ابومسلم؛ ایستاده در غبار!/ از لطیفه ژان تیگانا تا نابودی آرزوهای طلایی مشهدی‌ها

به گزارش مازند اسپرت (مازند ورزش)،این روزها که بحث خصوصی سازی دو باشگاه استقلال و پرسپولیس جدی‌تر از همیشه مطرح است مرور باشگاه‌های خصوصی نابوده شده فوتبال ایران می‌تواند چراغ راهی برای همه مدیران ورزش باشد. اکثر این باشگاه‌ها روزگاری محبوب‌ترین تیم‌های شهر و استان‌شان بودند و تصور آن شهر بودن این تیم‌ها سخت  و غیرممکن به نظر می‌رسید.

ابومسلم خراسان یکی از این تیم‌هاست. سال‌ها فوتبال شمال شرق کشور را با ابومسلم می‌شناختیم. تیمی از خطه مقدس با بازیکنانی مستعد و توانا. شهر مقدس مشهد نیز مثل دیگر نقاط کشور سرشار از استعدادهای ناب فوتبالی است. ابومسلم را هم همین فوتبالدوستان در سال ۱۳۴۹ بنا کردند؛ تیمی با بیش از نیم قرن قدمت، هرچند سه چهار سالی است که دیگر نشان  و اثری از این تیم محبوب خراسانی در فوتبال کشور دیده نمی شود.

حشمت مهاجرانی سرمربی اسبق تیم ملی ایران در جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین  را می‌توان از بنیانگذاران این تیم محبوب و مردمی دانست.  مشهد و خراسان  ستاره‌های فوتبال فراوان دارد، خداداد عزیزی شاخص‌ترین‌شان است. نماینده شایسته فوتبال استان خراسان که به اوج افتخار در فوتبال ایران و آسیا رسید.  پسر دوست‌داشتنی مشهد که برنده توپ طلای قاره کهن هم شد اما حیف که ابومسلم در سایه‌ بی‌تدبیری‌ها و بی‌توجهی‌های مسئولان در مسیر نابودی قرار گرفت.

هنوز تصاویر سکوهای پر از تماشاگر ورزشگاه‌های مشهد در مسابقاتی که ابومسلم در لیگ برتر به میدان می‌رفت را می‌توان در گوشه و کنار دنیای واقعی و مجازی پیدا کرد و با دیدنش افسوس خورد.  نابودی باشگاه‌های قدیمی و پرهوادار دردناک و غم انگیز است. اول بخاطر هوادارانی که این تیم‌ها را عاشقانه دوست داشتند و بعد هم جوانان و نوجوانانی که به عشق اسطوره‌های شهرشان به دنبال توپ گرد و آرزوهای طلایی‌شان می‌دویدند. به عشق خداداد عزیزی شدن به عشق اینکه روزی مثل او غزال تیزپای فوتبال کشورمان شوند.

خراسان چهره‌های سرشناس فوتبال فراوان دارد داوران بزرگی چون محسن ترکی، حسن کامرانی‌فر، محسن قهرمانی و… را شاید بتوان حاصل حضور پرنگ تیمی مثل ابومسلم در فوتبال دانست. داشتن تیمی در لیگ برتر هنوز هم آرزوی بسیاری از استان های کشور است. هنوز هم فوتبال محبوب‌ترین ورزش دنیاست حتی در این روزگار کرونایی هم می‌توان با فوتبال بدون تماشاگر روزگار گذارند و خوش بود! کوین کیگان از بزرگان فوتبال انگلیس می‌گوید:« سخت‌ترین کار پیدا کردن جایگزین برای فوتبال است چون چیزی نمی‌تواند جایگزینش شود.» اما ما چه راحت یک تیم فوتبال را در مسیر نابودی قرار می‌دهیم.

ابومسلم در فوتبال  و ورزش خراسان فقط نام یک تیم نبود اما حیف که در سایه تنگ‌نظری‌ها و حتی گاهی دعواهای بچگانه برخی مدیران ورزش و فوتبال استان این تیم نیست و نابود شد. سال ۱۳۸۹ ابومسلم از لیگ برتر سقوط کرد پیش از آن نیز این تیم مسیر پر فراز و نشیبی طی کرده و بارها به لیگ‌های دسته اول و دوم رفته بود اما بازهم زنده ماند ولی در پایان لیگ  برتر هفدهم ابومسلم برای همیشه رفت. باشگاه‌ بارها دست به دست شد. مدیران و مالکان خصوصی زیادی به اسم کمک به تیم ابومسلم Hمدند و رفتند اما دیگر این تیم به سطح اول فوتبال برنگشت و هر روز هم شرایطش وخیم‌ و خیم‌تر شد تا نیست و نابود شد. به همین راحتی به همین تلخی و دردناکی!

ابومسلم بهانه خوبی برای برخی افراد شد تا با این تیم خود را به شهرت و نام و نوایی برسانند. هنوز جمله مشهور و حیرت انگیز مدیرعامل وقت ابومسلم در یادها باقی است. « ژان تیگانا را به ابومسلم می آورم. او منتظر فدراسیون فوتبال فرانسه است تا اگر سرمربی تیم ملی کشورش نشد به ابومسلم بیاید!» آن زمان حتی باشگاه‌های بزرگ و صنعتی ما هم جرات فکر کردن به نام‌های بزرگی چون ژان تیگانا را نداشتند اما مدیر باشگاهی که ۶۰ درصد به بازیکنانش بدهکار بود چنین مطالبی بیان می‌کرد. ژان تیگانا به فوتبال ایران و ابومسلم نیامد این تیم محبوب  نابود شد و در غبار خاطره‌ها ایستاد.

ابومسلم روزهای طلایی هم در فوتبال ایران داشت همان زمانی که به فینال جام حذفی رسید اما در خانه مقابل صبا شکست خورد و جام را از دست داد. روزهایی که ابومسلم به عنوان برترین تیم‌ غیر تهرانی لیگ در رتبه چهارم جدول لیگ ایستاد. روزگاری که حتی نیروی انتظامی و ایران خودرو خراسان حامی این تیم شدند. بازیکنانی چون آندرانیک تیموریان،حسین بادامکی، مجتبی جباری، علیرضا نیکبخت واحدی، یونس شاکری، خسرو حیدری، مهدی تارتار ، رضا عنایی و… سابقه بازی در ابومسلم را دارند.

علیرضا نیکبخت واحدی با ابومسلم مقابل استقلال درخشید و تبدیل به محبوب ترین ستاره‌ آبی‌ها در  زمان خودش شد. اکنون بدون ابومسلم نسل جدید مردم مشهد و فوتبالدوستانش دل به تیم جدیدی به نام شهرخودرو دل بسته اند. خوب است که فوتبال مشهد هنوز زنده است و نفس می‌کشد خوب است که مردم با فرهنگ و خونگرم مشهد الرضا به تیم جدیدشان خو گرفته اند اما حیف نیست که ابومسلم تیم محبوب و قدیمی و ریشه دار دیگر وجود خارجی ندارد؟! آیا استانی به بزرگی و پهناوری خراسان نمی‌توانست دو یا حتی سه تیم مقتدر در سطح اول فوتبال کشورمان داشته باشد؟ حیف که ابومسلم نیست اما چه خوب که شهرخودرو هست ولی کاش می‌شد تیم‌های ریشه‌دار و پرهوادار دوباره احیا شوند. مرور اتفاقات و حوادث این تیم‌های محبوب و نابود شده بهترین آینه عبرت برای همه اهالی ورزش و فوتبال است. برای همه آنهایی که اکنون می‌خواهند استقلال و پرسپولیس را در مسیر خصوصی سازی قرار بدهند و بدانند که اگر تصمیمی اشتباه گرفته شود ممکن است تبدیل به فاجعه‌ای بزرگ شود فاجعه‌ای همچون نابودی تیم محبوب و مردمی شهر مقدس مشهد ابومسلم!

شاید غلامرضا عنایتی که زندگی‌اش با حضور در ابومسلم دگرگون شد بهتر از هر مردی در فوتبال بداند که نابودی یک باشگاه فوتبال یعنی چه؟ یعنی مرگ صدها استعداد مثل عنایتی، نیکبخت واحدی و… در شهر مشهد. یعنی مرگ عشق به فوتبال یعنی مشکی دیگر رنگ عشق نیست بخصوص در فوتبال خراسان.