می‌سازد و به او می‌فهماند که او متعلق به مردم است و برای این مردم، نباید از هیچ تلاشی در این عرصه فروگذار کند.
آری روز خبرنگار نزدیک است، روز خطرنگاران روزگار…!
روز کسانی که جسورانه قلم فرسودند و دمی نیاسودند، کمر همت بستند تا زبان گویای مردم باشند، از دردهای کسانی گفتند که نمی‌توانند بگویند و فریادشان بی‌صداست و در این راه دردسرها به جان خریدند و تنها دل‌خوشی‌اشان، دعای خیر مردم بود.
گلایه از مسئولین خبر و معضل نا رسانه ای ها !
بی سرو سامانی خبرنگاران در مازندران داستان درازی است که گویا به این سادگی ها مشکلش حل نخواهد شد .اما برسیم به افرادی که یک شبه خبرنگار شدند و در صف مقدم جلسات تجلیل حضور دارند، باید به این دوستان هم خدا قوت گفت که در کوتاهترین زمان در یک روز خودشان را به چند جلسه تجلیل می رسانند اما وقتی به عملکرد نگاه می کنیم متوجه می شویم کار پوشش رسانه ای این جلسات بر عهده ۴ تا ۵ نفر بیشتر نیست و ما بقی به کار شریف و پرزحمت کپی پیست روی می آورند که البته باید گفت کار بسیار سختی انجام می دهند!
متولیان خبرنگاران هم در روز خبرنگار فقط برای رفع مسئولیت چند بنر تبریک و پیامک ارسال و جلسه ای کلیشه ای برگزار می کنند تا از خبرنگاران تجلیل کنند همه می آیند تا رسانه های خبری شان که یک شبه به وجود آمده اند را بشناسند و از فردای تجلیل روز خبرنگار دیگر خبری از آنها نیست!
لحظه ای در این روز عزیز کلاهمان را قاضی کنیم که آیا واقعا به رسالت خود عمل کردیم؟ آیا بدون چشم داشتی برای بیان معضلات جامعه قدمی برداشتیم؟
هر ساله ۱۷ مرداد می آید و میگذرد و جز چند خط گلایه برای دلخوشی خودمان کاری از دستمان بر نمیاید، چون گوش شنوایایی گلایه هایمان را نمیشنود.
خبرنگاران ورزشی نویس مظلوم ترین مظلومان !
همانطور که در روز رسمی خبرنگاران ورزشی نویس فراموش می شویم در ۱۷ مرداد هم اصلا به چشم نمیآییم ! سال ها می آید و می رود اما دریغ از اصلاح این مشکلات !
متولیان رسانه ها که هیچ نگاهی به ورزشی نویسان ندارند.هر ساله جشنواره برگزار می کنند و هیچ موضوعی برای ورزشی نویسان اختصاص نمی دهند . گویا چشمشان را به روی فعالیت بی نظیر خبر نویسان ورزشی بسته اند و قصد گشودن چشم هایشان را ندارند.انگار قرار نیست قبول کنند که دنیای مرده ی خبر در مازندران که به کپی پیست عادت کرده را تنها ورزشی نویسان با تولیدی هایشان زنده نگه داشتند!
خبرنگاران مظلومند اما در مازندران ورزشی نویسان مظلوم ترین مظلومان هستند ! در استانی که مسئول ارشد خبرنگاران هیچ اطلاعی از وضعیت ورزشی نویسان ندارد باید فاتحه این کار را خواند !
اما به قول معروف چون می گذرد غمی نیست !
اما جا دارد در پایان به همکاران عزیز و زحمتکشم که در عرصه خبر و اطلاع رسانی و همچنین عکاسی فعالیت می کنند چه در زمینه ورزشی و چه در زمینه غیر ورزشی پیشاپیش روز خبرنگار را که معتقدم هر روز روزماست تبریک عرض کنم . امیدواری ما تبدیل به رویایی بزرگ شده ولی امیدوارم اوضاع داغون خبرنگاران مازندرانی از این وضعیت اسفناک نجات پیدا کند و تا سال آینده سروسامانی بهتر پیدا کنیم. ( سال قبل هم همین دعا را کردیم شما جدی نگیرید !!!! )
دوستا عزیز رسانه ای ؛ موفق و سربلند باشید
ارسال دیدگاه
مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : 0