اختصاصی مازند اسپرت : مازندرانی ها و کل کشور سالهاست فوتبال مازندران را به اسم دو تیم میشناسند ؛ نساجی و شموشک !
این دو تیم صرفا یک باشگاه نیستند بلکه برای عده زیادی همه زندگیشان است . هرچند شموشک مظلومانه از بین رفت ولی نساجی هنوز پا برجاست و در مرداب بی مسولیتی ها دستا پا میزند . اگر نساجی به لیگ برتر صعود نمیکند ، اگر ۲۱ سال است هواداران این تیم حسرت میخورند ، دلیلش یک چیز است … !!نبود مسئول دلسوز !
گناه نساجی و هواداران مظلومش این است که در مازندران حضور دارند ، استانی که علاقه مردم پلی برای رسیدن به هدف برخی از آقایان است و بعد از رسیدن به اهدافشان ، استانشان را فراموش میکنند .
ظاهرا ورزش و فوتبال استان برای آقایان فقط در صورتی اهمیت دارد که نفعی هم به آنان برساند غافل از این که رشد و پیشرفت استان چیزی بالاتر از منفعت است .
داستان ما داستان تیمی است که ۲۱ سال است در دستان برخی شده عروسک خیمه شب بازی ، داستان تیمی که امروز برایشان ببر است و فردا ناشناس ؛ بله این تیم بخت برگشته نساجی مازندران است .
نساجی قصه ما ۲۱ سال است که ابتدای فصل از مسولان قول مساعدت میگیرد ولی هنوز هم اوضای مناسبی ندارد . چندین هزار هوادار سالهاست انگشت به دهان مانده اند که چطور این تیم میخواهد به لیگ برتر صعود کند وقتی مسولان به فکر این تیم نیستند .
پایان فصل قبل بود که تیر تبانی به قلب نساجی برخورد کرد فقط دو غیر بومی و هواداران با تعصب تیم به دنبال احقاق حقشان بودند . بله درست خواندید فقط دو غیر بومی ( آقایان درودگر و پرهام ) . صادق درودگر اگر امروز در جمع هواداران به عنوان مدیر با لیاقت نام برده میشود بخاطر دوندگی و پویایی ایشان برای پیشرفت و گرفتن حق تیم است .
این فرد غیر بومی بخاطر نساجی قید رفتن به استان کرمان را زد تا فقط یک درصد بتواند حق نساجی را بگیرد . اما یک سوال بزرگ و طبیعتا مهم : کدام مسئول شهری و استانی برای این مسله قدم برداشت ؟؟ نه تنها کسی قدمی بر نداشت بلکه چوب نیز لای چرخ نساجی گذاشتند .
برای شروع فصل جدید آقای پرهام به این آقایان اعتماد کرد و فرصت داد تا یکی از خواسته های به جا و درستش را محقق کنند ولی آنها باز هم نشان دادند که لیاقت این تیم و هواداران بیشمارش را ندارند .
حال که خودی ها اینطور با غیرت یک تیم و تماشاگرانش رفتار کردند ، ماندن مهدی پرهام و درودگر دیگر برای چیست ؟ آنان نیز میروند .
حال سوال ما اینجاست که مگر خود شما نبودید که با التماس و خواهش از آقای پرهام خواستید تا نساجی را در دست بگیرد و خودتان هم ایشان را یاری کنید ؟ پس این کمک هایی که صحبتش را میکردید چه شده است ؟
جمله کلیشه ای اما جالب : تمام اینها رو گفتیم تا شاید مسولان به خواب رفته استان مازندران روزی از خواب زمستانی بیدار شوند .
ارسال دیدگاه
مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : 0