تداعی نام سهراب این بار در پست هافبک دفاعی/باید به آرزوهای نيمه‌تمام فوتبالی پسرعمه شهیدم برسم

به گزارش مازند اسپرت (مازند ورزش)،فوتبال را از نخستین روزهای نونهالی، در زمین خاکی روستای آردکلا شهرستان بابل آغاز کرد و از نخستین روزی که پای در دبستان گذاشت، در کنار تحصیل سعی داشت فوتبال را به‌طور آکادمیک و حرفه‌ای فرا بگیرد، او از خانواده‌ای فوتبالی برخاسته و قرارش بر این بود تا روزی بتواند در بالاترین سطوح بدرخشد؛ پس از گذران سال‌ها مشقت، اما هم‌اکنون در آغاز راهی بزرگ قرار دارد تا یک‌بار دیگر نام ستاره و آقای گل روزهای نه‌چندان دور پرسپولیس «سهراب انتظاری» را در ذهن‌ها تداعی کند؛ «نیما انتظاری» یکی از آینده‌دارترین هافبک‌های دفاعی زیر ۲۳ سال امسال لیگ برتر به‌شمار می‎آید که نظر مهدی تارتار را به خود جلب و پیراهن تیم پارس جنوبی جم را به تن کرده است.

در حاشیه هفته سوم لیگ برتر در دیدار نساجی مازندران و پارس جنوبی جم در استادیوم شهید وطنی قائم‌شهر فرصتی شد تا به سراغ او برویم تا کمی از حال و روزش آگاه شویم؛ در ادامه مشروح این گفت‌وگو را می‌خوانید.

** فوتبال حرفه‎ای‌ات را کجا آغاز کردی و چه کسانی مربیان سازنده‌ات بودند؟

فوتبالم را از «آکادمی فوتبال سهراب انتظاری» آغاز کردم، در رده‌های نونهالان و نوجوانان در لیگ برتر تجربه بازی داشتم تا اینکه به تیم جوانان خونه‌به‌خونه پیوستم، حدود دو سال در رده جوانان و دو سال نیز در امید و همچنین طی این مدت در تیم بزرگسالان نیز حضور داشتم و سرانجام در اواخر فصل گذشته توانستم در ترکیب اصلی خونه‌به‌خونه جای بگیرم و همچنین در دیدار فینال جام حذفی در مقابل استقلال هم بازی کنم.

چند مرتبه هم در تیم‌های ملی نونهالان و نوجوانان دعوت شدم.

با توجه به اینکه در خانواده‌ای فوتبالی به‌دنیا آمدم، ابتدا پدر و عموهایم سهم بزرگی به‌عنوان مربی در رشد و هدایتم داشتند، در ادامه نیز مربیان سازنده آقایان شاکری، برزگر، کاظمی، مهربان، پورنصرالله و رحمانی، در تیم‌های پایه کمک زیادی به من کردند.

** نظرت در رابطه با بازی تیم‌تان در مقابل نساجی چیست؟

تیم پارس جنوبی بازی هوشمندانه‌ای را در این دیدار ارائه کرد اما با توجه به اینکه نساجی از کادر صاحب‌نامی بهره می‌برد و به نسبت، بازیکنان خوبی را نیز جذب کرده، آن‌طور که انتظار می‌رفت نتوانست خودش را نشان دهد و جز آن صحنه پنالتی که بر اثر اشتباه بازیکن ما رخ داد، موقعیت چندانی را نتوانستند بر روی دروازه ما خلق کنند، با این وجود شرایط تیم پارس هم به نحوی پیش می‌رفت، که حتی قادر بودیم بعد از به ثمر رساندن گل اول، نگاهی به پیروزی هم داشته باشیم و بازی منطقی‌تری را به نمایش بگذاریم.

شاید اگر بخواهیم درصدی برای قدرت هواداران این تیم و سخت شدن کار برای تیم‌های میزبان قائل شویم، به جرأت می‌توان گفت بیش از ۷۰ درصد از قوه محرک تیم نساجی در بازی‌های خانگی، هواداران این تیم هستند.

** شرایط تمریناتت در تیم پارس جنوبی چطور پیش می‌رود؟

آرامش فوق‌العاده‌ای در جو تمرینی تیم پارس جنوبی وجود دارد و بازیکن در فضایی آرام و راحت می‌تواند به تمرین بپردازد، طی صحبت‌هایی که با آقای تارتار و دستیاران‌شان داشتم، از روند پیشرفتم راضی هستند و بازی در همان پست تخصصی‌ام یعنی هافبک دفاعی، مدنظرشان قرار دارد؛ موظفم روز به روز به سیر پیشرفتم سرعت ببخشم و به خواسته‌های‌ کادر فنی نزدیک شوم تا بتوانم کمک‌حال تیمم باشم.

** برای نخستین‌بار با یک تیم غیرمازندرانی به استانت در میان هزاران هوادار پرشور آمدی، چه احساسی داشتی؟

حس زیبا و پرانگیزه‌ای برای بنده به‌عنوان یک مازندرانی بود، احساس غرور داشتم برای عظمت این استان فوتبال‌خیز.

مازندران با چنین ظرفیت فوتبالی و این تعداد بازیکن چه در لیگ‌های مختلف و چه در سطح ملی، حقش سال‌ها دوری از لیگ برتر نبود، این همه عشق در فوتبال مازندران چه در قائم‌شهر و چه در بابل وجود دارد، بیشتر شهرهای مازندران همین شور و شوق فوتبالی در آنها نهفته است، شما ملاحظه کنید این جمعیت پُرشماری که در استادیوم شهید وطنی حضور دارند، تنها مختص به قائم‌شهر نیست بلکه از سراسر استان برای تشویق نماینده مازندران به اینجا آمده‌اند.

هم‌تیمی‌هایم حقیقتاً وقتی در این جَو قرار گرفتند، به وجد آمدند، شکی نیست اگر چنین رویدادی در بابل یا نوشهر و دیگر شهرهای مازندران برگزار می‌شد، همین فضا را می‌شد برای آن شهرها متصور شد، استانی چون مازندران، حقش تنها یک تیم در لیگ برتر نیست، امیدواریم با درایت و هوشمندی مسؤولان، روندی در آینده رقم بخورد تا شاهد تیم‌های دیگر در کنار نساجی، در لیگ برتر باشیم.

سال گذشته در رقابت دربی همراه با خونه‌به‌خونه هم به این استادیوم آمده و این جَو را تجربه کرده بودم، با اضافه شدن سکوی جدید، قطعاً فشار هواداران به‌عنوان یار دوازدهم بیشتر خواهد شد؛ امیدوارم مسؤولان بابل نیز نگاه ویژه‌ای به ورزشگاه هفت تیر داشته باشند، چنین وضعیتی، مناسبِ شأن و منزلت مردم و ورزش مازندران نیست.

همانطور که از همشهریان بابلی‌ام انتظارم بیشتر است، تنها انتظارم از هواداران فهیم قائم‌شهر این است که در مقابل برخی هتاکی‌ها بایستند، نباید فوتبال منجر به این شود که بین دو شهر همسایه، خدای ناکرده اختلافی بیفتد، بسیاری از فوتبالیست‌های بابلی از سال‌های دور و همین سال گذشته به عشق نساجی، از جان مایه گذاشتند، فوتبالیست‌های قائم‌شهری هم برای دیگر تیم استان‌شان «خونه‌به‌خونه» زحمت کشیدند، اگر با دید گسترده‌تری به موضوع بنگریم، مردم بابل و قائم‌شهر به‌نوعی خویشاوند همدیگر نیز محسوب می‌شوند، فضای استادیوم را نباید با فحاشی و هتک حرمت نازیبا کرد، یادمان باشد که فرهنگ مردم مازندران زبانزد است.

** چه حرفی با همشهریانت در بابل داری؟

با تمام فراز و نشیب‌ها، من مدیون همشهریان و باشگاه خونه‌به‌خونه هستم، و این دِین را روی دوشم احساس می‌کنم، چون در این باشگاه بزرگ شدم و رشد کردم.

فوتبال‌دوستان بابل تنها امیدشان به داشتن یک تیم فوتبال است، مسؤولان شهرم باید هر طور شده این نشاط و سرزندگی جوانان را برای‌شان حفظ کنند، در کنار خلق این شور و شوق در شهر، این باشگاه باعث معرفی بسیاری از بازیکنان بومی می‌تواند باشد.

امیدوارم روز به روز حال و احوال فوتبال بابل بهتر شود و مثل چند سال اخیر که جزو مدعیان لیگ یک بودیم، امسال هم بتوانیم حرفی برای گفتن داشته باشیم و سرانجام به لیگ برتر صعود کنیم.

** حرف پایانی.

تشکر می‎کنم از آقای تارتار به‌منظور حسن اعتمادی که به من داشتند، خوشحالم از اینکه سلامت کاری‌شان مثال‌زدنی‌ست و همین مسئله می‌تواند نقطه عطفی برای بازیکنان پارس جنوبی باشد، همچنین قدردان همشهری‌ها و هم‌‌محله‌ای‌های عزیزم هستم که به بنده لطف داشتند؛ تقدیر ویژه هم از آقاسهراب انتظاری عموی عزیزم دارم که همواره پشتیبان من بوده‌اند.

سرباز مدافع امنیت شهید سعید انتظاری

در ادامه مسیر پیشرفتم مسؤولیتم دوچندان خواهد بود، چون نماینده یک خانواده بزرگ فوتبالی‌ هستم و در کنار این مسائل، بارِ آرزوهای نیمه‌تمام فوتبالی پسرعمه شهیدم «سرباز مدافع امنیت شهید سعید انتظاری» که سال‌ها در تیم‌های پایه نساجی بازی می‌کرد را بر دوشم حس می‌کنم، امیدوارم با موفقیت‌هایم بتوانم روحش را شاد کنم.